به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران از سنندج، به طور کلی با مرطوب شدن محیط داخلی کفش، شرایط مناسبی برای ایجاد، رشد و تکثیر قارچ های پوستی به وجود می آید چون قارچ ها به محیط های تاریک و مرطوب علاقه زیادی دارند و گرما هم باعث افزایش رشد آنها می شود.
در ۲صورت رطوبت داخل کفش ها به وجود می آید؛ تعریق کف پا و نفوذ آب از محیط خارجی به داخل کفش ها. مثلا امکان نفوذ آب باران در روزهای بارانی به داخل کفش ها زیاد است. به همین دلیل به تمام افراد توصیه می شود که در صورت بارش باران، از مسیرهای سقف دار عبور کنند تا آب باران باعث خیس شدن لباس ها یا کفششان نشود.
بهتر است هنگام عبور از خیابان در روزهای بارانی هم از معابر پر از آب نگذرید. مرطوب ماندن پاها داخل کفش باعث پایین آمدن سطح دفاعی پوست پا می شود و همین مساله می تواند احتمال نفوذ قارچ ها به پوست را به حداکثر برساند. این قارچ ها بیشتر در ناحیه بین انگشتان پا عفونت های قارچی را به وجود می آورند. حتی در مواردی، عفونت میکروبی هم روی شقاق ناشی از عفونت قارچی سوار می شود و پا را درگیر سلولیت یا عفونت می کند و این مشکل می تواند فرد را برای دریافت آنتی بیوتیک های وریدی، راهی بیمارستان هم بکند.
مشکل دیگر، احتمال ایجاد آلرژی تماسی است. به عبارت ساده تر، ممکن است پوست پا به جنس چرم یا حتی رنگ کفش حساسیت داشته باشد اما تا زمانی که پاها و محیط داخلی کفش خشکند، این آلرژی خود را نشان نمی دهد و فقط در صورت ایجاد رطوبت، حساسیت تماسی بروز می کند. حالا اگر بنا به هر دلیلی داخل کفش هایتان خیس شد، بهتر است هرچه سریع تر جوراب های خود را درآورید و فضای بین انگشتان پا را با دستمالی نخی یا حوله ای کاملا تمیز، خشک کنید. این کار باعث از بین رفتن شرایط مناسب برای رشد قارچ ها می شود. خشک کردن داخل کفش ها و جوراب ها با قرار دادن آنها در فضای آزاد یا با باد سشوار هم از دیگر روش های پیشنهادی برای رهایی از شر ایجاد قارچ های پوستی است. ضمن اینکه خشک کردن جوراب ها با حرارت زیاد و بسیار داغ اتو هم باکتری های احتمالی موجود در کفش که به آنها منتقل شده است از بین می برد./س