به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ، حملات هواپيماهاي بدون سرنشين آمريکا موجب برآشفتگي بسياري از مردم در افغانستان ، پاکستان ، يمن ، سومالي و ساير نقاط شده است.
اين تصور که هواپيماهاي بدون سرنشين آمريکا مي توانند بدون هيچ تهديدي براي آمريکايي ها به هر نقطه از جهان بروند ، براي مقامات اين کشور جالب است.
شمار حملات هوايي آمريکا در دوره رياست جمهوري اوباما که در سال 2009 ميلادي آغاز شد ، دست کم بيست هزار و صد و سي مورد بوده است.
آمريکا در حمله به افغانستان در سال دو هزار و يک ميلادي ، هفده هزار و پانصد بمب شليک کرد.
در سال 2003 ميلادي در حمله عراق ، بيست و نه هزار و دويست حمله هوايي داشت و نيروي هوايي آمريکا طي هشت سال پس از آن پيش از مذاکرات دولت عراق درباره خروج نظاميان آمريکايي ، دست کم سه هزار و نهصد حمله هوايي در اين کشور اجرا کرد.
آمريکا از سال 2002 ميلادي تاکنون نيز دست کم سي و هشت هزار و صد بار حملات هوايي در افغانستان داشته است.
دولت اوباما از سال 2009 ميلادي تاکنون مسئول دست کم هجده هزار و دويست و هفتاد و چهار حمله هوايي در افغانستان از جمله دست کم هزار و صد و شصت حمله هوايي توسط هواپيماهاي بدون سرنشين است.
آمريکا در سال 2009 ميلادي ، دست کم صد و شانزده حمله هوايي در عراق و در سال 2011 حدود هزار و چهارصد و شصت حمله از هفت هزار و هفتصد حمله هوايي ناتو در ليبي را اجرا کرد.
اين در حاليست که ارتش آمريکا آماري درباره حملات هوايي سري و بدون سرنشين خود در ساير کشورها منتشر نمي کند.
صرفنظر از بمباران اوليه افغانستان در سال دو هزار و يک ميلادي و بمباران عراق در مارس و آوريل سال دو هزار و سه ميلادي ، ميزان حملات هوايي اجرا شده در دولت اوباما بيشتر از دولت جرج دبليو بوش رئيس جمهوري پيشين اين کشور بود.
تعداد دفعات حملات هوايي در هفت سال از هشت سال دوره رياست جمهوري بوش يعني از سال 2002 تا 2008 ميلادي تقريبا هر سه ساعت يک بار بود اما در دوران نخست رياست جمهوري اوباما هر يک تا سه ساعت و نيم يک بار بود.
دولت آمريکا اين آمار را علني نکرده است و خبرنگاران تا حد زيادي آن را ناديده گرفته اند.
استفاده از سلاح هاي مرگبار در حملات هوايي به نقاطي که خانه ها ، روستاها و مناطق مسکوني با جمعيت زيادي از غير نظاميان در آنجا واقع شده ، ناقض قوانين بين المللي الزام آور حقوق بشر است و کنوانسيون ژنو را در خصوص محافظت از غير نظاميان در برابر آثار مخرب جنگ و اشغال نظامي زير پا مي گذارد.
اما هيچ آمريکايي در حملات هوايي به عراق يا افغانستان ، مسئول کشتار غير نظاميان شناخته نشد.
وقتي حرف از سي و سه هزار بمب و موشک منفجر شده در عراق ، پنجاه و پنج هزار بمب و موشک منفجر شده در افغانستان و هفت هزار و هفتصد بمب و موشک منفجر شده در ليبي به ميان مي آيد ، نمي توان تخمين زد اين سلاح ها تا چه حد در هدفگيري دقيق بوده اند.
اگر حتي ده درصد اين بمب ها و موشک ها به هدف اصلي اصابت نکرده باشند به اين معناست که حدود ده هزار بمب و موشک به نقطه ديگري اصابت کرده و موجب کشته و زخمي شدن هزاران نفر شده اند.
اما حتي نود درصد جديدترين نسل سلاح ها با هدف گيري دقيق ، خيلي دقيق عمل نمي کنند.
راب هيوسن يکي از کارشناسان برجسته جهان در زمينه سلاح هاي مجهز به هدف گيري دقيق تخمين زد حدود بيست تا بيست و پنج درصد از نوزده هزار و نهصد و چهل و هشت سلاح از اين نوع که در سال2003 ميلادي در عراق مورد استفاده قرار گرفتند ، به اهداف اصلي خود اصابت نکردند.
نه هزار و دويست و پنجاه و يک بمب و موشک نيز در زمره سلاح هايي با هدف گيري دقيق قرار نداشتند بنابراين حدود پنجاه و شش درصد کل بيست و نه هزار و صد و نود و نه سلاح مجهز به هدف گيري دقيق ، درست عمل کردند.
هيوسن برآورد کرد دهها يا شايد صدها هزار غير نظامي در حملات هوايي آمريکا در عراق کشته شده باشند.
به همين خاطر ، حملات هوايي آمريکا در يازده سال گذشته پاسخي به سوالاتي درباره علت نفرت از اين کشور بوده است به طوري که باربارا لي يکي از اعضاي کنگره آمريکا در سال 2001 ميلادي هشدار داد که اين کشور در نظر ديگران به شيطاني تبديل مي شود.