آیه ۱۱۷- ۱۲۲ سوره طه
فَقُلْنَا
يَا آدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا
مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى ﴿۱۱۷﴾ إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا
تَعْرَى ﴿۱۱۸﴾ وَ أَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِيهَا وَلَا تَضْحَى ﴿۱۱۹﴾
فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى
شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا يَبْلَى ﴿۱۲۰﴾ فَأَكَلَا مِنْهَا
فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن
وَرَقِ الْجَنَّةِ وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى ﴿۱۲۱﴾ ثُمَّ اجْتَبَاهُ
رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَى ﴿۱۲۲﴾
پس
گفتيم اى آدم در حقيقت اين [ابليس] براى تو و همسرت دشمنى [خطرناك] است
زنهار تا شما را از بهشت به در نكند تا تيرهبخت گردى (۱۱۷) در حقيقت براى
تو در آنجا اين [امتياز] است كه نه گرسنه مىشوى و نه برهنه مىمانى (۱۱۸) و
[هم] اينكه در آنجا نه تشنه مىگردى و نه آفتابزده (۱۱۹) پس شيطان او را
وسوسه كرد گفت اى آدم آيا تو را به درخت جاودانگى و ملكى كه زايل نمىشود
راه نمايم (۱۲۰) آنگاه از آن [درخت ممنوع] خوردند و برهنگى آنان برايشان
نمايان شد و شروع كردند به چسبانيدن برگهاى بهشت بر خود و [اين گونه] آدم
به پروردگار خود عصيان ورزيد و بيراهه رفت (۱۲۱) سپس پروردگارش او را
برگزيد و بر او ببخشود و [وى را] هدايت كرد (۱۲۲)
*داستان
آدم و حوا را می خوانیم از آنجا که فرشتگان به آنان سجود می کنند تا آنجا
که فرمان خروج از بهشت و هبوط به زمین را می شنوند. در مورد سجود فرشتگان
به آدم تعبیرات بدیع و زیبایی در سخنان عارفان ما آمده است، از جمله اینکه سجود فرشتگان به حقیقت دانه چینی از خرمن آدم است که همۀ تجلیات الهی را با خود داشت.
*در حقیقت فرشتگان با سجدۀ آدم به پروردگار خویش سجده کردند و به فرمان الهی همه در خدمت آدم آمدند.
زو شده مرغان فلک دانه چین
زان همه را آمده سر بر زمین
نظامی، مخزن الاسرار
*اما
ابلیس چون از آدم غیر از خاک ندید آن همه شکوه و تجلیات «عَلَّم الأسماء»
از چشمش محبوب ماند و چه بسیار آدمیانی که چون ابلیس خود را خاکی و جسمی
بیش نمی دانند و قدر و منزلت خویش نمی شناسند.
*آری
ابلیس می کوشد که آدمی را مقام خاک معرفی کند و نیز می کوشد تا صفات خود
را که تکبر و غرور و حسد و انداختن تقصیر بر گردن دیگران است به آدم منتقل
می کند. اما خداوند از همان آغاز شیطان را به آدم معرفی می کند که این دشمن
توست و دشمن همسر توست.
*مبادا غفلت کنید که شما را از بهشت بیرون
کند تا به سختی و نگون بختی گرفتار شوید. اکنون این بهشت از آن شماست که در
آن هر چه آرزو کنید هست و هر جامه که خواهید شما را زیور خواهد خواهد کرد و
شما عریان و بی حفاظ نخواهید ماند.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید