آیه ۲۲ سوره أنبیاء
لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ
اگر
در آنها [=زمين و آسمان] جز خدا خدايانى [ديگر] وجود داشت قطعا [زمين و
آسمان] تباه میشد پس منزه است خدا پروردگار عرش از آنچه وصف میكنند*بعضی اِشکال کرده اند که ممکن است خدایان دیگری باشند اما همه با هم در صلح و آرامش باشند یا هر منطقه ای و اقلیمی را حاکمیت کنند و کاری به کار یکدیگر نداشته باشند. ظاهرا اول بار یک حکیم یهودی به نام ابن کمونه این شبهه را طرح کرده است.
*او می گوید چه اشکال دو واجب الوجود که هر دو جامع همۀ اوصاف الهی باشند اما از همه جهت با هم متباین و ایشان را هیچ وجه اشتراک نباشد جز همان معنی واجب الوجود بودن که می توان بر هر دو یکسان به صورت عرضی حمل کرد.
این شبهه معروف به شبهۀ ابن کمونه است و بسیاری از ظاهر بینان را تحت تأثیر اندیشه تردیدآمیز خود در توحید قرار داده است.
*حقیقت این است که اگر کسی معنی واجب الوجود را درک کند در می یابدکه آن معنی قابل تکثّر نیست زیرا تنها وجود مطلق است که واجب الوجود است، زیرا وجود عین ذات اوست و اگر واجب الوجود دیگری فرض شود که غیر از نخستین باشد دوئیت آنها به چه چیز تعلق خواهد یافت.
*برهان این است که اگر در زمین و آسمان و عالم بالا و پست غیر از خدای یکتا پروردگاران و خدایان و صاحب قدرتان دیگری بودند بی گمان هر یک را در کار زمین و آسمان تصمیمی و اراده ای و تدبیری دیگر بود. برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید