امروز در تاریخ؛
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 25 اسفند 1391 خورشیدی برابر با 3 جمادی الاول 1434 هجری و 15 مارس 2013 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخ امروز از این قرار است:
بمباران شیمیایی شهر حلبچه توسط مزدوران رژیم بعث عراق (1366 ش)
با پیروزی رزمندگان اسلام در عملیات والفجر 10 و آزادسازی بسیاری از مناطق کردنشین از جمله شهر استراتژیک حلبچه و استقبال مردم شهرها و روستاها از طلیعه سپاهیان نور و آزادی، رژیم بعثی عراق در یک اقدام غیرانسانی، به قصد انتقامگیری از این شکست فاحش و دشمنی با مردم، شهر حلبچه و اطراف آن را هدف بمبهای شیمیایی قرارداد. آن رژیم با ارتکاب به این عمل ضد بشری، هیروشیمای دیگری آفرید و برگ سیاه دیگری بر پرونده سراسر ننگ خود افزود. در این فاجعه بزرگ، حدود پنج هزار کرد عراقی به شهادت رسیده و هفت هزار تن دیگر مصدوم شدند.
فاجعه حلبچه علاوه بر جنبههای انسانی و اخلاقی، زیانهایی در روابط خارجی رژیم بعثی عراق در پی داشت و حتی بسیاری از حامیان آن را برآشفته کرد. انعکاس صحنههای دلخراش قربانیان گازهای سمّی حلبچه در سراسر جهان، موقعیت بینالمللی رژیم عراق و حامیان وی را بسیار تضعیف نمود. اعزام خبرنگاران خارجی به ایران و بازدید از منطقه، تدریجاً ابعاد این جنایت دهشتناک را افشا کرد و واکنشهای متعددی را برانگیخت.
رحلت فقیه و مرجع بزرگوار آیت اللَّه سید اسماعیل صدر (1337 ق)
حاج
سیداسماعیل بن سید صدرالدین صدر از بزرگترین علما و مراجع تقلید و طراز
اول قرن چهاردهم هجری میباشد. مراتب علمی و کمالات نفسانی او مشهور و مسلم
بوده و مورد تایید است. در شش سالگی و بعد از فوت پدر، در 1262 ق تحت
تعلیم برادر بزرگ خود معروف به آقامجتهد قرار گرفت. سپس راهی عتبات گردید و
از محضر میرزا محمدحسن شیرازی و دیگر بزرگان استفاده کرد و به حَسَب تکلیف
شرعی، در کربلا اقامت گزید. در آن جا بنای تدریس گذاشت و از مراجع وقتِ آن
دیار شد.
میرزا حسین نایینی، سیدشرف الدین عاملی و سیدحسین فشارکی از جمله
شاگردان اویند. فتوای مشهور سیداسماعیل صدر در خصوص تایید حرکتهای
استقلال طلبانه و رَدِّ سلطهٔ بیگانگان، از عشق او به جهان اسلام حکایت
دارد و با این همه سادهزیستی، دوری از تعارفات و تشریفات، رسانیدن وجوه
شرعی به مستحقّان و تحمل شرایط دشوار زمانه، از خصوصیات و صفات برجستهٔ این
عالم ربانی است. سرانجام این فقیه بزرگوار در سامرا چشم از جهان فرو بست و
در حرم امام موسی کاظم (ع) مدفون گشت.
درگذشت عالم بزرگ و محقق برجسته میرزا ابوالقاسم موسوی زنجانی (1293 ق)
میرزا ابوالقاسم موسوی زنجانی فرزند میرزا کاظم، یکی از علمای شیعهٔ قرن سیزدهم هجری قمری و از شاگردان سیدمحمدباقر، حجتالاسلام رشتی و حاج محمدابراهیم کلباسی بوده است. وی برای تکمیل تحصیلات خود به عتبات عالیات رفت و پس از اتمام دروس به زنجان بازگشت. میرزای زنجانی پس از ورود به زادگاهش، ریاست مذهبی آن شهر را به عهده گرفت و نفوذ بسیاری در میان مردم یافت. از وی بیش از ده دوره اثر ارزشمند بر جای مانده است که ایضاحُ الدَّلائل فی حساب عِقد الاَنامِل، تخریبُ الاسباب و مَقالیدُ الابواب و... از آن جملهاند. وفات این عالم بزرگوار در سوم جمادی الاول 1293 قمری در زنجان اتفاق افتاد.
تبدیل روز شمار تاریخ ایران از هجری شمسی به تاریخ مجعول شاهنشاهی (1354 ش)
محمدرضا
پهلوی در جریان افتتاح مجلس دوره بیستوچهارم، یکباره کینهتوزی خود را
نسبت به اسلام و ملت مسلمان ایران بر زبان آورد و خواهان از میان بردن آثار
و مظاهر ناپسند دورانهای انحطاط اجتماعی و اخلاقی گردید. از این رو، در
پایان سال 1354 ش دو مجلس شورای ملی و سنا در یک اجلاس مشترک تصویب کردند
که مبدأ تاریخ ایران از هجری شمسی به شاهنشاهی تغییر یابد و مردم و
سازمانهای دولتی، موظف شدند تا تاریخ جدید را به کار برند و تاریخ هجری که
تاریخی اسلامی و بر اساس هجرت پیامبر اسلام به مدینه است، مورد استفاده
قرار نگیرد.
