به گزارش
حوزه سياسي باشگاه خبرنگاران؛ متن پيام نوروزى مقام معظم رهبرى به مناسبت حلول سال 1377 هجرى شمسى به شرح زير است:
بسم‌اللَّه‌‌‌الرّحمن‌‌‌الرّحيم
يا مقلّب القلوب و الابصار. يا مدبّرالليل والنّهار. يا محوّل الحول والاحوال. حوّل حالنا الى احسن الحال(1).
فرا رسيدن عيد سعيد نوروز را كه سرآغاز بهار طبيعت و بهار جسم و جان انسان است، به همه هم‌‌‌ميهنان عزيز و به همه ايرانيان در هر جاى عالم كه هستند، صميمانه تبريك عرض مى‌‌‌كنم؛ مخصوصاً به خانواده‌‌‌هاى عزيز ايثارگر، خانواده‌‌‌هاى عزيز شهداى گرانقدرمان، اسرا و جانبازان و آزادگان و خانواده‌‌‌هايشان و همه كسانى كه در راه اعتلاى نظام مقدّس جمهورى اسلامى و ايران عزيز، تلاش و مجاهدت مى‌‌‌كنند.
همچنين به ملت‌هايى كه نوروز را گرامى مى‌‌‌دارند، بخصوص به ملت‌هاى آسياى ميانه و افغانستان و بالاخص به مردم تاجيكستان و جمهورى آذربايجان، تبريك عرض مى‌‌‌كنم.
اميدوارم سرآغاز سال جديد، سرآغاز روزهاى نو، زيبا و بانشاط و سرشار از سعادت و خوشبختى براى مردم عزيزمان در چهارگوشه كشور و در همه جاى ميهن بزرگ و پهناورمان باشد.
در اين دعاى پُرمغزى كه در آغاز سخن، تلاوت شد و بر زبان همه جارى است، از خداى متعال درخواست مى‌‌‌كنيم كه حال ما را به بهترين حالات برگرداند. هرجا كه باشيم و هرچه نيكويى در حال ما باشد، نيكوتر از آن هم هست. ما از خداوند متعال در اين دعا، درخواست مى‌‌‌كنيم كه حال ما را به بهترين حالات برساند. اين درخواست، مخصوص حال شخصى نيست؛ بلكه درباره كسان خود، ملت خود و در يك دايره وسيعتر، درباره بشر و انسانيت است.
البته بايد توجه داشته باشيم كه دگرگونى هر پديده‌‌‌اى در عالم، به دست انسان است و همه تحوّل‌ها با اراده انسان، انجام مى‌‌‌گيرد. انسان اگر بخواهد در وضعيت جامعه خود، كشور خود و زندگى خود، تحوّل ايجاد كند، بايد اين تحوّل را در خود آغاز كند - تحوّل اخلاقى، تحوّل درونى، رفتن به سوى صفا و انسانيت، عبوديّت پروردگار و تسليم در مقابل اراده خداوند عالم و آفريننده هستى - كه اين تحوّل، سعادت انسان‌ها را متضمّن است.
بشر هرچه ناراحتى و رنج و دشوارى تحمّل مى‌‌‌كند، بر اثر دورى از راه خدا و سركشى در مقابل احكام الهى است. بحمداللَّه مردم كشور ما در اين راه، حركت بزرگى را آغاز كرده و در اين حركت، پيش رفته‌‌‌اند و من اميدوارم هرچه مى‌‌‌گذرد، مردم ما از لحاظ اخلاق فردى و جمعى، از لحاظ ايجاد صفات و خصال ممتاز بشرى در درون خودشان، پيشتر بروند و با دوستان، با صفا و محبّت و با مروّت هرچه بيشتر، با بيگانگان با هوشيارى و بيدارى هرچه بيشتر و با دشمنان با سرسختى هرچه بيشتر مواجه شوند، تا ان‌‌‌شاءاللَّه بتوانند كشتى نجات خودشان را به ساحلهاى امن و امان الهى برسانند.
