علیرضا رمضانی، روانشناس در گفتگو با
خبرنگار کلینیک باشگاه خبرنگاران گفت: خشونت و پرخاشگری بیشتر عامل بیرونی دارد و اختلال در رسیدن اکسیژن کافی به مغز در بدو تولد، اطفال را مستعد رفتار پرخاشگرانه می کند.
وی افزود: تغییرات متابولیکی در مغز کودک، پایین بودن سطح هوشی، عدم اعتماد به نفس، بی توجهی نسبت به کودک در میهمانی ها و نیز تنبیه نابجا به جهت پیام منفی که به کودک میدهد، وی را پرخاشگر می کند.
رمضانی پایین بودن سطح خانواده از لحاظ اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را از دیگر عوامل موثر در بروز رفتار پرخاشگرانه در کودکان دانست و ادامه داد: همچنین روش های تربیتی اعم از روش تربیتی متناقض توسط والدین و نیز عدم وجود نظارت بر روی رفتار و عملکرد کودکان این رفتار را تقویت می کند.
این روان شناس در ادامه اظهار داشت: سرزنش و نکوهش های بسیار والدین در دوران کودکی و نوجوانی که در انتها باعث از بین رفتن اعتماد به نفس کودکان نسبت به عملکرد خود می شود و به همین منظور اغلب برای به دست آوردن حمایت و توجه از جانب والدین و نزدیکان خود پرخاشگرانه عمل کنند.
وی با اشاره به روش های درمانی پرخاشگری افزود: برای درمان پرخاشگری در کودکان اولین گام تشخیص نوع پرخاشگری است و در گام های بعدی محرک های طبیعی را که باعث خشم و ایجاد خشونت در فرزندان می شود را شناسایی کرده و پس برای رفع آن به کمک روانشناسان و متخصصان پرخاشگری را به صورت موردی برطرف کنیم.
وی با بیان اینکه رفتار پرخاشگری ، خصمانه و وسیله ای است؛ ادامه داد: خصمانه رفتاری است که به منظور صدمه و آزار رساندن به دیگران ابراز می شود وسیله ای رفتاری است که فرد به وسیله آن خواستار به دست آوردن هدفی دیگر و ابداً قصد حمله به دیگران را ندارد.
وی با اشاره به مهمترین محرک های پرخاشگری در کودکان اظهار داشت: الگوپذیری کودک از شخصیت های پرخاشگر، ناکامی،
اضطراب، کشمکش های درونی و
افسردگی از جمله محرک های پرخاشگری در کودک است که والدین با آموزش نحوه کنترل عصبانیت در کودکان می‌توانند از بروز رفتارهای پرخاشگرانه در بزرگسالی جلوگیری کنند./ح
اگر ممکن است مطلبی هم درباره ی چگونگی کنترل عصبانیت ما (جوانان و میانسالان) تحریر بفرمایید
سپاسگذارم