سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

بجنورد/

آوردن نوروز به درون هر فرد

نوروز ، روز امید ! آغاز نوروز ، مصادف است با اول ماه و اول سال که این دو ، نوید دهنده شادی و نور و نشاط اند ، و چه زیبا که این آغاز، مصادف با رویش نیز باشد. اول هر ماه و هر سال، برای آنان‏که اعتقاد دینی داشته‏اند ، همواره مقدّس و مورد احترام بوده و چه جالب که اسلام نیز این دو را گرامی داشته است. نوروز هنگامی است که روزگار کهن، زندگی را از سر می‏گیرد و زمانه و آنچه در اوست، نو می‏شود. حیاتی نو در جسم خاک دمیده می‏شود و درخت، از این حیات بی‏بهره نمی‏ماند و سال، راهی نو می‏پیماید.

 

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران بجنورد، 

دلْ‏مشغولی مردم در ماه اسفند ، سوای دغدغه‏های روزمرگی، معطوف قدوم بهار نیز می‏شود. درست مثل بارانی که بر سر هرچیز و هر کس می‏بارد و از کوی و برزن، تا دشت را شامل می‏شود!

۱ -خانه‏تکانی

زدودن گرد و غباری که از گذر یک‏سال حکایت دارد و تعمیر خرابی‏های جزئی ساختمان‏ها و نظافت خانه بدان امید که سال نو ، سالی باشد خالی از گرد و غبار.

سالی که در آن، دلِ صاحب‏خانه نیز بی‏زنگار کینه و بغض باشد و خلاصه اگر غم و کدورتی وجود دارد در کیسه سال کهنه وانهاده شود. شاید بی‏ارتباط نباشد اگر بگوییم مراد از خانه تکانی، زدودن کینه از زوایای دل است و نیاکانمان امیدها بدین رشته بسته بودند و با آمدن بهار، کدورت‏های دیرینه به دیار فراموشی سپرده می‏شد و اگر کدورتی نبود ، با خانه تکانی، صاحب‏خانه به اندیشه فرومی‏رفت که چگونه جان را دریابم؟ و چگونه هوای دل را داشته باشم؟ مبادا خانه جسم، پاکیزه کنیم و از روح، غافل بمانیم؟!

سالی که در آن، دلِ صاحب‏خانه نیز بی ‏زنگار کینه و بغض باشد و خلاصه اگر غم و کدورتی وجود دارد در کیسه سال کهنه وانهاده شود.

۲- تهیه پوشاک

خرید لباس و کفش از مقدمات نوروزی است و والدین معمولاً خرید را از فرزندان خود شروع می‏کنند. حتی اگر نتوانند لباس‏های نو تهیه کنند ، جامه‏های کهنه را سخت تمیز می‏کنند و بعد مورد استفاده قرار می‏دهند و با پاکیزگی جامه به استقبال سال نو می‏روند ، بدان امید که سال جدید نیز با تن‏پوشی پنهانی که شادی و خوشی در آن به ودیعه نهاده شده با آن روبه‏رو شود. جامه نو را در حالی برتن می‏کنند که طبیعت نیز تن‏پوشی نو به تن کرده و این بدان معناست اگر طبیعت، بار دیگر، زایش و رویش از سر می‏گیرد ، ما نیز کم‏تر از او نیستیم.

پس ما هم چونان طبیعت و در دل طبیعت، تن‏پوش خویش را وامی‏نهیم و دیگر تن‏پوشی بر تن می‏کنیم و در پس این حرکت نمادین، امید آن داریم که رگِ به خواب رفته و فرسوده‏مان برانگیخته شود و ما نیز سرشار از عاطفه و احساس شویم و راه به تعالی بگشاییم./س

برچسب ها: آوردن ، نوروز ، در هر فرد
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.