سالى را كه پشت سر گذاشتيم، سالى پر از حوادث بزرگ و البته در ميان آنها حوادث بسيار شيرين و احياناً حوادث تلخ بود. به نظر من يكى از بزرگترين حوادث سالى كه بر ما گذشت، حادثه انتخابات رياست جمهورى و شركت عظيم مردم در اين انتخابات بود كه قطعاً نظام جمهورى اسلامى را سرافراز و سربلند و داعيه‌‌‌هاى جمهورى اسلامى را در چشم جهانيان، متقن و متّكى به استدلال كرد.
يكى از بزرگترين شاخصهاى مردمى بودن حكومتها در دنيا، عبارت است از اين‌‌‌كه مردم در انتخابات و گزينشهاى بزرگ ملى، چقدر شركت مى‌‌‌كنند. در آن كشورى كه بيش از هشتاد درصدِ حائزين شرايط براى رأى دادن در پاى صندوقها حضور مى‌‌‌يابند - يعنى كشور ما - طبق معيارهاى جهانى با همه منطقها و زبانهايى كه امروز در دنيا، در عالم سياست و مسائل سياسى و اجتماعى مطرح و قابل فهم است، حكومت و نظام، نظامى مردمى است؛ نظامى است كه در آن، حضور مردم محسوس است.
در انتخابات رياست جمهورى، نزديك به سى ميليون نفر شركت كردند و بحمداللَّه گزينش خوبى هم انجام دادند و رئيس جمهور محترم ما را كه از فرزندان انقلاب، از كارگزاران طولانى دوران انقلاب، از خاندان پيغمبر و از ملبّسين به كسوت روحانى و از كسانى است كه در راه دانشهاى دينى، سالهاى متمادى زحمت كشيده و تلاش كرده است، برگزينند. بحمداللَّه چهره موجّه و مقبول مردم انتخاب شد.
اين انتخابات، با حضور سى ميليونى مردم و با گزينش بيست ميليونى يك رئيس جمهور، سند محكمى براى نظام جمهورى اسلامى بود كه برخلاف داعيه و خواست دشمنان، در ميان مردم، داراى محبوبيتِ متزايد است. اين براى جمهورى اسلامى، خيلى باارزش بود.
بحمداللَّه در همه صحنه‌‌‌ها موفقيّتهاى بزرگى داشتيم كه شايد بتوان گفت اين انتخابات، بزرگترينِ آنها بود. در صحنه مسائل خارجى نيز همين‌‌‌طور بود. بعضى از دولتهاى اروپايى، با طرح دعاوى نامعقول، سعى داشتند جمهورى اسلامى را به عقب‌‌‌نشينى وادار كنند كه ايستادگى، استقامت، درايت و تدبير و اتّكا به ارزشهاى انقلاب و اسلام و گزينش آن راهى كه امام بزرگوارمان در طول ده سالِ اوّلِ انقلاب پيمودند، موجب شد كه نتوانستند اين مقصود خودشان را محقّق كنند! آنها عقب‌‌‌نشينى كردند و جمهورى اسلامى در آزمايش سفراى كشورهاى اروپايى كه يكجا از كشورمان خارج شده بودند، سربلند بيرون آمد و همه به اين معنا اعتراف كردند!
از اوّلِ سال هفتاد و شش تا همين اواخر، پى‌‌‌درپى در اظهارات جهانى از سوى امريكاييها و ديگران - حتّى عناصر و رجال خودِ امريكا - عنوان شد كه در هماوردى در مقابل جمهورى اسلامى، نتوانستند موفّقيتى كسب كنند و جمهورى اسلامى در همه ميدانها - در ميدان اقتصادى و سياسى، در جذب دوستان و در مواجهه با دشمنان - توانست قدرت و عظمت و عزّت خود را نشان دهد و به دشمن بفهماند كه جمهورى اسلامى را نمى‌‌‌توان ناديده و غير جدّى گرفت؛ بلكه بايد به اين پديده عظيم انسانى و اسلامى در اين منطقه، با چشم جدّ نگاه كنند.
