آیه 110 سوره کهف
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا ﴿۱۱۰﴾
بگو من هم مثل شما بشرى هستم و[لى] به من وحى مىشود كه خداى شما خدايى يگانه است پس هر كس به لقاى پروردگار خود اميد دارد بايد به كار شايسته بپردازد و هيچ كس را در پرستش پروردگارش شريك نسازد (۱۱۰)
*آخرین تعلیم این آیه بشارتی بزرگ و موهبتی عظیم است که اگر کسی امید دارد و آرزو کرده که به دیدار پروردگارش نایل شود به کدام راه باید برود و چه باید بکند.
هر عاشقی این خبر را بشنود که قاصدی می‌خواهد نشان منزلگاه معشوق او را که راز بزرگ عالم است فاش کند بی گمان از شادی به وجد می‌آید و بی اختیار می‌گوید «بر این مژده گر جان فشانم رواست»، آنچه می‌دانی بگو که : «ما به دوست نبردیم ره به هیچ طریق».
*اگر باید بیابان پرخار و خاره را بپیماییم آن را حریر و دیبا خواهیم یافت؛ اگز باید از دریای آتش عبور کرد آتش را گلستان خواهیم شمرد و به هیچ سختی روی از دامن مقصود نخواهیم تافت.
*اکنون همه منتظرند تا قاصد صدها شرط و بهانه بیاورد و هزاران بار سنگین بر دوش مشتاقان گذارد، اما با کمال حیرت همه می‌شنوند که اگر دیدار پروردگارتان را مشتاقید تنها یک کار در پیش پای شماست: به کارهای نیکو بپردازید، همان کارها که از دیدنش و از شنیدنش به وجد می‌آیید.
*و از همه کس انجام آن را انتظار دارید، و البته باید که در انجام کارهای نیکو که مهم‌ترین آن‌ها شاد کردن دل‌ها و برآوردن آرزوهاست هیچ غرضی غیر از رضای آن یگانه در دل نیاوریدبلکه یک دل و یک جهت تنها او را پیش چشم داشته باشید و به خاطر او که خیر و خوبی مطلق است خوب کار کنید.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید