به
گزارش
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران نقل از سایس دیلی، این هورمون در سیستم
های عصبی به اندازه نقش آن در سوخت و ساز بدن نیست اما نظریه های محکمی در
دست است که نشان می دهد این دو هورمون در بخش های مربوط با یادگیری و یاد
آوری در مغز تأثیر بسزایی دارد.
طبق پژوهش های علمی مغز برای دریافت
گلوکز با انجام سوخت و ساز نیازی به انسولین ندارد اما این به معنای عدم
نیاز مغز به انسولین است، انسولین از طریق گیرنده های موجود در سلول های
عصبی در سراسر مغز جذب می شود و به مراکز مربوط به یادگیری کمک می کند و
تأثیر می گذارد.
گیرنده ها ي انسولین در سراسر مغز یعنی بخش میانی مغز
هیپوتالاموس پراکنده اند اما تمرکزشان در بخش های مرتبط با یادگیری مانند
هیپوتالاموس بیشتر است.
انسولین هورمونی است که از 51 اسید آمینه تشکیل
شده و هنگام بالا رفتن میزان قند خون از سلول های بقای موجود در جزایر
نگرهانس لوزالمعده و سبب تحریک برای تبدیل قند خون به گلیکوژن می شود تا به
این ترتیب مزان قند خون کاهش یابد.
کمبود انسولین در بدن یا " مقاومت
بدن در برابر انسولین" دو اختصاصی است که سبب بروز بیماری دیابت می شود.
انسولین یکی از مهم ترین هورمون های تنظیم کننده قند خون "گلوکز" است که
برای انجام سوخت و ساز بدن انتقال دهنده های گلوکز را در بافت های حساس به
انسولین فعال می سازد./ع2