از این پس مقرر شد که تاجگذاری کوروش هخامنشی در سال 599
قبل از میلاد، مبدأ سال خورشیدی و سرآغاز تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران قرار
گیرد. به همین مناسبت، اول سال 1355 هجری خورشیدی، آغاز سال 2535
شاهنشاهی، سال رسمی کشور شاهنشاهی ایران اعلام شد. این عمل با مخالفت علما و
تحریم حضرت امام خمینی (ره) مواجه شد. در نهایت مبدأ تاریخ شاهنشاهی دوام
چندانی نیافت و سرانجام در سال 1357 ش به دستور دولت جعفر شریف امامی
برچیده شد.
درگذشت «راما کریشنا» پیشوای مذهب هندو (1886 م)
راما
کریشنا، رهبر هندوهای هند، در بیستم فوریه 1836 م در هندوستان به دنیا
آمد. وی در دهکده کوچکی پرورش یافت و تعلیمات رسمی مدرسهای ندید. او در
جوانی به سیر و سیاحت پرداخت و سپس ادیان مسیحیت، بودا، اسلام و هندو را
مورد مطالعه قرار داد. سرانجام اظهار کرد که هر کدام از این ادیان، یکی از
طرق رسیدن به خداوند را نشان میدهند. راما کریشنا براین عقیده بود که همه
آدمیان، با دینهای مختلفشان، فرزندان خدای واحدی هستند. وی درباره حقیقت
بر این عقیده است که ما در مِه مشاهدات اشتباهانگیز و تصورات غلط و منحرف
کننده که ما را به اندیشههای فریبنده، دشمنیهای ابلهانه و کارهای
فاجعهانگیز میکشاند، زندگی میکنیم.
ما نمیتوانیم به خوشبختی برسیم
مگر آن که در عمق و کُنه این ظواهر فریبنده، حقیقت را دریابیم و آن حقیقت،
حقیقتِ تساوی همه نژادها، همه ادیان و همه افراد در چشم خداوند است. وی
اندکی قبل از مرگْ مریدانش را به نزد خود فرا خواند، با نجوایی ضعیف از
آنان خواست که مردم را به دوستی و مهرورزی و محبت دعوت کنند. راما کریشنا
سرانجام در پانزدهم مارس 1886 م در پنجاه سالگی درگذشت.
آغاز سلطنت «فؤاداوّل» به عنوان اولین پادشاه رسمی مصر (1922 م)
با فروپاشی امپراتوری عثمانی، فؤاد اول آخرین فرمانروای عثمانی بر مصر، به سلطنت رسید. در نیمه ماه مارس 1922 م، فؤاد اول استقلال مصر را اعلام کرد و حقوق مدنی و مشروطه را به مردم اعطا نمود. در 1936 م، انگلستان به طور رسمی استقلال مصر را پذیرفت و قراردادی میان مصر و انگلستان بسته شد. پس از مرگ فواد اول، پسرش فاروق معروف به فاروق اول به پادشاهی رسید که پادشاهی وی تا سال 1952 به طول انجامید و با کودتای گروه افسران آزاد ارتش مصر، رژیم سلطنتی به پایان رسید.
تولد «امیر عبدالقادر الجزایری» سردار بزرگ و انقلابی الجزایر (1808 م)
امیر عبدالقادر ابن محیالدین مبارز مسلمان الجزایری در نیمه مارس سال 1808 م به دنیا آمد. وی در زمره امرا، علما و شعرا بود و اصل او از منطقه وهران الجزایر است. عبدالقادر در برابر تجاوزات قوای فرانسوی در الجزایر قیام کرد و با دستیاری سلطان مراکش و یاری قبایل وطن پرست، از سال 1832 تا 1847 م مردانه با سپاهیان فرانسوی جنگید و کوشید تا امپراتوری عرب را تأسیس کند. وی همچنین با حمایت قبیلههای عرب، به عنوان سلطان عربها شناخته شد و قلمرو خود را در شمال الجزایر گسترش داد. پیروزیهای امیر عبدالقادر باعث شد تا فرانسویان با وی از درِ سازش درآمده و ضمن ترک مخاصمه به امضای قرارداد صلح با او تن در دهند. براساس این قرارداد که در 27 مه 1837 م به امضا رسید، به غیر از پنج بندر که در تصرف فرانسه باقی ماند، سایر نقاط الجزایر آزاد گردید.
