امام جواد(ع) از شیعیان و محبینشان چه انتظاری دارند؟!

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ فضائل اهل بیت در جدیدترین یادداشت خود اینگونه آورد:

مردى خدمت حضرت جواد علیه السّلام رسید در حالى كه بسیار خوشحال بود، امام علیه السّلام فرمودند : چرا خوشحال هستى؟ عرض کرد : یا ابن رسول اللَّه از پدرتان شنیدم که مى‏فرمودند :

سزاوارترین روز براى شادی یک بنده روزى است كه در آن موفق شود به برادران مومن خود كمك كند و به درد دل آنها رسیدگی نماید.

امروز ده نفر از برادران نیازمندی که داراى زن و فرزند بودند، و از شهر دیگرى  آمده بودند، بر من وارد شدند ، من به آنها توجه كردم و هر چه از من خواستند به آنها دادم، از این جهت خوشحال هستم كه خداوند توفیق خدمت‏گزارى به برادران مومنم را به من عنایت فرمود.

امام جواد علیه السّلام فرمود: به جان خودم سوگند سزاوار است شما خوشحال گردى، اگر كارى نكنى كه بعد از این اثر این كار خوب را از بین ببری، گفت:

قربانت گردم چگونه اعمال من اثر خود را از دست مى‏دهد در حالى كه من از شیعیان مخلص شما هستم....

امام فرمودند: آرى صدقات و نیكى به برادرانت را باطل کردی ، گفت: یا ابن رسول اللَّه چگونه باطل کردم ؟! فرمودند : این آیه شریفه را تلاوت كن: (یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى اى كسانى كه ایمان آورده‏اید صدقات خود را با منت نهادن و آزار دادن به دیگران باطل نكنید بقره : 264.)

گفت: یا ابن رسول اللَّه من بر آنها منت نگذاشتم و به آنان آزارى هم نرسانیدم، امام فرمودند : خداوند نفرموده به كسانى كه صدقه مى‏دهید منت نگذارید و یا آنها را اذیت نكنید، بلکه مقصود از آن هر گونه منت و اذیت كردن مى‏باشند و تنها به آنها ارتباط ندارد.

متوجه باش آیا اذیت و آزار آنها بزرگتر است و یا آزار دادن به فرشتگان كه حافظ اعمال شما مى‏باشند و یا اینكه ما را اذیت كنید ، آن مرد گفت : یا ابن رسول اللَّه البته این بزرگتر است ، امام فرمودند : پس در این صورت من و آنها را آزار داده‏اى و صدقه‏ات را باطل كرده‏اى، گفت: چگونه؟! فرمودند : هم این گونه كه گفتی چگونه صدقه و انفاق من باطل مى‏گردد در حالى كه من از شیعیان خالص شما هستم،

 بعد فرمود: متوجه باش آیا مى‏دانى شیعیان خالص ما چه كسانى هستند، گفت : نمى‏دانم، فرمودند : آنها عبارتند از جبرئیل، مؤمن آل فرعون و صاحب یس.

صاحب یس همان است كه خداوند فرمودند: (وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعى... و [در این میان‏] مردى از دورترین جاىِ شهر دوان دوان آمد، [و] گفت: «اى مردم،از این فرستادگان پیروى كنید .یس :20) ‏، و هم چنین سلمان و ابو ذر و مقداد و عمار هستند كه از شیعیان بشمار مى‏روند، تو خود را با این گروه یکی دانسته ای ،

آیا تو با این ادعاء فرشتگان و ما را آزار نداده‏اى آن مرد گفت: استغفار مى‏كنم  ،  بفرمائید چگونه بگویم؟

امام فرمودند : بگو من از موالیان و دوستان شما هستم و با دشمنان شما دشمن مى‏باشم، و با دوستانت هم دوستى مى‏كنم . آن مرد گفت من همانطور که شما می فرمایید می گویم و از این گفتارى كه مورد انكار شما و فرشتگان قرار گرفت توبه مى‏كنم، و یقینا كارى كه مورد انكار شما و فرشتگان قرار گیرد مورد انكار خداوند هم هست ، امام فرمودند : اكنون پاداش صدقاتت به تو برمی گردد.