زهرا – ع روشندل می‌گوید: متاسفانه علی‌رغم شعارهایی که در گوشه و کنار جامعه و به خصوص از زبان مسئولان برای حمایت از معلولان به ویژه نابینایان می‌شنویم کمتر شاهد وقوع اقدامات عملی و کارساز در این زمینه بوده‌ایم.
وی اظهار می‌کند: در حال حاضر نابینایان مشکلات فراوانی برای ادامه طبیعی زندگی در جامعه دارند به همین دلیل اکثر آنها ترجیح می‌دهند در منزل بمانند و کمتر از محیط خانه خارج شوند.
وی خاطرنشان می‌کند: در اکثر شهرستان‌ها مدارس ویژه نابینایان وجود ندارد و حتی در صورت وجود، از امکانات محدودی برخوردار هستند که این امر ادامه تحصیل را برای این دانش‌آموزان دشوار می‌کند.
وی اضافه می‌کند: این افراد برای ورود به دانشگاه‌ها هم مشکلات فراوانی دارند چراکه منشی‌هایی که در امتحان کنکور مفاد درسی را برای آنان می‌خوانند از مهارت و تخصص کافی برخوردار نیستند که این امر از سرعت و دقت نابینایان برای پاسخ دادن به سوالات می‌کاهد.
وی تصریح می‌کند: با پذیرفته شدن نابینایان در کنکور مشکلات جدی‌تری برای آنان آغاز می‌شود چراکه سی دی و نوار برخی دروس وجود ندارد و نابینایان مجبور می‌شوند برای گذراندن این واحدها از دوستان یا خانواده خود بخواهند متن کتاب‌ها را برای آنها ضبط کنند.
وی نامناسب بودن موقعیت کلاس و حیاط دانشگاه برای رفت و آمد یک فرد نابینا را مشکل دیگر در این زمینه دانسته و ادامه می‌دهد: پله‌های زیاد رفت و آمد را برای نابینایان با سختی و زحمت زیادی همراه می‌کند ضمن اینکه آسانسورها هم برای افراد معلول به تنهایی قابل استفاده نیستند و یک فرد نابینا برای اینکه شماره آسانسور را اشتباه نزند حتما باید از فرد دیگری کمک بگیرد.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود ناتوانی در اشتغال را یکی دیگر از مشکلات این معلولان دانسته و اضافه می‌کند: علی‌رغم این که دستگاه‌های دولتی موظف هستند قانون دو درصدی اشتغال معلولان را در ادارات اجرا کنند اما سال گذشته تنها یک معلول در استان مشغول به کار شد و امسال نیز متاسفانه این اتفاق حاصل نشده است.
این روشن دل از نبود شرایط مناسب برای ازدواج به عنوان دیگر معضل این معلولان نام برده و می‌گوید: متاسفانه بحث ازدواج دختران و پسران نابینا از مشکلاتی است که حل نشده باقی مانده است چراکه اکثر افراد تمایل دارند که همسر آنها بینا و یا حداقل کم‌بینا باشد که این امر به خصوص در مردان بیشتر از زنان دیده می‌شود و اصولا دختران ما در این زمینه با مشکلات حادتری دست به گریبان هستند چراکه به دلیل جنسیت خود بیش از آنکه انتخاب کنند باید انتخاب شوند.
در بخش دیگری از این گزارش سید حسین طباطبایی با اشاره به برخی مشکلات نابینایان می‌گوید: کمبود درآمد و نبود منبع درآمد برای نابینایان استان باعث شده آنها در مسایلی همچون تهیه مسکن، ازدواج و حتی ادامه تحصیل با مشکل مواجه شوند.
مدیر عامل سابق انجمن نابینایان استان ادامه می‌دهد: محدودیت‌های اقتصادی در جامعه برای معلولان بیش از افراد عادی مشکل‌آفرین است، چراکه آنها را از انجام فعالیت‌های محدودی که می‌توانند انجام دهند بازمی‌دارد.
وی اظهار می‌کند:علی‌رغم نامه‌نگاری‌های فراوان با ادارات و ارگان‌های دولتی، متاسفانه تاکنون نابینایان استان موفق به دریافت سهمیه مصوب دولت در اشتغال استان نشده‌اند و مسئولان نیز توجه چندانی برای تحقق این مصوبه ندارند.
وی می‌افزاید: باید شرایطی فراهم شود که از تمامی استعدادها و پتانسیل‌های موجود در قشر معلول استان استفاده شود.
وی تصریح می‌کند: این روزها حفاری‌های شرکت‌های مختلف آب و فاضلاب، گاز، چاله‌های خیابانها و معابر، پله‌های زیاد مقابل ورودی ادارات و شرکت‌ها و در یک کلام نامناسب بودن محیط شهری، نابینایان را در استفاده از فضای عمومی، پارک‌ها، خیابانها و حضور فعال و پررنگ در اجتماع محروم کرده و به خانه‌نشینی و دوری گزیدن از اجتماع ترغیب می‌کند، این در حالی است که وسایل حمل و نقل عمومی، اتوبوس‌ها و متروی شهرمان نیز وضعیت بهتری نسبت به خیابانها و اماکن عمومی ندارند.
طباطبایی می‌گوید: حمایت از معلولان و به خصوص نابینایان تنها مختص بهزیستی نیست، اگر حقوقی برای نابینایان متصور شده این حق را تمام جامعه باید رعایت کنند.
وی ادامه می‌دهد: صدا و سیما نقش به‌سزایی در آگاه‌سازی مردم و آشنا کردن آنها با حقوق معلولان دارند.