به گزارش
خبرنگار فرهنگي هنري باشگاه خبرنگاران، وقتی در آغوش آسمان به روی موسی‌بن‌جعفر علیهالسلام لبخند میپاشید، طراوتش تمام آسمان را تازه میکند.
تا پایش به زمین خشک رسید، برکت، تمام زمین را در آغوش کشید. هیچ کبوتری در بند نماند. آب و نور از آسمان سرازیر شد و زیر پاهای کوچکش، چشمه جان گرفت.
ستاره هشتم، هفت ستاره، میان آسمان نور میپاشیدند. تاریکی از زمین و زمان رخت بربسته بود. ایمان و نور، میان انسانها تقسیم شده بود. تا ستاره هشتم جوانه زد، آسمان بغل بغل مهربانی بخشید. سهم هر انسانی، ایمان و نور مهربانی شد. ناگهان هزار هزار ستاره از بطن آسمان رویید.
انتهاي پيام/