به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از نهاد مطالعات امنيت ملي رژيم صهيونيستي، نويسندگان اين مقاله با اذعان به بي تاثير بودن تحريم ها بر پيشرفت ايران مي افزايند "تحريم ها تاثيرهايي را بر ايران گذاشته اند اما در آن حدي كه بايد تاثيرگذار نبوده اند و آسيبي به ايران نرسانده اند. غربي ها اين تحريم ها را عليه ايران وضع كردند به اين اميد كه ايران از برنامه هسته اي خود دست بردارد با اين حال جمهوري اسلامي ايران كماكان به برنامه هسته اي خود ادامه مي دهد."
اين دو تحليلگر صهيونيست در ادامه با اذعان به بي تاثير بودن تحريم هاي ضد ايراني بر توان و اراده ايرانيان مي افزايند "اگر گمان مي كنيد كه تحريم هاي وضع شده عليه ايران باعث افزايش فشارهاي اقتصادي و در نتيجه ان بروزاغتشاش شده و يا آنكه برنامه هسته اي آن كشور را متوقف ساخته است، بايستي بگوئيم كه سخت در اشتباهيد."
"ابراهيم كام" و "شموئل ايون" در ادامه مقاله خود به بي تاثير بودن تحريم هاي ضد ايراني و تاريخي بودن اين مسئله اشاره مي كنند و مي نويسند "آمريكا وضع تحريم هاي ضد ايراني عليه آن كشور را از زمان پيروزي انقلاب اسلامي ايران اغاز نمود. پس از زمان تعطيلي سفارت آمريكا در نوامبر سال 1979، دولت آمريكا واردات نفت و مشتقات ان از آن كشور به آمريكا را ممنوع اعلام كرد. همچنين اموال دولت ايران را مصادره نمود. اين تحريم ها در سال 1984 شديدتر شدند. دولت آمريكا از زمان پيروزي انقلاب اسلامي ايران تاكنون همواره صادرات كالاهاي ضروري به آن كشور را كنترل كرده است. شدت تحريم هاي ضد ايراني وضع شده عليه ايران در دهه 90 ميلادي شدت گرفت. دولت آمريكا از تحريم هاي ضد ايراني اين هدف را دنبال كرده كه برنامه هاي نظامي و هسته اي ايران را (به گمان خود) تضعيف نمايد. در دوره زمامداري بيل كلينتون در فاصله سالهاي 96-1995 دولت آمريكا خريد نفت از ايران را ممنوع اعلام كرد و تصميم گرفت تا تحريم هاي خود را عليه شركتهاي غير آمريكائي فعال در حوزه انرژي ايران نيز اعمال نمايد."
نويسندگان اين مقاله با اذعان به عدم موفقيت آمريكا در اعمال فشار بر كشورمان مي نويسند "علت اصلي عدم موفقيت تحريم هاي ضد ايراني وضع شده توسط آمريكا آنست كه اين مسئله با منافع كشورهاي مختلف از جمله چين و روسيه و همچنين برخي از كشورهاي اروپائي در تضاد است. در اين ميان بايستي به كشورهاي آسيايي نيز اشاره كرد آنان وابسته به نفت ايران هستند. روسيه منافع اقتصادي گسترده را از رابطه اقتصادي و تجاري با ايران دارد. همين مسئله باعث مي شود كه از شدت تاثير تحريم ها بر ايران كاسته شود. ايران توانسته حمايت شركتهايي را جلب نمايد تا تحريم ها را دور بزند. ايران به اين تحريم ها عادت كرده و راه گريز از آنها را بخوبي آموخته است."
نويسندگان اين مقاله با اذعان به قدرتمند بودن اقتصاد كشورمان مي نويسند "ايران جمعيتي 79 ميليون نفري دارد و داراي غني منابع طبيعي و زيرزميني در مقايسه با ساير كشورهاي حوزه خليج فارس است. توليد ناخالص ملي ايران در سال 2011 به 990 ميليارد دلار رسيد. ايران بيش از 10 درصد از منابع نفتي و 17 درصد از منابع گازي جهان را در خود جاي داده است. در سال 2011 ميلادي صادرات نفت ايران به ساير از جمله چين 21 درصد، ژاپن 9.1 درصد، تركيه 8.8 درصد، هند 8.1 درصد، كره جنوبي 8 درصد و ايتاليا 5.3 درصد بوده است. عليرغم فشارهاي كه بدليل تحريم هاي ضد ايراني وضع شده از سوي آمريكا و كشورهاي غربي وارد آمده است اما اقتصاد آن كشور در پايان سال 2011 ميلادي نشان داد كه از وضعيت خوبي برخوردار است."
اين نويسندگان در ادامه اذعان مي كنند كه "تحريم ها نه باعث شده اند كه ايران برنامه هسته اي خود را متوقف سازد، نه باعث تضعيف ساختار حكومتي جمهوري اسلامي ايران شده اند و نه به سقوط حكومت انجاميده اند."
اين دو تحليلگر صهيونيست در ادامه به "جنگ نرم" عليه جمهوري اسلامي ايران اشاره كرده و مي نويسند "در اين ميان ايران تمركز خود را بر مقابله با جنگ نرمي كه آمريكا عليه آن كشور در آگوست سال 2012 آغاز كرده است قرار داده اند. سردار محمد علي جعفري نيز پيش از اين گفته بود كه تهديد اصلي عليه ايران تهديد "جنگ نرم" است."
اين دو نويسنده صهيونيست در ادامه اذعان مي كنند كه تحريم هاي اقتصادي وضع شده عليه ايران عليرغم خواست كشورهاي غربي باعث ايجاد ناآرامي در ايران نشده است و مي افزايند "واقعيت آنست كه وضعيت اقتصادي ايران به هيچ وجه باعث ايجاد ناآرامي در ايران نشده است. ايران توانسته با اقتصاد مقاومتي توليدات داخلي خود را بهبود بخشد و همچنين با ادامه فعاليت اقتصادي خود با بانكهاي كوچك تر موفق شده تا تحريم ها را دور بزند."
نويسندگان اين مقاله در نهايت با اذعان به "خودكفا" بودن اقتصاد ايران مي افزايند "اقتصاد ايران خودكفا و مستقل است و اين مسئله باعث مي شود كه نياز آن كشور به واردات كم باشد، ايران بخش كشاورزي نسبتا بزرگي دارد، ميزان بدهي هاي نسبتا كمي دارد و توازن ميان ارزهاي خارجي اش در مقايسه با وارداتش نسبتا بالاست و بودجه متعادلي نيز دارد. ايران در پايان سال 2011 نشان داد كه از نظر اقتصادي در وضعيت خوبي قرار گرفته است.
اين دو تحليلگر صهيونيست در پايان مقاله خود مي افزايند "شايد تحريم هاي خارجي توانسته باشند تاثيراتي را بر اقتصاد ايران گذاشته باشند اما واقعيت آن است كه تغيير اساسي اي را در اراده ايران براي پيگيري برنامه هسته اي اش ايجاد نكرده است. تحريم ها در سطح كنوني آن در حدي نيستند كه نظر تصميم گيرندگان سياسي و ملت ايران را تغيير دهند."