به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران رونالدو لوییز نازاریا دلیما یا همان رونالدوی معروف را همگی میشناسیم. مهاجم برزیلی که در طول یک دهه فوتبال حرفه ای خود توانسته به عناوین و افتخارات زیادی دست پیدا کند. گلهای فراوان، آقای گلی ، توپ طلا، قهرمانی جام جهانی و....
او کیست؟
پسرک شیشه ای برزیلی در 22 سپتامبر 1976 در ریودوژانیروی (Rio de Janeiro) برزیل متولد شد و از همان دوران طفولیت به علت علاقه شدید به فوتبال در کوچه پس کوچه های ریو با توپهای پلاستیکی فوتبال بازی مــی کرد. پدر و مـادرش سونـیـا و نلیـو در ابتدا با اینکار موافق نبودند ولی رونی با پا فشاری فراوان در سال 1993 فوتبال حرفه ایش را آ غاز کرد. نخستین عنوان قهرمانی بین المللی اش را در 1994 و در آرژانتین به دست آورد.
رونالدو یکی از با استعدادترین و ماندگارترین فوتبالیستهای دنیاست که تا امروز نامشان در کتاب تاریخ فوتبال ثبت شده، او که فوتبال را از باشگاههای محلی ریو آغاز کرد خیلی زود توانست پله های ترقی را بپیماید و موجبات دعوت خود به تیم ملی نوجوانان برزیل را در سن 14 سالگی فراهم آورد. داشتن 9 مدال در سن 23 سالگی رکورد خوبیست، بازیها و گلهای ملی او نشان دهنده توانایی ها و قابلیتهای بالای این نابغه فوتبال می باشد. مهمترین موفقیت رونی را در زمین چمن باید سرعت و تکنیک بالای بازی او در دریبل کردن و استفاده از فضاهای خالی محوطه 18 قدم دانست و بی شک وی یکی از تکنیکی ترین ستاره های فوتبال جهان است.
رونالدو در سال 1994 اولین جام جهانی فوتبال حرفه ای خود رابا قهرمانی تجربه کرد و پس از آن در سالهای 96 و 97 توانست توپ طلای بهترین بازیکن جهان را تصاحب کند. وی در سن 17 سالگی با احتساب 60 بازی، توانست 58 گل در کارنامه خود ثبت کند. پس از آن بود که از تیم Cruzeiro به PSV آیندهوون هلند پیوست، اما فکر می کنید مبلغ قرار داد او برای این جابجایی چقدر بود؟ 4 میلیون دلار برای استعداد خوبی که در جام 94 آمریکا به علت کم سن بودن فقط یک نیمکت نشین بود!
با بازیهای درخشانش در آیندهوون عملا" جنگ بزرگی میان بارسلونای اسپانیا و اینتر میلان ایتالیا به راه انداخت. هریک می خواستند با مبلغ بالاتری او را به جمع بازیکنان خود اضافه کنند. او در سال 1996 که جایزه فوتبالیست سال را دریافت کرد، عنوان آقای گلی لالیگا را نیز در کارنامه خود ثبت نمود و در بازی فینال قهرمانی اسپانیا نیز گل پیروزی کاتالانها را به ثمر رساند، در این میان برای برزیلی ها در فینال جام کوپای آمریکا نیز گلزنی کرد.
نوار بد شانسی ها
اما روز فینال جام 98، روز آغاز بد شانسی و ناکامی های گلزن قهار برزیلی بود. شایعات متعدد در خصوص خط خوردن او از تیم ملی برزیل و مصدومیت های پیاپی در رقابت های مختلف باشگاهی باعث شد تا او از ادامه بازیهای باشگاهی سری A باز بماند، پارگی رباط زانو راست در نوامبر همان سال موجب شد تا او به صورت متناوب 2 سال از زمین چمن به دور باشد و سالهای 99 تا 2001 اینتر بدترین فصل های فوتبالش را سپری کند.
خائن بزرگ جوزپه مه آتزا
شاید عده بی شماری از هواداران اینتر او را یک خائن به حساب بیاورند که پس از بهبودی نسبی اش و حضور درخشان در جام جهانی ایتالیا را به مقصد جایی که از آنجا آمده بود (اسپانیا) و سانتیگو برنابئو (Santiago Bernabéu) ترک کرد، اما نکته اصلی این است که هیچوقت آب یک آرژانتینی و یک برزیلی باهم در یک جوب نمی رود و مساله اساسی روابط بین هکتور کوپر و رونالدو بود که مشکل ساز شده و در نتیجه موجب شد تا رونی علیرغم میلش به قوهای مادرید بپیوندد و حضور 5 ساله او در ایتالیا با عزیمتش به اسپانیا و رئال مادرید خاتمه یافت. حضور در مادرید هم برای خودش ماجراهای جالبی داشته و دارد که بد نیست از زبان خودش بشنوید.
باید صبور باشیم
او در گفتگویی با خبرنگار روزنامه as در خصوص علل ناکامی فصل اول حضورش در رئال میگوید " فصل گذشته به اندازه کافی جاه طلب و با انگیزه نبودیم و با قاطعیت بازی نکردیم. شاید هم به خاطر داشتن عنوان قهرمانی فصل قبل و حضور بازیکنان قدرتمند و ستاره مغرور شده بودیم. تنها چیزی که در حال حاضر می توانم به هواداران بگویم این است باید کمی صبور باشند، آنها هم مثل ما مشتاق و علاقمند به کسب عناوین هستند، چیزی که همه ما در برنابئو میخواهیم".
خبرنگار دیگری از او در مورد شرایط فیزیکی اش پرسید و رونی پاسخ داد "وقوع یکسری از ماجراها و اتفاقات در طول یک فصل اجتناب نا پذیر است و شما نمی توانید با اطمینان از سلامت کامل فیزیکی خود در طول یک فصل صحبت کنید"
رونالدو در میلان
رونالدو کاملا در ميلان حمايت مي شود؟
رونالدو:اين احساس را دارم. جو و فضاي سن سيرو هم رويايي است. وقتي پيراهن ميلان را مي پوشي احساس اطمينان مي کني. اينجا همه به هم اطمينان دارند و اين احساس را انتقال مي دهند. قبل از بازي فينال ليگ قهرمانان همه با اطمينان از قهرماني حرف ميزدند. مثل اعضاي يک خانواده براي مبارزه آماده شدند، اين روحيه تيمي قابل ستايش و از علل اصلي موفقيت ميلان است.
او به میلان رفت و در مقابل اینتر هم گلزنی کرد.
تفاوت او با برخی از ستارگان:
او تنها بازیکن تاریخ فوتبال است که در 2 دربی بزرگ جهان با پیراهن هر 4 تیم بازی کرده است او در الکلاسیکو با پیراهن بارسلونا بازی کرد و با قوهای سپید هم به بارسلونا گل زد.
رونالدو در اینتر به میلان گل زد و برای میلانی ها در مقابل اینتر نیز گل زده است.
این نشان از فکر کاملآ حرفه ای او و تعصب به تیمی که در آن بازی می کند داشت با این که او این کارنامه را داشته است و هواداران این تیم ها روزهای بد و خوبی از او در ذهن دارند ولی هیچ گاه از رونالدو با کله خوک و پرتاب اشیا و ... پذیرایی نشد. حتی هواداران متعصب اینتر , میلان , رئال مادرید و بارسلونا هم می دانند که او برای تیمش با عشق بازی می کرد و برای پول هیچ پیراهنی را عوض نکرد. رونالدو هر زمان که از تیمی جدا می شد و می رفت هواداران آن تیم را می ستود و هیچ گاه بی احترامی به هیچ هواداری نکرد.
عاشق فوتبال و علاقمند به گلف
شاید جالب باشد بدانید که وی از بازیکنانی است که به ورزش گلف علاقه زیادی دارد، در این باره میگوید " من این ورزش را دوست دارم اما الان زمان کافی برای تمرین گلف ندارم. اینجا یا میدویم یا در رژیم غذایی هستیم و یا استراحت می کنیم. برای آمادگی داشتن در گلف باید تمرین یک روز در میان داشته باشم."
برخی از آمارهای استثنایی و عجیب و غریب رونالدو رو اینجا قرار می دم. این آمارها تکرار نشدنی است و هیچ فوتبالیستس در دوران حرفه ای خود حتی به این افتخارات نزدیک هم نخواهد شد.
1993 در سن 17 سالگی !
حضور در 44 بازی و زدن 44 گل با پیراهن کروزیرو !
دو فصل حضور در آیندهوون ( 94 تا 96 )
حضور در 57 بازی و به ثمر رساندن 54 گل در آیندهوون !
یک فصل حضور در بارسلونا ( فصل 96-97)
حضور در 49 بازی و به ثمر رساندن 47 گل . نکته جالب این است که رونالدو در 37 بازی از لیگ اسپانیا شرکت کرد و 34 گل در آن فصل به ثمر رساند.
