موسوي
در
گفتگو با خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران گفت: مكيدن شست يا انگشت يكي
از اعمال ساز شي اوليه است كه كودك به وسيله آن خود را خوشحال و به يك
احساس عميق امنيت مي رسد.
وي بازماندن دهان و تنفس از طريق آن، خرخر
كردن، لكنت، نقص در رشد دندانها، پينه بستن، منحرف شدن انگستان و ... را از
آار سوء مكيدن انگشت دانست و افزود: مكيدن انگشت يكي ا روشهاي برخورد
كودكان با استرس است و برخورد نادرست ادامه و گسترش اين عادت را در كودك
سبب مي‌شود.
وي با اشار به اينكه گاه مكيدن انگشت به دليل جلب توجه است
اظهار داشت: والدين با پي بردن به علت مكيدن انگشت و حل مساله كه موجب
استرس در كودك شده راحت تر مي توانند موجب ترك عادت در كودك شوند.
موسوي
تصريح كرد: سن مناسب براي درمان اين عادت در كودكان پنج سالگي است بدليل
اينكه در اين سن كودك ضمن دركافي از محيط مشكلات آتي اين عادت را در مي
يابد.
وي در آگاه كردن كودك از طريق اشاره، پرت كردن حواس كودك بازي و
سرگرم كردن كودك، تعيين زمان براي مكيدن انگشت و پس محدود و توقف تدريجي آن
را از راههاي كاهش مكيدن انگشت دانست و افزود: بهترين و موثرترين شيوه
هدايت غيرمستقيم كودك به اصلح رفتار نامطلوب و واداشتن كودك به كارهاي مورد
علاقه اوست.
موسوي با اشاره به حمايت و تشويق والدين در تغيير رفتار
كودك اظهار داشت: تنبيه و فشار بر كودك در جهت ترك عادت موجب تقويت و تشديد
عادت در كودك شده و ترك اين عادت در كوتاه مدت امكان پذير نيست.
وي
بهترين زمان ترك عادت و مشكلات رفتاري كودك را در زمان آرامش خانواده كه
قصد تغيير منزل، مهد، تولد نوزاد جديد، مسافرت و ... را نداشته باشند دانست
و افزود: خانواده با پي بردن به علت و تغيير ان، موجب ترك اين اختلال در
فرزند خود مي شوند.
موسوي صحبت با كودك، تهيه جايزه، پوشاندن دستكش يا
جوراب تميز را از راههاي ترك مكيدن انگشت دانست و اظهار داشت: ترك عادت از
طريق تمسخر و احساس شرم در او موجب خودكم بيني و بي ارزشي در فرد مي‌شود./ل