RQ-۱۱ اسیر نیروهای مسلح

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، هنوز از یادها نرفته است که یک پهباد آمریکایی با رشادت فرزندان ایران زمین تحت کنترل در امد و به زمین نشانده شد.

بعد از آن اما در حالیکه رسانه های غربی سعی در این داشتن که کنترل پهباد آمریکایی توسط متخصصین ایرانی را حادثه جلوه دهند و آن را اتفاقی خواندند، ماجرا تکرار شد و این بار نیز نیروهای سپاه موفق شدند یک پهباد دیگر را تحت کنترل خود در آورند.

۱۴ آذر ما بود که یک فروند هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی که در چند روز گذشته با هدف شناسایی و جمع آوری اطلاعات در حال گشت زنی در منطقه عمومی خلیج فارس بود، به محض ورود به حریم فضای جمهوری اسلامی ایران در تور یگان های پدافندی و سامانه های کنترلی نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گرفتار و در اختیار گرفته شد.

تصرف یک پهپاد متعلق به آمریکا پس از تجاوز ۲۲۵ کیلومتری به حریم هوایی ایران ، فرضیه‌های پیشین درباره میزان توانایی ایران در خاورمیانه را باطل کرد.

در این خصوص فرمانده نیروی دریایی سپاه با اعلام اینکه این پهپاد از نوع اسکن ایگل (ScanEagle) بوده است، گفت: این گونه پرنده ها معمولا از روی ناوهای بزرگ به پرواز در می آیند.

حالا نیز در حالی که اما و اگر آوردن آمریکایی ها درباره پهباد ایگل ادامه داشت، سومین عضو خانواده پهپادهای RQ در اختیار نیروهای مسلح ایران قرار گرفت تا خط بطلانی باشد بر همه یاوه گویی های غرب و آمریکا تا پس از شکار RQ۱۷۰ ،Shadow و اسکن‌ایگل‌ها این بار نوبت RQ-۱۱ باشد تا به تسخیر نیروی های کشور دربیاید.

معاون هماهنگ کننده نیروی دریایی اعلام کرده است که این پهپادها از خانواده RQ و سری ۱۱ است که یکی در شهریور سال ۹۰ و دیگری در آبانماه امسال شکار شده است.

این پهپادها توسط پدافند ارتش مورد اصابت و سرنگون شده است و در حال حاضر در مرکز تحقیقات ارتش در حال بررسی است.

همچنین بسیاری از اطلاعات این پهپادها توسط مرکز جهاد و تحقیقات ارتش تخلیه شده است.

با این تفاسیر، این سومین عضو از خانواده پهپادهای شناسایی RQ است که به دام افتادنش توسط نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران اعلام شده است.

RQ-۱۱ چیست؟

RQ-۱۱ از جمله پهپادهای شناسایی بسیار پرکاربرد آمریکایی‌ها در عراق و افغانستان است. سادگی راه‌اندازی و همچنین قابل حمل بودن آن از جمله مهمترین مزایایی است که RQ-۱۱ را به یکی از مهمترین پهپادهای آمریکا تبدیل کرده است. این هواپیمای بدون سرنشین ساخت شرکت «آئروویرنمنت» است. این شرکت که در کالیفرنیای آمریکا مستقر است، در زمینه ساخت ماشین‌آلات سوخت‌های نوین، خودروهای برقی و هواپیماهای بدون سرنشین تخصص دارد و از سال ۱۹۷۰ فعالیت خود را آغاز کرده است. این شرکت با تأسیس شرکت جانبی «اسکای تاور» و با همکاری سازمان ناسا و دولت آمریکا روی پروژه‌های هواپیماهای بدون سرنشین کار می‌کند.

این پهپاد اولین بار در ارتش آمریکا مورد استفاده قرار گرفته اما عملکرد و کارایی فوق‌العاده آن موجب شده تا بسیاری از دیگر کشورها نیز این نوع پهپادها را به خدمت بگیرند.

RQ-۱۱ اولین بار با نام FQM-۱۵۱ معرفی شد و سپس در سال ۲۰۰۲ توسعه یافت و به فرم کنونی درآمد و از لحاظ ظاهری در کلاس پرنده‌های بزرگتر پرواز آزاد FAI (فدراسیون بین‌المللی صنایع هوایی) و F۱C قرار گرفت.