ولی با کارشکنی استعمارگران فرانسوی، امیر عبدالقادر در 18 نوامبر 1839 م دومین دور مبارزات آزادیخواهانه خود را آغاز کرد و با پنجاه هزار سرباز سواره و پیاده، به نیروهای فرانسوی حمله برد. با این حال، چون مبارزات وی بیش از 15 سال طول کشیده بود، نیروهای او تحلیل رفتند و سلطان مراکش و امیرتونس هم بر اثر فشار دولت فرانسه و ضعف و خودخواهی، از یاری او خودداری کردند. در نتیجه امیر عبدالقادر شکست خورد و تسلیم شد. وی در سال 1853 م از حبس آزاد شد به این شرط که دیگر به الجزایر باز نگردد. امیر عبدالقادر سرانجام در 29 اوت سال 1883 م در 75 سالگی در دمشق درگذشت.
خلع «تزار نیکلای دوم» پادشاه روسیه توسط بلشویکها (1917 م)
تزار نیکلای دوم آخرین پادشاه روسیه، در سال 1894 م پس از مرگ پدرش به عنوان امپراتور روس بر تخت سلطنت نشست. وقوع جنگ روسیه با ژاپن در اوایل قرن بیستم و شکست روسیه در این جنگ، تظاهرات خونین کارگری و پس از آن، فرمان تشکیل مجلس مشورتی موسوم به دوما از جمله حوادث دوران امپراتوری او بود؛ اما آنچه پایههای حکومت تزاری را بیش از پیش متزلزل ساخت آغاز جنگ جهانی اول در سال 1914 م بود. طولانی شدن جنگ، مخالفان را کمک نمود تا فشارهای خود را علیه دیکتاتوری تزاری افزایش دهند.
در این میان، بلشویکها به رهبری لنین بر اقدامات خود علیه تزار و هیأت حاکمه افزودند. در نتیجه، تزار در 15 مارس 1917 م قدرت را به رئیس مجلس دوما واگذار نمود و پس از 23 سال سلطنت، از این مقام کنارهگیری کرد. وی از آن به بعد به مدت 15 ماه به همراه خانوادهاش تحت نظر بود؛ اما ترسِ بلشویکها از رشد گروههای طرفدار تزار و احتمال به سلطنت رسیدن آنها، باعث شد که طی فرمانی از جانب لنین، در 19 ژوئیه 1918 م تزار نیکلای دوم به همراه همسر و فرزندان و خدمه تیرباران شوند.
مرگ «هنری بِسْمِر» مهندس و مخترع انگلیسی (1898 م)
هنری بِسْمِر، صنعتگر انگلیسی در 19 ژانویه 1813 م در این کشور به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را در رشته مهندسی به پایان برد و بعدها برای توسعه تولیدات آهن و فولاد و چُدن، کورههای بلند ذوب فلزات را اختراع نمود. بسمر توانست به وسیله کوره مخصوص که با جریان هوا کار میکرد و آهن ناخالص مذاب را بدون کربن مینمود، فولاد عالی به دست آورد. از این رو، این کوره به اسم او، به نام کوره بسمر معروف است. وی با این اختراع، اساس صنایع انگلستان و جهان را دگرگون ساخت و تحولات شگرفی در این عرصه ایجاد کرد. بسمر در سال 1859، مراکز تهیه فولاد و آهنْ ایجاد نمود و به ساخت اسلحه و ریل راه آهن پرداخت که این کارخانه، هنوز نیز فعال است. هنری بسمر سرانجام در 15 مارس 1898 م در 85 درگذشت.
روز بزرگداشت پروین اعتصامی، قصیده سرای نامدار معاصر ایران
پروین
اعتصامی متولد ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ خورشیدی در شهر تبریز است پدرش یوسف اعتصامی
آشتیانی (اعتصام الملک) از سکنه گیلان و اصالتا آشتیانی و مادرش اختر فتوحی
از اهالی آذربایجان بود پروین ادبیات را زیر نظر استادانی چون دهخدا و ملک
الشعرای بهار آموخت او در راه رسیدن به اوج بلوغ شاعری خود و در سن ۳۵
سالگی در تهران درگذشت و در حرم فاطمه معصومه در قم به خاک سپرده شد.
برخی از رویدادهای امروز
1493: کریستف کلمب در پایان نخستین سفر خود به قاره غربی به اسپانیا بازگشت و لقب دریاسالار اقیانوسها گرفت.
1812: نخستین مهاجران روس در آمریکا که در کالیفرنیا مستقر شده بودند نام رودخانه مجاور قرارگاه خود را «رودخانه روسی» گذاردند و این رودخانه هنوز به همین نام خوانده میشود.
1878: رضاخان پهلوی که بعدا شاه ایران شد در آلاشت سواد کوه (مازندران) به دنیا آمد.
1923: لنین برای سومین بار دچار سکته مغزی شد.
1928: موسولینی نظام انتخابات ایتالیا را تغییر داد و شرایط تازه ای برای نامزد شدن مقامهای انتخابی تعیین کرد.
1939: آلمان چک اسلواکی را متصرف و اسلواکی را از آن مجزا ساخت و به این ترتیب جمهوری چک اسلواکی که تاسیس آن محصول جنگ جهانی اول بود فروپاشید.
1944: متفقین شهر کاسینو ایتالیا را بمباران و ویران ساختند.
1966: (24 اسفند 1344) ترمینال نفت جزیره خارک آغاز بکار کرد. برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید