به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، در شلوغی این شهر بزرگ میان ازدحام جمعیت در اتوبوس‌ها، واگن‌های مترو و بین آدم‌هایی که در کوچه و خیابان‌ها از کنار هم رد می‌شوند هر کجا که نگاه کنی، جوانانی را می‌بینی که هندزفری در گوششان گذاشته‌اند و چنان آنان را درگیر خودشان کرده که گویی قدرتی مافوق تصور دارد و با جادویی دنیایشان را تصاحب کرده است.
با ایما و اشاره از دختری جوان خواستم تا هندزفری‌اش را از گوشش درآورد و دلیل استفاده‌اش را از این وسیله را اینگونه برایم گفت: جدا شدن از محیط اطراف و غرق تنهایی شدن خیلی آرامش بخش است و به من لذت می‌دهد.
به راستی این پدیده مورد استقبال جوانان می‌تواند آرامش را هدیه کند و یا طعم شنیدن زیبایی‌ها را فراموش کرده است صدای زیبایی پرندگان، صدای آرامش بخش آب، صدای خاطره انگیز شلوغی بچه‌ها، صدای جسم تراز باد و صداهایی که هر کدام دنیایی‌اند.
پسرکی نوجوان می‌گفت: من از هندزفری استفاده نمی‌کنم تا آهنگی را گوش کنم آهنگ را گوش می‌کنم تا صدای اطراف را نشنوم.
یک کارشناس مسائل اجتماعی با اشاره به این مسئله به عنوان نوعی کژتابی اظهار داشت: این جوان‌ها وقتی نمی‌توانند مشکلی را حل کنند در پی آنند تا آن را منحل کنند.
وقتی تسلیم لحظه‌هایی این لحظه‌ها هستند که تو را می‌سازند و نه تو لحظه‌ها را زمانی برای تنهایی نداری و با خودت غریبه می‌شوی وگوش‌ها، چشم‌ها، دست‌ها، پاها و لبهایت هر کدام سرگرم کاری‌اند و در این شلوغی تو برای جمع کردن آن‌ها کنار هم راهی نداری.
اما یادمان باشد دنیا برای زندگی است برای دنیا زندگی نکنیم./ز
گزارش از نرجس رئیسی