انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۱
دلم اتیش گرفت جلوی اشکهام رو نمیتونم بگیرم بر سر انسانیت چه امده.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، ریحانه کوچولو دیگر دلش شکلات نمی‌خواهد عروسک هم نمی‌خواهد او دلش می‌خواهد تا چشمانی را که روزگار بر روی او و مادرش بسته است را دوباره برگرداند.
مالش جای زخم‌ها دیگر سرگرمیش شده و از مادر می‌خواهد شب تا صبح تنش را بخاراند، شاید خوابش ببرد.
خرداد سال 90 بود که زن جوانی با فریاد خود را به حیاط خانه رساند. از شیون‌های او همسایه‌ها به خانه ریختند ولی کسی حواسش به ریحانه و گریه‌های او نبود.
کسی باور نمی‌کرد،کودکی که در آغوش مادر در حال شیر خوردن بوده هم قربانی قهر پدر و اسیدپاشی او شده است.
تمام سر و صورت مادر سیاه شده بود و دنیا پیش چشمانش تار . آن شب همه گریه ریحانه را به حساب گریه‌های کودکانه گذاشتند.
سمیه باور نمی‌کرد که تهدیدهای شوهر روزی عملی شود و به جای طلاق صورتش را از او بگیرد.
حدود 8 سال پیش بود که برای نخستین بار تیتر صفحه حوادث اغلب روزنامه‌ها درباره زنی بود که قربانی عشق یکطرفه مردی جوان و اسید پاشی او شده بود و پس از آن با پیگیری رسانه‌ها دیگر همه آمنه بهرامی دختر جوانی که به خاطر «نه» گفتن به یک خواستگار از حق دیدن محروم شده بود را می‌شناختند.
اما ماجرا به آمنه ختم نشد و پس از لیلا و دختر کوچولویش در همدان، سمیه مهری و ریحانه 3 ساله اش و دیگرانی هم به این فهرست اضافه شدند. به گفته یکی از پزشکان تا کنون 45 زنی که قربانی اسیدپاشی شده‌اند تحت عمل جراحی چشم قرار گرفته‌اند.
حالا دیگر چارقد آبی همدم صورت این زن 30 ساله شده و از رنگ‌های زندگی جز سایه چیزی را درک نمی‌کند.
پزشکان می‌گویند برای بهبودی نسبی و ترمیم صورت نیاز به 100 عمل جراحی دارد.
در این مدت مادر و پدر همواره همراه سمیه و ریحانه کوچولو بوده‌اند.
مادر از سال گذشته بیش از 20 مرتبه راه تهران تا روستای همت آباد بم را رفته و آمده و رد پای خستگی از زمانه در صورتش موج می‌زند.
اما پزشکان بیمارستان فارابی امیدوارند که با انجام چند عمل، بینایی را به سمیه بازگردانند.
اهالی رسانه مثل همیشه از پا ننشستند. اوایل دی ماه تنها چند روز قبل از برکناری وزیر بهداشت قول قرار ملاقات با مرضیه وحید دستجردی را گرفتند و خانم وزیر با دیدن سمیه و ریحانه دستور جراحی آنها در بیمارستان فارابی را صادر کرد.
اما یکی از چشمان ریحانه کوچولو کاملاً از بین رفته و طی چند ساعت جراحی برایش مژه مصنوعی گذاشتند. اما چشمان مادر هنوز کورسویی برای دیدن دارند و با پیوند قرنیه امیدی برای بازگشت روشنایی به زندگیش وجود دارد.
جباروند رئیس بیمارستان فارابی که خود جراحی چشمان سمیه را بر عهده گرفته بود پس از انجام جراحی به خبرنگار فارس گفت: فعلاً با جراحی روی یکی از چشم‌ها، قرنیه برای این زن 30 ساله پیوند زده شد و پلکش هم ترمیم شد. به نظر می‌رسد تا هفته‌ای آتی بینایی یک چشم او کامل شود.
سمیه و ریحانه حالا حالاها باید بیایند و بروند و رنج ساعت‌ها بیهوشی و جراحی را به جان بخرند تا شاید بخشی از زیبایی و سلامت از دست رفته شان را بازیابند، اما اسید پاشی هر از گاهی قربانی دیگری را وارد بازی زمانه‌می‌کند.