به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مرکز فارس، فردوسی در شاهنامه از آن در عصر ساسانیان یاد کرده و نام دلاور ایرانی یعنی گهرم بر آن نهاده‌است. هم چنین در تاخت و تاز اسکندر از جهرم نام برده می‌شود و این شهر را در عصر پادشاهی بهرام گور دشتی بی آب می‌خواند. جهرم یا گهرم به معنی جای گرم است. به استناد نوشته‌های استخری، ابن بلخی و حمدالله مستوفی، جهرم قلعه بزرگ، معروف به خورشه و خورشاه داشت که فاصله آن تا شهر، پنج فرسخ بود. بانی این قلعه، خورشه، عامل خلفای بنی‌امیه در جهرم بود. این قلعه بعدها به همت خواجه نظام الملک وزیر مشهور سلجوقیان تعمیر و مرمت شد و در آن زمان این شهر در جنوب ایران بزرگترین آبادی به حساب می‌آمد. در نهایت پس از پیروزی اعراب این شهر را جهرم خواندند. یکی از جنگهای اعراب و ایرانیان و شاید آخرین آن در این شهر به وقوع پیوست که تعداد کشته‌ها آنقدر زیاد بوده که کوهی در غرب جهرم، محل این درگیری به کوه شهدا معروف شده است و دره‌ای نیز به نام دره لاشه (جسد) معروف گردیده است. این شهر به واسطه اقدامات انقلابی مردم و در دوران پیروزی انقلاب اسلامی در زمره یازده شهر دارای حکومت نظامی قرار گرفت.
اماکن تاریخی این شهرستان بازار زندیه، مسجد و مدرسه خان، مسجد جامع، مقبره شاهزاده فضل بن موسی بن جعفر (ع)، قدمگاه، آب انبار حاج آقارضا،دروازه پیر شبیب، امامزاده اسدالدهرجهرم، غار سنگ شکنان و... است.
خرما و مرکبات از جمله لیمو ترش از سوغاتیهای این شهرستان است.
جَهرُم(به پارسی میانه: گاهرم ) یکی از شهرهای استان فارس در ایران است. این شهر، مرکز جهرم است./س