البته و خوشبختانه، ملت ما در اين ميدان، نهايت كمك هوشيارانه را به مسؤولين كرده و باز هم مى‌‌‌كند. ايستادگىِ يك دولت، يك نظام و يك مجموعه حكومتى در مقابل بيگانگان و در برابر دشمنان، بدخواهان و مدّعيان از هر نوع، علاوه بر اين‌‌‌كه به درايت و كاردانى و حكمت مسؤولين، متّكى است، بر هوشيارى و حضور مردم نيز اتّكا دارد. حضور قوى مردم در طول اين سال - چه در انتخابات، چه در راهپيماييهاى گوناگونى كه طبق معمول همه ساله، بخصوص در اواخر سال انجام شد - توانست حرف قوى خود را بزند و نتايج بزرگى را به بار آوَرد.
ما سال ديگرى را در پيش داريم؛ سالى نو و روزى نو كه نوروز نشانه شروع اين سال است.
ملت عزيز! شما تجربه‌‌‌هاى گوناگونى را با اقتدار و با اتّكا به شخصيت ملى خودتان و با ايمان عميق اسلامى گذرانده‌‌‌ايد؛ راهى را كه امام بزرگوار ما در مقابل ملت ايران گشودند، تا امروز طى كرده‌‌‌ايد و بعد از اين هم بايد همين راه را با استحكام تمام برويد.
ما مى‌‌‌دانيم كه انتظارات مردم از دستگاه حكومت و دولت در زمينه اقتصادى و در همه زمينه‌‌‌هايى كه مردم، انتظاراتى از دولت دارند، عمدتاً انتظارات بجا و صحيح و درست است. مردم بايد بدانند - و البته مى‌‌‌دانند - كه مسؤولين بخشهاى گوناگون حكومت و نظام جمهورى اسلامى - اعم از قوّه مجريّه، مجلس شوراى اسلامى و قوه قضاييّه - در صددند كه خواسته‌‌‌ها، نيازها، انتظارات و حقوق اساسى مردم را برآورده سازند و با بهترين وجهى آنها را ادا كنند.
البته دشمنانى مشغول تلاش هستند كه نگذارند اين كارها انجام گيرد! ساده‌‌‌انديشى و ساده‌‌‌لوحى است كه كسى خيال كند ما در خارج از مرزهاى خودمان - بلكه در داخل مرزها - هيچ دشمن و بدخواهى نداريم و كسى عليه ما كار نمى‌‌‌كند! مگر ما از همه ملتها و دولتها و همه جوامعى كه در طول تاريخ بوده‌‌‌اند، مستثنى هستيم؟ آنها همه دشمن داشته‌‌‌اند، ما هم دشمن داريم. آنها در مقابل دشمن، روشهاى گوناگونى را اتّخاذ كردند كه سرنوشتشان را رقم زده است. بعضى هوشيارانه و مدبّرانه و حكيمانه و سرسختانه ايستادند و پيروز شدند؛ بعضى هم سست عنصرى و زودباورى و سهل‌‌‌انديشى و ساده‌‌‌لوحى به خرج دادند و شكست خوردند! ما بايد درس بگيريم. خوشبختانه گذشته خود ما هم - گذشته نوزده ساله بعد از انقلاب تا امروز - از همين درسها و تجربه‌‌‌ها پُر است.
يكى از اقداماتى كه شده است، ا
قدام به كاهش قيمت نفت است! من نمى‌‌‌خواهم ادّعا كنم كه اين كار را صرفاً دشمنان كرده‌‌‌اند و صرفاً به خاطر ضربه زدن به جمهورى اسلامى است؛ نه. دشمنان كرده‌‌‌اند و دوستان نادان و كسانى كه نتوانستند هوشيارانه در اين زمينه بينديشند نيز با آنها سهيم شده‌‌‌اند! تصميماتِ نادرست گرفته‌‌‌اند و حتماً دشمنان هم دخالت و شركت داشته‌‌‌اند و هر كسى به دنبال مقاصد خودش است. نمى‌‌‌توان گفت كه مقصود آنها فقط جمهورى اسلامى است؛ ولى مسلّماً جمهورى اسلامى هم هدف است و حتماً كشورهاى ديگرى هم هدف هستند.