5 فصل حضور در اینتر میلان (97 تا 2002 )
رونالدو در اولین فصل حضورش در اینتر میلان توانست در 47 بازی برای اینترمیلان 34 گل به ثمر برساند.از فصل بعد شروع مصدومیت های زنجیره ای او بود در سال 99 توانست فقط در 28 بازی حضور داشته باشد و 15 گل برای مشکی و آبی ها به ثمر برساند.او مصدوم شد و چندین ماه دور بود . رونالدو دوباره بازگشت و دوباره مصدوم شد و این در حالی بود که فقط در 8 بازی حضور پیدا کرده بود . بدین ترتیب او از ادامه فصل بازماند و حتی سال بعد هم به کلی از دست داد و خانه نشین شد. او پس از یک سال و نیم بازگشت تا اینتر را قهرمان کند . او در هفته های آخر به تیم اضافه شد و در 10 بازی انتهای لیگ حاضر بود و با اینکه تازه از مصدومیت بازگشته بود در این 10 بازی توانست 7 گل به ثمر برساند.
شروع بدرفتاری با رونالدو
در آخرین بازی فصل اینتر در مقابل لازیو قرار گرفته بود و تنها یک تساوی آنها را به قهرمانی می رساند. در حالی که اینتر به گل نیاز داشت هکتور کوپر او را از زمین بیرون کشید و اینتر شکست خورد و قهرمانی را از دست داد ! پس از آن رونالدو با توجه به عدم اعتقاد هکتور کوپر به خودش و درخشش در جام جهانی با پیشنهاد رئال مادرید روبرو شد و بر خلاف میلش از اینتر جدا شد .
5 فصل در رئال مادرید ., مصدومیت های سریالی رونالدو ( 2002 تا 2007 )
او به جمع کهکشانی ها پیوست و در کنار زیدان , فیگو , بکهام , کارلوس , رائول , استثنایی ترین تیم تاریخ رئال مادرید را تشکیل داد . او در 177 بازی رسمی در رئال مادرید توانست 104 گل به ثمر برساند. این در حالی است که تعداد بسیاری از بازیهای رونالدو تنها با حضور چند دقیقه ای او همراه بود و در 2 فصل آخر همواره دقایق کمی حضور پیدا می کرد ولی بازهم آمار خوبی از لحاظ گلزنی داشت و همواره از بهترین گلزن های تیم و لیگ محسوب می شد !
2 فصل حضور در میلان و باز هم مصدومیت ها ( 2006 تا 2008 )
او در میلان هم پشت سر هم مصدوم می شد و این خانه نشینی ها وزن او را بالا برده بود. با این همه او باز هم در 20 بازی حضور پیدا کرد و توانست 9 گل برای میلانی ها به ثمر برساند.
حضور در تیم ملی , همواره موثر ( از 94 تا 2006 )
رونالدو در 97 بازی برای تیم ملی برزیل موفق به زدن 62 گل شد . نکته جالب این است که او فقط در بازیهای مهم برزیل از جمله جام های جهانی , بازیهای حساس مقدماتی , جام کنفدراسیون ها و تنها در مقابل تیم های بزرگ جهان بازی می کرد و در مقابل تیم های ضعیف برزیلی ها به تیم دوم خودشون بازی می دادند.
مهم ترین افتخارات تیمی رونالدو:
کروزیرو برزیل
قهرمان لیگ مینیرو برزیل (1994)
قهرمان کوپا برزیل (1993)
آیندهوون هلند
قهرمان KNVB Cup هلند با آیندهوون (1996)
قهرمان جام یوهان کرایوف (1996)
بارسلونای اسپانیا
کوپا دل ری اسپانیا (1997)
جام برندگان جام یوفا (1997)
سوپرکاپ اسپانیا (1996)
اینترمیلان ایتالیا
قهرمان جام یوفا (1998)
رئال مادرید اسپانیا:
2 بار قهرمان لالیگا (2002-03 و 2006-07 )
جام باشگاههای جهان (2002)
سوپرکاپ اسپانیا (2003)
کورینتیانس برزیل:
قهرمان جام پائولیستا برزیل (2009)
قهرمان کوپا برزیل (2009)
افتخارات تیمی ملی
2 بار قهرمان جام جهانی (1994 و 2002)
2 بار قهرمان کوپا آمه ریکا (1997 و 1999)
قهرمان جام کنفدراسیون ها (1997)
علاوه بر این قهرمانی ها رونالدو بارها و بارها با تیم های باشگاهی و ملی در فینال های مختلف حضور پیدا کرده و به عنوان نایب قهرمانی رسیده.همچنین رونالدو با تیم های باشگاهی خود بارها به عنوان دومی و سومی لیگ های مختلف رسیده است.از جمله نایب قهرمانی در جام جهانی 98 و چندین نایب قهرمانی با اینتر میلان و رئال مادردی در لیگهای داخلی.
مهمترین افتخارات شخصی رونالدو:
آقای گل جام لیبرتادورس (1993-94)
آقای گل جام مینیرو برزیل (1993-94)
عضو تیم سال مینیرو برزیل (1994)
آقای گل لیگ هلند (1993-94)
آقای گل لالیگا با بارسلونا (1996-97)
آقای گل لالیگا با رئال مادرید (2003-04)
کفش طلای اروپا (بهترین گلزن اروپا) (1996-97)
بهترین بازیکن خارجی و عنوان توپ طلای لالیگا(1996-97)
با ارزش ترین بازیکن کوپا امه ریکا (1997)
با ارزش ترین بازیکن فینال کوپا آمه ریکا (1997)
عضو تیم بهترین بازیکنان جام کنفدراسیون ها (1997)
باارزش ترین بازیکن جام برندگان جام یوفا (1997)
آقای گل جام برندگان جام یوفا ( 1996-97)
بهترین گلزن جهان به انتخاب فدراسیون امارو ارقام جهان (1997)
با ارزش ترین بازیکن یوفا (1997)
بهترین بازیکن سال سری آ (1997-98)
بهترین بازیکن خارجی سال سری آ (1997-98)
بهترین فوروارد سال یوفا (1997-98)
3بار برنده جایزه براوو (1995-1997-1998)
توپ طلا و عنوان آقای گلی جام جهانی (1998)
با ارزش ترین بازیکن جام یوفا (1998)
آقای گل کوپا آمه ریکا (1999)
عضو تیم برتر کوپا امه ریکا (1997)
عضو تیم برتر کوپا آمه ریکا (1999)
بهترین بازیکن سال جهان از نظر فیفا (1996)
بهترین بازیکن سال جهان از نظر فیفا (1997)
بهترین بازیکن سال جهان از نظر فیفا (2002)
بهترین بازیکن سال اروپا(جایزه بالون) (1997)
بهترین بازیکن سال اروپا(جایزه بالون) (2002)
بهترین بازیکن سال جهان از نظر وورد ساکر (1996)
بهترین بازیکن سال جهان از نظر وورد ساکر (1997)
بهترین بازیکن سال جهان از نظر وورد ساکر (2002)
کسب بهترین بازیکن سال جهان از نظر مجله معتبر اونزه (1997)
کسب بهترین بازیکن سال جهان از نظر مجله معتبر اونزه (2002)
توپ نقره ای فیفا (2002)
عضو باشگاه 100 تایی های فیفا
عضو تیم بهترین های جام جهانی (1998)
عضو تیم بهترین های جام جهانی (2002)
آقای گل جام جهانی (2002)
عضو تیم بهترین بازیکنان یوفا (2002)
کسب جایزه بازگشت رویایی سال (2002)
جایزه مربوط به افسانه ها (2002)
بهترین ورزشکار سال دنیا از نظر بی بی سی (2002)
جایزه پاهای طلایی جهان (2006)
عضو تالار مفاخر ملی برزیل (2006)
بهترین بازیکن 10 ساله سری آ (97 - 2007)
عضو 11 بازیکن برتر تاریخ فوتبال (2007)
بهترین گلزن تاریخ جام جهانی
بهترین بازیکن سال جام پائولیستا (2009)
بهترین بازیکن 10 سال اخیر جهان از نظر گل دات کام (بین سالهای 2000-2010)
رونالدوی برزیلی علاوه بر افتخارات بالا بارها بهعنوان نامزد کسب عناوین مختلف در بین نامزدهای نهایی قرار گرفت . او چندین بار دومین بازیکن برتر جهان و اروپا لقب گرفت . در چندین جام و لیگ عنوان دومین و سومین گلزن برتر را از ان خود کرد که با وجود این همه افتخارات به عنوان اولین و بهترین بازیکن مجالی برای نام بردن از آنها نیست. چیزی که مشخص است رونالدو افسانه ای تکرار نشدنی در تاریخ فوتبال جهان هست و بی شک از او به عنوان پر افتخارترین بازیکن تاریخ فوتبال با فاصله ای بسیار زیاد از نفرات بعدی می توان نام برد.این عناوین در حالی است که رونالدو بیش از 3 سال از دوران حرفه ای خود را به دلایل مصدومیت مختلف دور از میادین بوده است.
افسوس که عمر بازی فوتبال یک ابر ستاره مثل رونالدو کوتاه بود
______
رونالدو اگر در اینترمیلان به اون صورت مصدوم نشده بود تا الان رکوردهایی و ثبت کرده بود که شاید تا سده های اینده فوتبالیستی نمیتونست اونارو بشکنه!!
با تمام افتخاراتی که بهش نسبت دادند به نظر من رونالدو بزرگترین ناکام تاریخ فوتبال بود.. شاید خودشم این حقیقت و ندونه^_^
با ارزش ترین فوتبالیست تاریخ هستش
وگرنه مثل فوتباليست هاي امروزى هر وقت يك مدل مو ميزد.
هر کسی مثل رونادو برزیل نمیاد...............
از بچگی عاشقش بودم ای کاش میومد برای تراختور بازی میکرد
بهترین فوتبالیست تاریخه قطعا.