به گزارش
گروه علمي باشگاه خبرنگاران، دکتر بتول هتيپوگلو متخصص بيماريهاي غدد گفت: ميزان ابتلا به نوع کم کار يا پرکار تيروئيد در افرادي که ديابت نوع يک دارند سي درصد بيشتر از ديگر افراد است.
وي افزود ديابت نوع يک و تيروئيد بيماريهايي هستند که با وجود تفاوت با يکديگر ريشه اي مشابه دارند و آن خود ايمني است به اين معني که سيستم ايمني به بخش هايي از غدد درون ريز سالم حمله مي کند و عملکرد آنها را تحت تاثير قرار مي دهد.
دکتر لوول اشميت متخصص بيماريهاي غدد مي گويد افرادي که يک بيماري اتوايميون يا خود ايمني دارند خطر ابتلا به بيماري ديگر نيز در آنها وجود دارد.
وي مي افزايد عوامل ژنتيکي نيز ممکن است در بروز اين بيماريها دخيل باشند اما هنوز عوامل محيطي تاثير گذار در بروز اين بيماري مشخص نشده است.
وي گفت آنتي باديهايي سيستم ايمني که بافت هاي سالم را از بين مي برند در ديابت نوع يک و تيروئيد با يکديگر متفاوت هستند.
بيماري ديابت نوع يک زماني بروز مي کند که سيستم ايمني به اشتباه به سلول هاي توليد کننده انسولين در پانکراس حمله مي کند و آنها را از بين مي برد.
انسولين هورموني است که براي متابوليسم کربوهيدراتهاي موجود در مواد غذايي ضروري است و توليد اندک آن موجب بالارفتن سريع قند خون و بروز مشکلات جدي يا حتي مرگ مي شود.
تيروئيد غده کوچکي در بدن است که هورمون تيروئيد توليد مي کند و ترشح اين هورمون براي عمل متابوليسم در بدن ضروري است.
در اغلب موارد افراد مبتلا به ديابت نوع يک دچار بيماري کم کار تيروئيد مي شوند.
پزشکان مي گويند به طور کلي افراد مبتلا به ديابت نوع يک در آينده به نحوي دچار مشکلات تيروئيدي مي شوند.
در صورتي که بيماري تيروئيد درمان نشود مي تواند بر ميزان قند خون مبتلايان به ديابت نوع يک تاثيرگذار باشد.
افرادي که مبتلا به ديابت نوع يک هستند براي کنترل قند خونشان اغلب فعاليت بدني خود را افزايش مي دهند اما چنانچه اين افراد از کم کار بودن غده تيروئيد خود بي اطلاع باشند ممکن است به ميزان قابل توجهي قند خونشان کاهش يابد.
اين در حالي است که پرکاري تيروئيد قند خون را به ميزان بسيار زيادي افزايش مي دهد./س