خوب؛ اين حالتِ جديدى است. ما بايد در مقابل آن، هوشيارانه حركت كنيم و تصميم مقتضى اتّخاذ نماييم. گزارشهايى كه برادران ما در مسؤوليتهاى گوناگون اقتصادىِ دولت به من دادند، نشان مى‌‌‌دهد كه آنها خودشان را براى شكلها و وضعهاى گوناگون آماده كرده‌‌‌اند تا بتوانند كشور را به درستى اداره كنند و ان‌‌‌شاءاللَّه اداره خواهند كرد؛ ليكن در همه اين وضعيتها، همكارى، كمك، دلسوزى و پشتيبانى دلسوزانه مردم از مسؤولين، لازم و واجب است.
من آنچه را كه مى‌‌‌خواهم در اين برهه عرض كنم اين است كه ملت عزيز جدّاً از اسراف و زياده‌‌‌روى پرهيز كنند. ما حق نداريم به عنوان يك ملت، مصالح بزرگ و ملى و دورنگر - بلكه مصالح نقد مهم و كنونى - خود را به خاطر خواسته‌‌‌هاى شخصى خودمان - كه ما را به اسراف و بى‌‌‌بندوبارى در مصرف مى‌‌‌كشاند - فدا كنيم و آنها را نديده بگيريم. همه بايد مسأله صرفه‌‌‌جويى را جدّى بگيرند.
امسال توصيه مهمّ من عبارت است از
صرفه‌‌‌جويى. دولت هم بايد صرفه‌‌‌جويى كند؛ ملت هم بايد بكند. دولت، علاوه بر صرفه‌‌‌جويى بايستى راههاى صرفه‌‌‌جويى را هم به مردم تعليم دهد. تا وقت نگذشته است - تا ماههاى اوّل سال، سپرى نشده است - بايستى فهرستى از انواع صرفه‌‌‌جوييهايى را كه مردم مى‌‌‌توانند بكنند - در آب، نان، بنزين و در مصارف گوناگون و همه چيزهايى كه براى صرف آنها مجبوريم از سرمايه‌‌‌هاى كشور و نفت مصرف كنيم - و راههاى صرفه‌‌‌جويى در آنها را به مردم تعليم و نشان دهند؛ مردم هم جدّاً سعى كنند كه صرفه‌‌‌جويى نمايند.
عزيزان من! بنده ملت ايران را به «رياضت» دعوت نمى‌‌‌كنم. بحمداللَّه ما احتياجى به اين نداريم كه ملت خودمان را به رياضت، دعوت كنيم. فضاى غم‌‌‌آلود رياضت، از زندگى اين مردم دور باد! من مردم را به
«قناعت» دعوت مى‌‌‌كنم؛
قناعت سرافرازانه، قناعت انسان عاقل و خردمندى كه مى‌‌‌داند آينده خود را با قناعت تأمين مى‌‌‌كند و زندگى و روال اقتصادى كشور را تسهيل و به مسؤولين كمك مى‌‌‌كند كه بتوانند تدابير صحيح را در كار اداره مملكت اِعمال كنند.من بار ديگر براى همه شما دعا مى‌‌‌كنم. اميدوارم روز و نوروز خوش و بهاران باصفا، با بركت و زيبايى در انتظار همه ملت ايران باشد، و سالى پُربركت و سرشار از عزّت و عظمت را در پيش داشته باشيد.
از خداوند متعال براى ارواح طيبّه شهداى عزيزمان و براى روح مطهّر امام بزرگوار، طلب رحمت و مغفرت و علوّ درجات مى‌‌‌كنم. همان‌‌‌طور كه مى‌‌‌دانيد اخيراً - در آستانه سال نو - براى برخى از دانشجويان عزيز ما حوادثى پيش آمد كه ما را داغدار كرد. اين ضايعه را به خانواده‌‌‌هاى آنها تسليت عرض مى‌‌‌كنم و اميدوارم جوانان، دانشجويان و همه نسلها و قشرهاى كشور ما، در زير سايه عزّت و عظمت اسلامى و احكام نورانى اسلام، زندگى آبرومند و سربلند و همراه با عزّت و رفاه و رضايت را بگذرانند.
و السّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته
انتهاي پيام/