مرضیه جلیلی روانشناس کودک در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: پرخاشگری کودکان اگر الگوی غالب آنها در زندگیشان باشد چرا جز اختلالات است و مشکل رفتاری نیست پرخاشگری کودکان به نوع انضباط، روش های تربیت کودک، الگوی رفتار خانواده و چگونگی شدت فراوانی و ابزار خشم بستگی دارد.
وی ادامه داد: پرخاشگری به دو گروه پرخاشگری خصمانه و پرخاشگری وسیله ای تقسیم می شود در پرخاشگری خصمانه هدف آزار رساندن و پرخاشگری وسیله ای رفتاری است که فرد به وسیله آن خواستار به دست آوردن هدف دیگر بوده و قصد حمله به دیگران یا اذیت کردن را ندارد.
جلیلی در خصوص جهت پرخاشگری اظهار داشت: پرخاشگری می تواند درونی یا بیرونی باشد در پرخاشگری درون کودک خشم خود را بروز نداده و خشم خود را فرو خورده که نتیجه آن بچه های افسرده است.
در پرخاشگری بیرونی با پرتاب کردن اشیاء، فریاد کشیدن، پا کوبیدن خشم خود را بیرون ریخته و آسیب روانی در پرخاشگری بیرونی کمتر از درونی است.
روانشناس کودک درباره علل پرخاشگری تصریح کرد: یکی از علل پرخاشگری الگوگیری از والدین بوده از عوامل دیگر ناکامی بوده هنگامی که بچه ها بر سر دو راهی قرار می گیرند دچار پرخاشگری شده که باید به بچه ها کمک کرد که تصمیم بگیرند نه اینکه والدین به جای آنها تصمیم بگیرند.
و از دیگر عوامل اضطراب و خشونت مدرسه است زمانی که بچه ها در مدرسه مورد تمسخر، قرار مي گيرند قربانی خشونت می شوند.
جلیلی در پایان برای محدود کردن پرخاشگری بچه ها افزود: باید والدین فیلم های که خشونت را نشان داده از بچه ها دور کرده، رفتارهای که مغایر با پرخاشگری و حس همدلی را تقویت کنند./ز
گزارشی از ریحانه جمشیدی