به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از گلوبال ريسرچ، در آمریکا هم عده ای که از آنان به عنوان طرفداران جنبش زنده مانده در شرایط بحرانی نام برده می شود بسیار فعال شده اند . کارشناسان یکی از علت های اقبال این جمعیت به ساختن مکان ها و وسایلی برای زنده ماندن را عدم اعتماد به دولت در شرایط بحرانی مثل طوفان ها و سیل ها می دانند.
چندی است جنبشی در آمریکا به وجود آمده که هدف از آن زنده ماندن در شرایط سخت عنوان می شود. این جنبش پس از حادثه مدرسه سندی هوک گسترش بیشتری نیز یافته است . اما انگار کسانی هستند که قصد تخریب این جنبش را در میان مردم آمریکا دارند .
اما این جنبش و تلاش برای فراهم کردن امکاناتی جهت زنده ماندن در شرایط بحرانی ، آنچنان فراگیر شده است که نمی شود آن را انکار کرد و یا نادیده گرفت . ولی گوش رسانه های عمده و مهم آمریکا به این حرفها بدهکار نیست و آنها کار خود را می کنند . آنها سعی می کنند این موضوع را مسخره کنند . منتقدان و بدبینان نیز دائماً درحال انتقاد از آن هستند .
پیش بینی می شود هم اکنون که 3 میلیون آمریکائی از راهکارهای زندگی در شرایط سخت استفاده می کنند . با توجه به اینکه بیشتر تعالیم این جنبش فردی است ، منتقدان در تلاشند با تکیه بر فردی بودن این جنبش آن را زیر سوال ببرند .
رسانه ها هر جنبش و هر تلاشی را که خارج از کنترل شیطانی آنان باشد بر نمی تابند والبته این جنبش نیز خارج از کنترل آنان است .
برنامه ای که تلویزیون رئالیتی آن را تهیه کرده ونشنال ژئوگرافی آن را پخش می کند ، و DOOMSDAY PREPPERS نام دارد یکی از برنامه هایی است که انسان ها را در شرایط بسیار متفاوت و سخت قرار دارد و آنها را وادار می کند که با تصمیم های به موقع خود را زنده نگه دارند ، منتها این یک سوء تفاهم برای جنبش تلاش" برای زنده ماندن" است . این برنامه یک شوی تلویزیونی پربیننده است که فقط برای سرگرم شدن خوب است .
هدف از این برنامه نه مشارکت مردم بلکه فقط تماشای برنامه توسط آنها است .
حتی اگر شما بخواهید دراین برنامه شرکت کنید و تجربیات خود را در رابطه با زنده ماندن در شرایط دشواری که آنان برای شما بوجود می آورند بکار ببندید آنها نمی گذارند .
آنها روش های زنده ماندن شما را به مسخره می گیرند . به زعم آنان کارهایی که افراد تحت عنوان فردی و یا گروهی برای جان به در بردن از بلایا انجام می دهند احمقانه و غیرقابل قبول و اتکا است .
بعد از هر قسمت از برنامه ، تهیه کنندگان مسابقه دلایلی را ردیف می کنند که تلاش های افراد درجهت زنده ماندن ، غیرمنطقی و احمقانه بوده و همه کوشش های آنان را غیرممکن جلوه می دهند .
شما حتی درخلاصه برنامه نیز شاهد چنین رویکردی هستید . لس آنجلس تایمز می نویسد :
همه شرکت کنندگان در پیش پرده پایانی اعتراف می کنند که در شرایط واقعی بحران ، کاری از دست آنان بر نمی آید . مثلاً یکی از شرکت کنندگان از نشویل که برای درامان ماندن از حمله اتمی ، زمین را حفر می کند و فولاد به تن می کند در پایان کار خود را احمقانه می داند .
و یا شرکت کننده دیگری از پلاتو ، که توسط مادرش تلویحاً یک آدم وسواسی و همیشه نگران معرفی می شود و یا فرد دیگری که می گوید من حتی برای یک زلزله کوچک نیز آمادگی ندارم.
آیا منظور برنامه و یا خبرنگار لس آنجلس تایمز مسخره کردن این افراد و یا همه کسانی که به نوعی خود را برای بحران های احتمالی آماده می کنند نیست؟ حتماً اینگونه است .
مطمئناً کسی حاضر نمی شود به تلویزیون بیاد واسرار وراه های شخصی خود را برای در امان ماندن از بلایا به همه بگوید.
اخیراً یک نفر به نام والری مک ایون وبلاگی منتشر کرده و در آن کسانی را که تلاش می کنند در شرایط بحرانی و بلایا ، خود را زنده نگه دارند ، خودخواه می نامد. او می گوید چنین افرادی فقط برای خود کار می کنند و به فکر جامعه نیستند . مدیریت بحران ، کار فردی را قبول ندارد . همه کارها باید گروهی و برای گروه باشد . ابتدا باید به فکر محله ، شهر ، کشور و در نهایت جهان بود.
حرفی که مک ایون می زند موقعی درست است که شما یک دولت مورد اعتماد و مسئول داشته باشید . پس به نظر او کسی که به دولت اطمینان ندارد و تلاش می کند خودکفا باشد خودخواه است و شهروند بدی محسوب می شود .
به نظر می رسد اگر شما کسی هستید که درحال فراگیری و یا اجرای مواردی برای در امان ماندن از بلایای طبیعی و غیرطبیعی می باشید ، هدف خوبی برای مقامات به شمار می آید . مثل یک مرد 46 ساله در حومه مریلند که یک حفره و چند بمب و چند دوربین درخانه اش کار گذاشته است ، توسط 150 مامور پلیس مسلح دستگیرشد .
آنها برای این حمله از هلیکوپتر نیز استفاده کرده اند . پلیس از خانه او چندین قبضه اسلحه پیدا کرد . معمولاً این افراد توسط دولت و پلیس با عناوینی چون تروریست و دیوانه خطاب می شوند.
چرا این افراد تهدید محسوب می شوند؟
علت اصلی آن است که آنها برای دولت چالش اند . همین که آنها تلاش می کنند خود اسباب زنده ماندن و ادامه حیات خود را در شرایط بحران وبلا فراهم کنند یعنی اینکه ما به سیستم حکومتی اعتماد نداریم .
اما بسیاری از مردم این حرف را قبول نداشته و با اعتماد کامل ، اعتقاد دارندکه دولت از آنها در برابر بلایا محافظت می کند . اصلاً به بسیاری از مردم یاد داده می شود که به حکومت و یا نخبگان اعتماد داشته باشند.
همین اعتماد است که باعث می شود بسیاری از افراد هیچگاه برای بلایا آمادگی پیدا نمی کنند. به همین دلیل یک نظرسنجی نشان میدهد که 55 درصد از آمریکائی ها برای حداقل سه روز آب و غذای کافی ذخیره ندارند . بسیاری از مردم جعبه کمک های اولیه ندارند . گزارش دیگری می گوید که 64 درصد مردم برای یک بلای طبیعی هیچ آمادگی ندارند.
21 درصد از مردم آمریکا گفته اند در صورت وقوع یک بلا ، کمتر از یک هفته می توانند زنده بمانند و 28 درصد نیز گفته اند دو هفته ، 75 درصد دیگر نیز گفته اند که قبل از 2 ماه می میرند.
پس با این وضعیت باید دعا کرد هیچ بلایی بر سر ما نیاید چون قطعاً بسیاری از مردم هیچ آمادگی ندارند .