به گزارش
حوزه حقوقي قضايي باشگاه خبرنگاران، درباره تعریف تروریسم باید گفت از تروریسم با عنوان هراس‌افکنی نام برده شده است، در واقع تروریسم به معنای تهدید برای ترساندن و یا آسیب رساندن به شهروندان، حکومت و یا گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی است. تروریست یا ترورگر فرد یا گروهی است که از مکتب ترور یا تروریسم پیروی می‌کند .
تروریست‌ها معمولاً برای تبلیغ ایدئولوژی خود و یا برای مقابله به مثل کردن با کشور دشمن خود دست به کشتار و ترور مردم غیرسیاسی می‌زنند تا با ایجاد ترس و وحشت در جامعه به خواسته‌های خود برسند. ترور سیاسی و ترور دولتی می توان اینگونه تعبیر کرد. در سیاست به کارهای خشونت آمیز و غیرقانونی حکومت‌ها برای سرکوبی مخالفان خود و ترساندن آنها ترور دولتی می‌گویند، همچنین کردار گروه‌های مبارزی که برای رسیدن به هدف‌های سیاسی خود دست به کارهای خشونت‌آمیز و هراس انگیز می‌زنند، تروریسم نامیده می‌شود. حملاتی مانند اقدام در منهدم کردن برج‌های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ عملیاتی تروریستی به شمار می‌رود.
در حال حاضر در قوانین کیفری کشور جرمی به نام ترور وجود ندارد و به این اقدام مجرمانه در قالب اخلال در نظم عمومی، اقدام علیه امنیت ملی، محاربه و قتل بررسی می‌شود. در داخل کشور جرایمی را که می‌توان در جمع‌بندی ترور قرار داد بر اساس مواد 183، 515 و 516 قانون مجازات اسلامی رسیدگی می‌شود.
مبارزه با تروریسم در مقیاس جهانی که بین کشورهای مختلف صورت می‌گیرد در صلاحیت دادگاه‌های کیفری و لاهه است، البته این مجامع جرم سازمان یافته تروریست را بررسی می‌کنند.
روند رسیدگی به حوادث تروریستی در مجامع بین‌المللی بسیار تحت تاثیر قدرت ها است. مجامع بین‌المللی تحت تاثیر قدرتهای استکباری هستند و به نوعی به عنوان حامیی تروریست به شمار می‌روند، از این رو سازمان‌های مذکور نمی‌توانند رأی بی‌طرف صادر کنند، این امر موجب شده که تروریست‌ها با وجود این حامیان به اعمال مجرمانه خود ادامه دهند.
محمد رسولي؛ حقوقدان و وكيل پايه يك دادگستري
انتهاي پيام/