به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه زمان، نويسنده در ابتداي مقاله به استقبال گرم ديپلمات هاي كشورمان از وي در سفارت ايران اشاره مي كند و سپس به بي تاثير بودن تحريم هاي ضد ايراني وضع شده عليه كشورمان از سوي دولتهاي غربي مي پردازد و مي نويسد "هدف از وضع اين تحريم ها عليه ايران واداشتن آن كشور به عقب نشيني از برنامه هسته اي و در نهايت پايان دادن به آن بوده است. اما شواهد نشان مي دهند كه چنين مسئله اي تحقق نيافته و ايران به برنامه هسته اي خود و پيشرفت اش ادامه مي دهد.
در طول دهه هاي گذشته چندين دور تحريم عليه ايران از سوي كشورهاي غربي وضع و اجرا شده است با اين حال هيچ يك از آنها باعث ايجاد تغييري چشمگير در هدف ايرانيان نشده است. نكته جالب توجه آنست كه نظرسنجي اخير موسسه "گالوپ" نيز نشان داد كه اكثريت ايرانيان آمريكا را مقصر اصلي مشكلات بوجود آمده در وضعيت اقتصادي در اثر تحريم هاي وضع شده ضد ايراني مي دانند و معتقدند كه اين آمريكاست كه آن تبعات را بر ايرانيان تحميل كرده است. بيش از 60 درصد از ايرانياني كه در اين نظرسنجي با آنان صحبت شده بود اظهار داشته اند كه تحريم ها ممكن است مشكلاتي را در زندگي آنان ايجاد كرده باشد اما آن ها خواهان ادامه برنامه هسته اي كشورشان هستند. در اين ميان 47 درصد از ايراني ها آمريكا را مقصر اصلي مشكلات بوجود آمده دانسته اند و تنها 10 درصد اظهار داشته اند كه عملكرد ايران در اين زمينه منفي بوده است."
نويسنده در ادامه به بي تاثير بودن تحريم ها در عزم و اراده ملت ايران اشاره مي كند و در اين زمينه با اشاره به فرمايشات مقام معظم رهبري مي گويد "اتحاديه اروپا در تابستان سال گذشته ميلادي تحريم هايي را عليه بخش نفتي ايران وضع نمود با اين حال مقام معظم رهبري جمهوري اسلامي ايران فرمودند كه ايران بر هر تحريم و فشاري فائق خواهد آمد. واقعيت آن است كه ايران هنوز هم به تجارت با هند، چين و ساير خريداران نفت و گاز آن كشور ادامه مي دهد و اقتصاد ايران نيز برخلاف ادعاهاي آمريكا از هم فرو نپاشيده است."
وي در ادامه با اذعان به حمايت قاطع ملت ايران از برنامه هسته اي كشورمان مي نويسد "اكثريت ايرانيان به حمايت از برنامه هسته اي ايران ادامه مي دهند و بنظر مي رسد كه حاضرند هر بهايي را براي موفقيت در اين زمينه پرداخت نمايند. بيش از 63 درصد از مردم ايران اظهار داشته اند كه خواهان ادامه برنامه هسته اي كشورشان هستند و تنها 17 درصد با اين مسئله مخالف بوده اند."
در ادامه اين گزارش آمده است: "همانگونه كه قبلا هم گفته ام تحريم هاي وضع شده عليه ايران براي آن كشور مسئله جديد و ناشناخته اي نيست. از زمان پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1357 تاكنون، مجموعه اي از تحريم ها از سوي دولت آمريكا به عنوان ابزاري در جهت اعمال فشار بر ايران وضع شده اند. ايرانيان پيش از اين نيز در ساليان بسيار دور هزينه مخالفت با استثمارگري انگليس در مورد نفت ايران را پراخت نمودند اما بازهم در اين مورد ايستادگي كردند تا آنكه صنعت نفت آن كشور ملي شد."
نويسنده در ادامه مقاله خود اذعان مي كند كه شهروندان عادي اروپائي بيش ترين لطمات را از تحريم ايران متحمل شده اند و در اين باره مي نويسد "اين تنها ايرانيان نيستند كه بايستي هزينه تحريم هاي ضد ايراني را پرداخت نمايند، اخير گزارش شد كه بيش از 11 هزار كارگر فرانسوي مشغول به كار در بخش خودرو سازي آن كشور و بزرگترين شركت سازنده خودرو در فرانسه يعني شركت "پژو" در اثر تحريم ايران و عدم صادرات خودروي پژو به آن كشور از كار بيكار شده اند."
آماندا پائول در ادامه به حسن نيت كشورمان و تخاصم هميشگي دولت آمريكا با جمهوري اسلامي ايران اشاره مي كند و مي نويسد "دولت اوباما براي حل مشكلات خود در عراق، افغانستان و كل خاورميانه نياز دارد كه به عادي سازي روابط با جمهوري اسلامي ايران دست بزند. ايران در حالي كه در زمان تجاوز آمريكا عليه طالبان در افغانستان مساعدت هايي را بعمل آورد اما در همان زمان از سوي "جرج دابليو بوش" رئيس جمهوري پيشين آمريكا جزو كشورهاي "محور شرارت" خوانده شد. به همين خاطر ايرانيان به غرب بي اعتمادند."
نويسنده در مورد نشست ايران با كشورهاي 1+5 در آلماتي ابراز اميدواري مي كند و ادامه مي دهد "با اين حال اميدواري هايي نسبت به نتيجه مذاكرات ايران با كشورهاي عضو گروه 1+5 در آلماتي قزاقستان وجود دارد. در اين ميان لازم است تا تحريم هاي ضد ايراني وضع شده عليه آن كشور برداشته شود و اوباما حسن نيت خود را نشان دهد."