این پهپاد نیاز به سکوی پرتاب نداشته و آغاز پرواز آن با پرتاب به صورت دستی است. سامانه پیشران این هواپیما از نوع Pusher (هل‌دهنده) و موتور آن الکتریکی است. در این نوع سامانه، ملخک‌ها پشت موتور قرار گرفته و هواپیما را به جلو می‌راند.

RQ-۱۱ قادر است تا شعاع ۱۰ کیلومتر و تا ارتفاع ۱۵۰ متر از سطح محل پرتاب و ۴۶۰۰ متر از سطح دریا اوج بگیرد. این پهپاد می‌تواند با سرعت بین ۴۵ تا ۹۷ کیلومتر در ساعت پرواز کند.

RQ-۱۱ حدود ۱.۹ کیلوگرم وزن دارد و قادر است ۶۰ تا ۹۰ دقیقه پرواز مداوم داشته باشد. شعاع پرواز این پهپاد هم تا حدود ۱۰ کیلومتر است. این پهپاد که از طریق پرتاب دستی پرواز خود را آغاز می کند، به کمک سامانه خلبان خودکاری خود، و با زوایه ۴۵ درجه در مسیر تعیین شده، فرود می‌آید. RQ-۱۱ قادر به جمع‌آوری اطلاعات، هدف‌یابی، اکتشاف، و پایش در روز و شب است.

طول بال‌‌های RQ-۱۱ حدود ۱۳۰ سانتی‌متر و طول خود پهپاد ۱۰۹ سانتی‌متر است. موتور این پهپاد از نوع الکتریکی Aveox ۲۷/۲۶/۷ است و متوسط سرعت آن ۵۶ کیلومتر در ساعت است.
کنترل این پهپاد به دو صورت کنترل از روی زمین و کنترل از پیش‌ تعیین شده و مأموریتی انجام می‌‌گیرد. در روش اول یک استگاه زمینی کنترل پهپاد را در اختیار دارد و در روش دوم مأموریت پهپاد در آن ذخیره شده و هواپیما به صورت خودکار با راهنمایی سیستم موقعیت یاب به محل‌های تعیین شده رفته و اطلاعات جمع‌آوری می‌کند.

اما آنچه که شکار چنین پهپادی را دشوار می‌کند، قابلیت فراخوان آنی آن است، به نحوی که متصدی کنترل می‌تواند با فشار تنها یک دکمه فرمان بازگشت فوری به محل پرتاب را صادر کند تا پهپاد به محلی که از آن پرتاب شده بازگردد. دوربین ارسال رنگی تصاویر و دوربین مادون قرمز دید در شب از جمله تجهیزاتی است که روی این پهپاد نصب شده است.

اما پایگاه آمریکایی «صنعت دفاع» نیز در مورد این پهپاد گزارش داده است که RQ-۱۱ قادر است تصاویر گرفته شده را به صورت آنی به مرکز کنترل زمینی خود ارسال کند. این پهپاد در قالب شبکه نیز فعالیت می‌کند، که هر شبکه جمع‌آوری اطلاعات آن معمولا تشکیل شده است از ۳ پهپاد و یک مرکز کنترل زمینی.

مدل Raven RQ-۱۱B این پهپاد در سال ۲۰۰۵ برنده جایزه برنامه پرنده‌های بدون سرنشین آمریکا شده و برنامه تولید انبود آن در سال ۲۰۰۶ آغاز شده است. اندکی پس از آن بود که RQ-۱۱ در نیروی هوایی و نیروی دریایی آمریکا نیز به کار گرفته شد.

تاکنون بیش از ۱۹هزار فروند از این نوع پهپاد تولید شده و استرالیا، جمهوری چک، دانمارک، اسپانیا، ایتالیا، هلند، انگلیس و چندین کشور دیگر این نوع پهپاد را برای استفاده‌های نظامی کار گرفته‌اند. برنامه توسعه این پهپاد همچنان ادامه دارد و قرار است نوع پیشرفته‌تر آن که قابلیت اتصال به شبکه تبادل دیجیتال داده را دارد، به ارتش آمریکا و کشورهای متحدش تحویل داده شود.