به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مرکز فارس، تخت جمشيد نامي است كه تاريخ‌نگاران اسلامي بر اين مجموعه نهاده‌اند اما براساس كتيبه‌هاي موجود نام اصلي اين مكان پارسه و يا بقول يونانيان پرسپوليس بوده است.
در ساخت اين بناي باشكوه، هنر و سليقه ايراني، نقش اصلي را داشته اما در جزئيات ساختمان و نقش‌هاي پرشكوه آن از هنرمندان و معماران كشورهاي تابع امپراطوري ايران همچون مصر و يونان نيز استفاده شده است.
اين بناي عظيم و زيبا در زمان هخامنشيان و به دستور داريوش اول در سال 518 قبل از ميلاد بنيان نهاده شده و ساخت آن 120 سال ادامه يافته است.
تخت جمشيد كه به طور كلي از سنگ ساخته شده است نزديك به 13 هزار متر مربع وسعت دارد.
در حد فاصل سنگهاي به كار رفته در اين مجموعه از هيچگونه ملاتي استفاده نشده است اما در بعضي نقاط سنگها را با بستهاي آهني به هم اتصال داده‌اند.
تخت جمشيد شامل هفت كاخ، تالار، نقوش برجسته، پلكان‌ها، ستون‌ها و دو آرامگاه سنگي است.
در كتيبه‌هايي كه به خط ميخي و به زبانهاي پاريس باستان و عيلامي كنده‌كاري شده، شرح ساختمان تخت جمشيد، اعتقادات مذهبي و شيوه تفكر شاهان هخامنشي بيان شده است.
در اين مجموعه چندين كاخ نيز وجود داشته است. از جمله اين كاخ‌ها مي‌توان به آپادانا، هديش، مركزي، تچر يا تالار آينه، كاخ اختصاصي و دروازه ملل اشاره كرد.
بالاي تخت جمشيد در دامنه كوه رحمت دو آرامگاه سنگي وجود دارد كه اردشير دوم و سوم در آن آرميده‌اند.
گفته مي‌شود تخت جمشيد نزديك به 200 سال محل سكونت شاهان بوده است تا اين كه در سال 330 قبل از ميلاد اسكندر مقدوني آن را به آتش كشيد .
در كنار كوه رحمت در فاصله 45 كيلومتري شمال شرق شهر شيراز ويرانه‌هايي از مجموعه تخت جمشيد برجاي مانده است./س