باشگاه خبرنگاران،سال پنجاه و هفت دست خدا از آستین مردم ایران بیرون آمد و انفجار یک نورانیت تاریخی نوانست بر طومار چند هزار ساله استبداد و شاه اندر شاهی ایران قلم باطل بکشد و مسیر تاریخ کشورمان را عوض کند.
این رویداد در شئون مختلف زندگی ایرانی تأثیرات خود را برجای گذاشت واز مهمترین مواردی که تحت انقلابی قرار گرفت هنر سینما بود. بحث سینما از بدو ورود امام (ره) و در همان بهشت زهرا مطرح شد و همه دست در دست یکدیگر دادند تا هفتمین هنر را به آستانه نجابت ایرانی کشانده و درعمق آن اندیشه‌مندی که شایسته چنین مردمی باشد شستشو دهند.
آئینه تمام نمای این سینما جشنواره فجر بود جشنواره ای که با یک نام نورانی و انقلابی شده. (فجر) ما را یاد جمله آن بت شکن فقیه می اندازد که فرمود "انقلاب ما انفجار نور بود". ایام برگزاری این مراسم هم مصاف است با سالگرد روزهای اوج قیام تمام سینمای ایران را می خواهیم در فجر ببینیم و اگر این جشنواره بی‌رمق باشد، بی عدالت باشد، بی برنامه باشدو ...
یعنی ایران یک سال سینمایی ضعیف را پیش رو خواهد داشت. البته ممکن نیست یک سال در مدیریت سینمایی کل کشور ضعیف عمل شده باشد ولی جشنواره فجر پر رونق و با کیفیت برگزار شود در این مورد باید به تولیدات سینمایی یک سال ایران توجه کرد و از آنجا که مسئولان سینمایی کشور که باید در مورد تولیدات هر سال پاسخگو باشند با برگزار کنندگان جشنواره یکی هستند فجر را می توان کارنامه مدیران سینمایی هم دانست.
اکنون به جشنواره سی و یکم می رسيم در حالی که چند سوال جدی درباره شیوه برگزاری مراسم امسال و کمیت و کیفیت حضور آثار در آن وجود دارد. اولین نکته‌ای که به ذهن می‌رسد تولیدات سینمایی سال گذشته است که تولیدات ضعیفی بود و مسلم است ماده اولیه یک جشنواره پررونق یعنی فیلم خوب، برای فستیوال سی و یکم بسیار اندک و کم شمار است اما شکی نیست که می توان بین همین آثار هم رده بندی هایی قائل شد و تشخیص داد که برخی از آنها نسبت به بقیه برتری و برسری‌هایی دارند. با توجه به همین آثار هم چندان صائب نیست معیارهای انتخاب هنری در آن فدای منافع مدیریتی در شرایط حال حاضر شده و مسئولان امر نشان دادند علیرغم وظیفه مسلمی که برعهده آنهاست حاضر نشدند کمترین حمایت های لازم را از سینما به عمل آورند.
دلخوریها از مسئولان امر آن جا به اوج رسید که آثار پذیرفته نشده در جشنواره را با انگ ضعف فنی و ساختاری از گود خارج کردند و به عبارتی اکنون این معیارهای مدیریتی عده ای از افراد است که به اسم معیارهای جهانی در مسائل فنی و تکنیکی سینما به مخاطبین قالب می‌شوند!
به هر حال سال 91 رو به اتمام است و تمام فیلم های مربوط به این سال قوی یا ضعیف تولید شده.
لااقل حفظ کرامت این جشن سابقه دار را شاهد باشیم. شایسته نیست همان سیمرغ بلورینی که به فیلمی چون آژانس شیشه ای رسیده اینبار به فیلم .... تعلق بگیرد یا بطور مثال همان جایزه که برای نقش آفرینی خسرو شکیبایی در کیمیا به او اهدا شده را اینبار در دست آقای .... ببینیم. در مورد تمام سیمرغ‌ها باید همین را گفت و اگر این مسئله در نظر گرفته نشود، چنین معنا می دهد که این فیلم ها این بازی‌ها این فیلم نامه ها، فیلمبرداری ها، تدوین ها، گریم ها و ... با آن فیلم ها و آن شاهکارها یکی هستند مسئولان امر می توانند شهامت به خرج داده و اگر در هر رشته ای اثری وجود نداشت که حداقل معیارهای شایستگی را لحاظ کند، در آن رشته به هیچ کس سیمرغ بلورین ندهند تا هم شان جایزه این جشنواره ملی حفظ شود هم این شائبه برطرف گردد که مدیران حاضر نیستند به ضعف های کار خود اعتراف کنند.
جشنواره فجر آئینه سینمایی به حساب می آید که نتیجه انقلاب اسلامی است این انقلاب فرزند مرده به دنیا نمی آورد مگر اینکه بعدها با ندانم کاری و ... نتوانسته باشیم مولود آن را زنده نگه داریم. همه ما قصد داریم بدون کینه و مچ گیری از هم در راه تعالی فرهنگ ایرانی اسلامی، به خصوص در جلای سینما، تلاشمان را به حداکثر برسانیم./ي2
میلاد جلیل زاده