باشگاه خبرنگاران-در دل سیاه زمستان و برف اندود دیماه هم که باشی ربیع طراوت هماره اش را می تاباند بر تو که در انتظار تنفس صبحدمان به گوش خود شنیده ای الیس الصبح بقریب و من اینک مژده می دهم این سپیده دمان روشن را بر هر مسلمانی که ماه غم و ماتم و عزا را بر پشت خاطرات حسن به سیاهی و اشک گذراند به امید بیعت دوباره در ربیع و شکفتن گل روی مصطفی در دوازدهم باشد یا هفدهم هر دو را به جشن می نشینیم.
و روز نخست ربیع را به عادت هر روزه انگشت اشاره به سمت آلاله های خونین می گیریم و نه به نجوا که به فریاد از عمق دل عشق بازی تابانیم به سمت همیشگی دلمان...
السلام علی الحسین و علی ..
روشنك عباسي.