به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران از سنندج، خانه کُرد که در یکی از عمارت های تاریخی و بسیار ارزشمند استان کردستان به نام عمارت آصف در تقاطع خیابان امام و شهدا طراحی و تجهیز شده است بخشی از فرهنگ و تاریخ مناطق کردنشین به ویژه کردستان را در خود جای داده و در طول ایام سال به ویژه ایام عید نوروز پذیرایی خیل عظیمی از مسافرین و گردشگران است.
عمارت آصف در مساحتی بیش از چهار هزار متر مربع شامل پنج مجموعه مربوط به دوره های صفویه، قاجار و رضا خان است که در اصل متعلق به میرزا علی نقی خان لشکر نویس ملقب به آصف اعظم بوده است.
قدیمی ترین بخش بنا تالار اصلی در شمال مجموعه است که مربوط به دوره صفویه و با سبک معماری همان دوره است، طاقهای شکسته، ارسی های چهار لنگه با طرح اسلیمی و سقف گنبدی مقرنس کاری با گچ بری های پر کار و بسیار زیبا به انضمام ایوان ستون دار آن از جلوه های این بخش می باشد که هنگام ورود پادشاهان در این تالار از آنها پذیرایی می شد.
در قسمت شرقی اتاقهای متعدد با سبک پنجره های هفت دری و هلالی قاجار جهت کاربری های مختلف خدماتی و مسکونی ساخته شده است.
در شمال این ساختمان، بنایی سه طبقه با سبک معماری متفاوت از دیگر بناهای مجموعه و مربوط به دوره پهلوی وجود دارد که حیاط و حوض مستقل ایوان ستوندار با ستونهای گچ بری شده و گچ بری های زیبای داخل اتاق های آن جلوه خاصی به آن بخشیده است.
در غرب این مجموعه بنایی دیگر با دربی مستقل و سبک معماری هلالی با حیطه وسیع و جنب خیابان شهدا واقع شده است که به نام پسر سوم آصف ساعد السلطان است این بنا در سال ۱۳۲۰ هجری شمسی ساخته شد که با احداث خیابان شهدا حیاط و بخشهایی از آن از بین رفت.
از دیگر بخشهای مجموعه آصف حمام بسیار زیبا و قابل توجه آن است که دارای ستون های سنگی منحصر بفرد و دیوارهای منقش با آهک کاری می باشد که این حمام شامل حمام سرد و گرم، خزینه، آتشدان و بخشهای مختلف است.
از دیگر بخشهای عمارت آصف سردرب آن است که به وسیله آجر تراشان و معماران سنندجی به طرز با شکوهی در سال ۱۳۱۱ ساخته شد، درب آهنی بزرگ آن نیز که در ساخت آن از طرحهای اسلیمی اقتبیاس شده که جهت نصب قسمتهای مختلف آن از میخ و پرچ به جای جوش استفاده شده است.
عمارت آصف به شماره ۱۸۲۲ در فهرست آثار ملی کشور ثبت و جز ۳۴ بنای سیاحتی به شمار می رود.
از جمله فضاهای و غرفه های خانه کرد سنندج می توان به نگارخانه و حیاط ورودی، حمام، غرفه های زندگی شهری، مکتب خانه، قالی بافی، آثار چوبی استاد بهزادیان، غرفه های مشاغل و فنون، بخش اسناد و عکسهای تاریخی، اتاق خان، بخش پوشاک، زیورآلات، غرفه های صنایع دستی، غرفه های زندگی روستایی و مرکز اسناد اشاره کرد./س