مجله شبانه باشگاه خبرنگاران:حتما احساس فوق‌العاده‌اي است كه به عنوان اولين ركورددار زن جهان به دو قله بلند دنيا در طي يك هفته صعود كني و نام جمهوري اسلامي ايران را برفراز قلل جهان در تاريخ ورزش ثبت نمايي!
پروانه كاظمي ركورددار كوهنوردي زنان جهان در فتح دو قله طي يك هفته و اولين زن كوهنورد ايراني كه به چهار قله بلند دنيا صعود كرده است به اين پرسش پاسخ مي‌دهد. وي در گفتگو با رسالت از حس يك كوهنورد در يك صعود مي‌گويد.
وي خود را يك كوهنورد حرفه‌اي نمي‌داند و دليل آن را گلايه‌مندانه بيان مي‌كند. به گفته كاظمي تاكنون هيچ حمايتي از سوي فدراسيون و ورزش كشور در جهت تامين هزينه‌هاي برنامه صعودش به قلل بلند جهان نشده حتي از امكان خريد ارز به نرخ دولتي نيز محروم بوده است!
كاظمي كه كارشناس رياضي محض از دانشگاه صنعتي شريف است، احساس يك كوهنورد را پس از صعود وصف‌ناپذير مي‌داند و مي‌گويد بايد يك كوهنورد باشي تا آن را درك كني ولي شيريني آن، چنان است كه هر كوهنوردي پس از پشت سر گذاشتن سختي‌هاي صعود و پس از بازگشت، به صعود بعدي مي‌انديشد!
اين كوهنورد ركورددار جهان، بزرگترين حاميش را همسرش مي‌داند كه او نيز كوهنوردي مي‌كند.
كاظمي تاكنون به عنوان اولين زن ايراني به قلل "موستاق آتا"، "ماناسلو"، "آمادابلام" و "لوتسه" صعود كرده است. اين گفتگو فرا رويتان قرار دارد.
به كدام يك از قلل مرتفع جهان صعود كرده‌ايد؟اولين صعود برون‌مرزي من تابستان سال 89 به قله «موستاق آتا»ي چين به ارتفاع هفت هزار و پانصد و چهل و شش متر بود. در بهار 1390 اولين هشت هزار متري را در هيمالياي نپال قله «ماناسلو» به ارتفاع 8163 متر و در پاييز همان سال قله «آمادابلام» را در هيمالياي نپال به ارتفاع 6856 متر صعود كردم و در بهار 1391 هم اورست (بام جهان) به ارتفاع 8848 و قله لوتسه (چهارمين قله مرتفع جهان) را به ارتفاع 8516 متر در يك برنامه صعود كردم.
به عنوان اولين زن ايراني به اين قلل صعود كرديد؟بله همه اين قلل را به عنوان اولين زن ايراني صعود كردم به جز قله اورست كه قبلا دو تن از بانوان ايراني در تيم «اولين زن مسلمان بر فراز اورست» صعود كرده بودند ولي به قلل «موستاق آتا»، «ماناسلو»، «آماد ابلام» و «لوتسه» به عنوان اولين زن ايراني صعود كردم و البته اورست را هم به عنوان اولين زن مستقل ايراني صعود كردم چون تمام صعودهايم مستقل بوده است.
چه شد كه از رشته رياضي محض دانشگاه صنعتي شريف وارد رشته كوهنوردي شديد؟هميشه علاقه به طبيعت داشتم ولي كوهنوردي را بعد از دانشگاه شروع كردم. چون خانواده‌ام بيشتر روي درس تاكيد داشتند تا ورزش! در دانشگاه ورزش‌هاي مختلفي را امتحان كردم و در نهايت در رشته بدمينتون ثابت شدم. سال‌هاي زيادي در اين رشته فعاليت كردم و بازيكن ليگ دسته اول بدمينتون و مربي و داور مسابقات بودم. در سال 84 كلا از بدمينتون به كوهنوردي روي آوردم صرفا براي آرامش و تمدد اعصاب. چون اين تجربه برايم خيلي جالب بود و آن را ادامه دادم و كم كم در اين رشته پيش رفتم تا به جايگاهي كه امروز دارم، رسيدم.
ايستادن در يك قله مرتفع چه احساسي به شما مي‌دهد؟در قله همه چيز خيلي ساده‌تر است. مسير، مسير زندگي است. از لحظه‌اي كه اولين گام‌ها را بر مي‌داريد وارد يك زندگي متفاوت مي‌شويد و همه چيز فوق‌العاده بي‌پيرايه است و زرق و برق زندگي كنار مي‌رود. بسيار زيبا و در نهايت سادگي و بسيار واقعي است.
