سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

پیرمردی كه از نظر مردم قهرمان "وجدان كاری" است

زبری دست‌هایش نشان می‌داد كه سال‌هاست كار كرده، پوست دستش كلفت شده بود! ساخت و ساز كارش بوده، هم در ساخت درب و پنجره چوبی استاد بود و هم بالا بردن ساختمان آجری.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ هرچند گوش‌هایش كمی سنگین شده بود و باید با صدای بلند از او سؤال می‌پرسیدیم اما با حوصله و بسیار مهربان با ما به گفت‌وگو نشست.

از كاری كه كرده بود خیلی راضی بود و این رضایت و خشنودی در چهره خندانش خودنمایی می‌كرد. پشت این چهره خندان اما سال‌ها زحمت و سختی پنهان شده بود. بیش از 60 سال كار كرده بود و حالا ماحصل زحماتش را می‌دید.

حسنعلی پورپونه نجف‌آبادی حالا دیگر نامش را تا ابد جاودان كرده و یكی از بزرگ‌ترین واقفان كشور به حساب می‌آید. او چندین ملك و زمین‌ خود را وقف كرده كه ارزش مالی آنها بیش از 7 میلیارد تومان است كه در تاریخ موقوفات كشور به نوعی بی‌نظیر است و باید او را نخستین شخصی دانست كه 7 میلیارد تومان از اموال خود را وقف كرده است.

خودش می‌گفت 84 سال پیش در نجف‌آباد اصفهان دیده به جهان گشوده و در 14 سالگی نیز پدر را از دست داده بود.

او فرزند دوم یك خانواده 6 نفره بود و به ناچار شروع به كار نجاری كرد و كم كم پول و پله‌ای به جیب زده بود و حدود 50 سال پیش كار ساخت و ساز ساختمان را هم آغاز كرد.

با زحمات فراوان روز به روز بر ثروتش افزوده شد و همواره مسائل شرعی و رزق حلال را مد نظر داشت و وجوهات خود را پرداخت می‌كرد.

پسر بزرگ حاج حسن پورپونه در این ارتباط می‌گوید: پدرم همواره با روحانیون در ارتباط بود و تا جایی كه من یادم می‌آید یك روحانی همواره به منزل ما می‌آمده و سال خمسی و وجوهات پدر را حساب می‌كرده است.

همین روحیات او بود كه سبب شد تا عمل خیری انجام دهد كه برای همیشه ماندگار باشد.

خود پورپونه در این باره می‌گفت: دلم می‌خواست كاری كنم كه هم برای رضای خدا باشد و هم حاصل زحماتی كه در این چند ساله كشیدم، توشه راهم برای آن دنیا باشد.

او یك واحد تجاری و دو دفتر كار در بهترین جای اصفهان داشت كه وقف كرده و علاوه بر آن در زادگاه پدریش در گلدشت نجف‌آباد هم 5 مغازه تجاری را پس از تعمیر، تبدیل به حسینیه كرده و وقف نموده است.

اما این تمام وقفیات حاج حسنعلی پورپونه نبود؛ او در یكی دو استان دیگر هم وقفیات بزرگی دارد و در واقع مهم‌ترین وقف این خیر در كنار بارگاه هشتمین خورشید امامت واقع شده است.

در وقفنامه‌ای كه داشت، یك مجتمع مسكونی 14 واحدی در كنار بارگاه ملكوتی علی ابن موسی الرضا (ع) در مشهد را وقف كرده بود. خودش می‌گفت این مكان زائرسرا است تا زمانی كه زائران حرم یار به مشهد مقدس سفر می‌كنند محلی برای اسكان آنها باشد.

پورپونه 15 نیت برای موقوفات خود در نظر گرفته كه ازدواج جوانان، كمك به دانش‌آموزان بی‌بضاعت و ایتام، اشتغال جوانان، برپایی آیین‌های مذهبی به ویژه روضه خوانی و دیگر فعالیت‌های عام‌المنفعه از جمله مفاد این وقفنامه است.

اما پورپونه پیش از آغاز جنگ تحمیلی در آبادان زندگی می‌كرده و با حمله رژیم بعث به ایران باز هم به زادگاهش برگشت اما دلبستگی‌هایش را نمی‌توانست از آبادان مخفی كند.

او هم اكنون یك مسجد به نام مسجد امام حسن مجتبی (ع) در میدان طیب آبادان ساخته و از آنجا كه تمام مساجد موقوفه به حساب می‌آیند، یك موقوفه دیگر به موقوفاتش اضافه كرده است.

شاید نه، بلكه حتماً نمی‌توان برای اقدام واقف اجر و ثواب مشخص كرد و این تنها خداوند است كه پاداشش را محفوظ گذاشته و خود وعده‌اش را داده است اما بد نیست بدانیم كه ارزش موقوفات پورپونه در سال 90 كه موقوفاتش را به ثبت رساند بیش از 7 میلیارد تومان بوده است.

این در حالی است كه پورپونه صاحب 10 فرزند دختر و پسر است و پیش از اینكه موقوفات خود را وقف كند، فرزندانش را جمع كرد و اموالش را بین آنها تقسیم نمود. جالب اینجاست كه تمام خانواده‌اش حرف پدر را سمعا و طاعتا پذیرفتند و نه تنها با وقف باقی مانده مال پدر مخالف نبودند بلكه خودشان هم پدر را برای وقف كردن اموالش یاری كردند.

دختر پورپونه می‌گفت: پدر همیشه عنوان می‌كرد كه زحمات زیادی كشیده و دوست دارد بهترین جای دارایی‌هایش را برای خودش بردارد؛ زمانی كه ایشان بخش زیادی از اموالش را وقف كرد تازه متوجه شدیم كه منظورش از بیان این حرف چه بوده است.

او ادامه داد: پدرم همواره به دنبال این بود كه كار خیری انجام دهد و در ابتدا می‌خواست موسسه خیریه تاسیس كند اما پس از تحقیقات گسترده متوجه شد كه وقف ماندگارتر از هر كار خیری است.

پورپونه درباره رضایت قلبی‌اش از وقف كردن دارایی‌هایش می‌گفت: خوشحالم از وقفی كه انجام دادم. همه این‌ها بركات و نعمات خداوند بوده او همه را رسانده و من هم به اندازه‌ای كه می‌توانستم وقف كرده‌ام.

این جمله‌اش بیشتر ارزش كارش را نمایان می‌كند: هر كاری كرده‌ام برای رضای خدا بود و در نظرم فقط خدا بوده است نه چیز دیگری.

بزرگی وقف او به اندازه‌ای بود كه چند هفته پیش، در برنامه پرطرفدار و اقتصادی پایش كه با مجری‌گری مرتضی حیدری برگزار می‌شود، حاج حسنعلی پورپونه به عنوان قهرمان وجدان كاری هفته این برنامه از سوی مخاطبان انتخاب شد.
 
منبع: نیمروز
برچسب ها: وجدان ، پیرمرد ، قهرمان ، کار
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.