به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران ،دکتر «علی حشمتی» ، با اشاره به داروهای خواب‌آور گفت: از داروهای خواب‌آور می‌توان اگزازپام، لورازپام، فلورازپام، تیرازپام، کلونازپام، میدازولام، کلوبازام، کلردیازپوکساید، آلپرازولام و دیازپام را نام برد.
وی افزود: فلورازیام و تریازولام بیشتر برای درمان بی‌خوابی مصرف می‌شوند، این دارو از سری داروهای اعصاب است که برای درمان بی‌خوابی‌ها و اضطراب به‌کار می‌روند و نام اصلی این دسته بنزودیازپین‌هاست که این نام به علت ساختارشان است.
این دکتر داروساز افزود: مصرف آلپرازولام در زمینه‌های اختلالات اضطرابی، افسردگی است و از دیازپام و کلونازپام برای درمان حملات تشنجی، هم‌چنین برای درمان بی‌خوابی از فلورازپام و تریازولام استفاده می‌شود، دیازپام شل‌کننده‌ی عضلانی است و از میدازولام، دیازپام و لورازپام پیش از عمل جراحی استفاده می‌شود.
دکتر حشمتی اظهار کرد: این داروها در بارداری جزو گروه D هستند که به معنای عدم مصرف آنان است اما در صورت نیاز شدید باید طبق نظر پزشک مصرف شود.
وی در ادامه گفت: در شیردهی این داروها وارد شیر می‌شوند و گزارش شده است که مصرف مزمن دیازپام در مادر سبب بروز خستگی و از دست دادن وزن شیرخوار می‌شود که این امر موجب شده تا مصرف داروهای خواب‌آور در مادران شیرده تجویز نشوند.
این دکتر داروساز تاکید کرد: برای کودکان دیازپام را می‌توان برای حملات تشنج حاصل از تب بالا به‌کار برد که در کودکان بالای 6 ماهه به صورت خوراکی و نوزادان بیشتر از 30 روزه به صورت تزریق مصرف می‌شود.
دکتر حشمتی با اشاره به عوارض این دارو اظهار کرد: از عوارض جانبی این داروها بیشتر خواب‌آلودگی در اوایل مصرف و سرگیجه را می‌توان نام برد و دیگر عوارض آن که کمتر شایع هستند شامل عوارض قلبی و عروقی، اختلال حافظه، اشکال در تمرکز، خستگی و سردرد است.
وی در ادامه افزود: وابستگی فیزیکی این داروها زیاد است یعنی بدن به مصرف این داروها عادت می‌کند و اگر پس از 4 تا 6 هفته مصرف مداوم این داروها قطع شود سندروم محرومیت رخ می‌دهد یعنی عوارضی مثل اضطراب، بی‌قراری، تپش قلب و تنش عضلانی رخ می‌دهد که برای پیشگیری از این عارضه باید قطع مصرف دارو به صورت تدریجی باشد یعنی در عرض 8 تا 4 هفته به صورت تدریجی دارو را کاهش دهند.
این دکتر داروساز افزود: این داروها به ویژه دیازپام به علت تشدید سرخوشی ناشی از مصرف مواد مخدر توسط معتادان مورد سوء مصرف قرار می‌گیرد و در هنگام عدم دسترسی به مواد مخدر برای جلوگیری از ایجاد عوارض محرومیت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دکتر حشمتی گفت: این داروها می‌توانند سبب خواب‌آلودگی و گیجی شوند و نباید موقع رانندگی یا انجام کارهای که به هوشیاری نیاز دارد مصرف شوند، در مصرف طولانی مدت بیش از 4 تا 6 هفته این داروها باید به صورت تدریجی قطع شوند و توصیه می‌شود در صورت تحریک گوارشی با غذا مصرف شوند.
وی اظهار کرد: آلپرازولام طول اثر کوتاهی دارد و دیازپام در بدن به شکل دیگری تبدیل می‌شود که عمر آن 100 ساعت است پس دیازپام طولانی اثر است، لورازپام و اگزازپام نیمه عمر کوتاه تا متوسط دارند که این دو برای افراد مسن و پیر مناسب‌تر هستند.
این دکتر داروساز در پایان یادآور شد: هر چه طول این اثر کوتاه‌تر باشد احتمال سندرم محرومیت و وابستگی با دارو بیشتر است پس آلپرازولام ایجاد سندروم محرومیت شدیدتری دارد.
منبع:خبرگزاری ایسنا