احساس بسيار خوبي به من مي‌دهد. احساس رهايي ... بايد گفت حس يك كوهنورد در نوك قله را فقط يك كوهنورد مي‌تواند درك كند. من هرچه بگويم فايده ندارد! شما بايد خودتان تجربه كنيد. خصوصا در ارتفاعات بلندي مثل هيماليا اين حس، يك حس متعالي است. ما بالا مي‌رويم تا روحمان را بالا بكشيم.
چرا در هيماليا؟چون هيماليا زيبايي ناب است. هيماليا يك جاي خاص است. زيبايي‌اش با جاهاي ديگر كاملا متفاوت است. اگر يك بار آنجا برويد نمي‌توانيد آن را فراموش كنيد!
آيا به قله دماوند صعود كرده‌ايد؟زماني كه به قله دماوند رفتم يك «كوهنورد» واقعي نبودم شايد يك «كوه‌رو» بودم. هيچ‌وقت قبل از آن در ذهنم نمي‌گنجيد كه بتوانم به دماوند صعود كنم. وقتي كه به آنجا رفتم زندگيم متفاوت شد! خيلي خيلي حس خوبي داشتم، واقعا احساس كردم زندگيم تغيير كرد.
چرا شما با گروه و يا فدراسيون كار نمي‌كنيد؟الان تيم ملي كوهنوردي نداريم. فدراسيون هم از افراد خاصي حمايت مي‌كند. من در يكي دو برنامه با كوهنوردان ايراني همراه شدم. در صعود «ماناسلو» كه صعود هشت هزار متري من بود با يك گروه يازده نفري از ايران رفتم ومتاسفانه مشكلاتي كه در آن برنامه به علت عدم فرهنگ كار گروهي به وجود آمد، ترجيح دادم كه از آن به بعد به صورت تنها صعود كنم. هر صعودي ممكن است چند ماه طول بكشد و بخشي از زندگي آدم است.
آيا اينكه تنها صعود مي‌كنيد، مشكل نيست؟!مشكل است، سختي زيادي دارد ولي در هر صورت بايد اين سختي را به جان خريد. من اين روش را ترجيح مي‌دهم!
از شيريني صعود و كوهنوردي بيشتر برايمان بگوييد. چقدر شيرين است كه به اين همه سختي مي‌ارزد؟!عشق برگشتن به كوه آن‌قدر زياد است كه وقتي پس از مشكلات و سختي‌هاي يك صعود به خانه بر مي‌گردي همه ذهنت معطوف به برگشت دوباره و صعود ديگر است. شيريني آن تا اين حد است! به نظر من «كوهنوردي» يك جوري همه چيز را تحت شعاع خود قرار مي‌دهد.
چه شد كه در يك هفته دو قله بلند دنيا را صعود كرديد و ركورددار زنان كوهنورد جهان شديد؟من از ايران كه مي‌رفتم برنامه‌ام صعود به دو قله «اورست» و «لوتسه» بود چون اين دو قله به هم نزديك هستند مي‌خواستم به اين دو قله در طي يك روز صعود كنم ولي به يك دوره هواي بد برخوردم. من مستقيما از كمپ چهار «اورست» به كمپ چهار «لوتسه» رفتم كه به چارت هواي بد برخوردم و چند روز به تعويق افتاد و صعودم به فاصله يك هفته انجام شد.
در چه تاريخي؟روز جمعه 29 ارديبهشت به اورست و روز جمعه پنج خرداد به لوتسه صعود كردم. طبق برنامه‌ريزي خودم اگر هوا خوب بود مي‌توانستم به فاصله يك روز صعود كنم كه ركورد خيلي خيلي جالبي مي‌شد. اين ركورد در كوهنوردي زنان است. قبل از من 28 آقا اين كار را كرده بودند. صعود من به عنوان اولين صعود يك خانم در جهان ثبت شد.
هوا چطور بود؟كولاك، برف، بارش، باد شديد. در اين شرايط اگر كسي بتواند كمي هم صعود كند با خطر مرگ مواجه مي‌شود. من وقتي هوا خراب شد چند روز صبر كردم و وقتي هوا خوب شد اقدام كردم.
وقتي به عنوان يك زن مسلمان ايراني ركورددار كوهنوردي زنان جهان شديد چه احساسي داشتيد؟حس خيلي خوبي بود چون خيلي‌ها باورشان نمي‌شد. خارجي‌ها وقتي با من برخورد مي‌كردند برايشان خيلي عجيب بود كه يك زن از ايران موفق به انجام اين كار شده است. افتخاري كه براي ايران بود براي من كافي بود چون يك ركورد ديگر هم داشتم. اولين كوهنورد سال 2012 بودم كه به قله اورست رسيدم. در خبرگزاري‌هاي خارجي ثبت شد كه اولين كوهنوردي كه در سال 2012 به قله اورست رسيد يك زن ايراني بود.
در اورست همه از من مي‌پرسيدند: كجايي هستي؟ مي‌گفتم: «ايران». مي‌دانيد! حس خيلي خوبي بود كه نام ايران بار ديگر در جامعه ورزشي دنيا مطرح شده بود.
كوهنوردي چه احساسي را در انسان بيدار مي‌كند؟اين يك سئوال كاملا شخصي است چون با توجه به فرد و روحياتش عكس‌العمل‌هاي مختلفي وجود دارد ولي آنچه مسلم است در مورد خود من مي‌توانم بگويم در طبيعت بودن و نزديكي به طبيعت باعث مي‌شود كه غرور برايم بي‌معنا بشود. اينكه ببيني چقدر ناچيزي، حس عجيبي است. هر كسي بسته به روحياتش مي‌تواند برداشت‌هاي متفاوتي داشته باشد. براي من حس بسيار خوبي است و خيلي زيباست.
كوهنورد بايد چه خصوصياتي داشته باشد؟مهمترين خصوصيت، داشتن صبر و حوصله است. اگر همه شرايط فيزيكي و برنامه‌ريزي را داشته باشيد ولي تحملتان پايين باشد صد در صد، برنامه‌تان شكست مي‌خورد. مديريت شرايط سخت صبر بالايي مي‌خواهد، بايد كنترل رفتار داشته باشي و بتواني آرامش خود را حفظ كني. يك كوهنورد به راحتي از پا در نمي‌آيد و شكست را نمي‌پذيرد.
تاكنون در ايران به چه قله‌هايي صعود كرده‌ايد؟نمي‌توانم بگويم! چون تعدادشان خيلي زياد است.
چند سال است كه كوهنوردي مي‌كنيد؟من از سال 84 كوهنوردي مي‌كنم يعني هفتمين سال است.
آيا يك كوهنورد حرفه‌اي هستيد؟نه من يك كوهنورد حرفه‌اي نيستم چون كوهنورد حرفه‌اي بودن تعريف دارد. الان فردي مثل من كه تمام وقت و زندگيش را روي اين كار گذاشته بايد زندگيش از طريق آن تامين باشد مثل يك فوتباليست حرفه‌اي كه درآمد خوبي دارد ولي من بايد زندگيم را بفروشم تا بتوانم يك صعود داشته باشم و هميشه اين دغدغه را دارم كه با هزينه‌هاي مالي چه كنم؟ پس ما كوهنورد حرفه‌اي نداريم!
شما حمايت مالي از سوي وزارت ورزش نمي‌شويد؟نه به هيچ وجه. من حتي در سفر قبلي‌ام به بانك مركزي نامه نوشتم و درخواست كردم كه بتوانم دلار را با نرخ دولتي بگيرم. در سفر قبلي 45 هزار دلار هزينه كردم ولي يك دلار دولتي هم به من ندادند! من كسي هستم كه به خاطر عشق خودم كار مي‌كنم.
در ورزش‌هاي ديگر اين طور نيست من براي گرفتن مجوز صعود اورست 10 هزار دلار بايد پرداخت مي‌كردم. جالب است كه با اين شرايط من رفتم و يك ركورد جهاني هم براي ايران ثبت كردم ولي هنوز هم حمايتي از من نمي‌شود يعني من براي برنامه بعديم به هرجا مراجعه كردم هيچ كس از من حمايت نكرده است و در واقع من بايد از جيب خودم هزينه كنم. در حالي كه به عنوان اولين زن از ايران به اين قله‌ها صعود كردم.
آيا از طرف خانواده حمايت مي‌شويد؟تنها حامي من همسرم است. او از نظر روحي، معنوي و مالي به من كمك كرده و هزينه‌هاي من را پرداخت كرده است.
ايشان چرا با شما همراه نمي‌شوند؟او كوهنورد است ولي به دليل مسائل شغلي كمتر مي‌تواند كوهنوردي كند البته در ايران كوهنوردي كرده ولي صعود خارجي نداشته است.
چه آرزويي داريد؟آرزو دارم بتوانم به قله‌هاي بيشتري صعود كنم. در ذهنم صعودهاي زيادي برنامه‌ريزي شده، اميدوارم بتوانم انجام بدهم.