آیه ۲۲ سوره أنبیاء
لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ
اگر در آنها [=زمين و آسمان] جز خدا خدايانى [ديگر] وجود داشت قطعا [زمين و آسمان] تباه میشد پس منزه است خدا پروردگار عرش از آنچه وصف میكنند
*خداوند است که با ما سخن می گوید و ما را تعلیم می دهد و بر توحید ذات و صفات خویش برهان می آورد. این بخشی از همان درسِ «علَّمَ الأسماء» است.
*برهان این است که اگر در زمین و آسمان و عالم بالا و پست غیر از خدای یکتا پروردگاران و خدایان و صاحب قدرتان دیگری بودند بی گمان هر یک را در کار زمین و آسمان تصمیمی و اراده ای و تدبیری دیگر بود.
*بدین سان آسمان و زمین به پریشانی و فساد میل می کرد، زیرا هر لحظه قانونی دیگر بر زمین و آسمان وضع می شد و رشتۀ کارها به کلی از کف می رفت.
*به راستی اگر قانون ثابت و یکسانی در عالم پیوسته برقرار است و آدمیان می توانند بر آن قانون تکیه کنند و بر اساس آن محاسباتی به عمل آورند و ابداعات و اختراعاتی کنند و آیندۀ کارها را با اتکا به همین استمرار قوانین پیش بینی و پیش گویی کنند همه نشان آن است که یک قدرت بیشتر بر عالم حاکم نیست و آن را هز چه نامند همان خداست که بر تخت عظیم آفرینش نشسته و هدایت کل کائنات با اوست.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید