به گزارش
خبرنگار دفاعي - امنيتي باشگاه خبرنگاران، شهيد امير سرلشكر "منصور ستاري" در سال 1327 در روستاي ولي آباد ورامين ديده به جهان گشود.
پدرش "حاج حسن"، شاعري فاضل بود كه ديواني از او به نام "ماتمكده عشاق" به يادگار مانده است.
منصور ستاري دوران ابتدايي را در مدرسه ولي آباد ورامين و دوران متوسطه را در قريه « پوينك » باقر آباد به پايان رسانيد. وي در طول دوران تحصيل همواره يكي از شاگردان ممتاز كلاس به شمار مي‌رفت.
اين شهيد بزرگوار پس از اخذ ديپلم متوسطه، در سال 1346 وارد دانشكدةه افسري شد و پس از پايان دورةه دانشكده به درجه ستوان دومي نايل آمد.
در سال 1350 جهت طي دوره علمي كنترل رادار به كشور آمريكا اعزام شد و پس از گذراندن دورةه يك‌ساله، در سال 1351 به ايران بازگشت و به عنوان افسر كنترل شكاري نيروي هوايي مشغول به كار شد.
شهيد ستاري در سال 1354 در كنكور سراسري شركت كرد و در رشته برق و الكترونيك پذيرفته شد. تعدادي از واحدهاي دانشگاهي را گذرانده بود كه با پيروزي انقلاب اسلامي و شروع جنگ تحميلي تحصيل را كنار گذاشت و همدوش ديگر آحاد مردم به پاسداري از دستاوردهاي انقلاب پرداخت.
وي افسري مؤمن، متعهد، شجاع، آگاه، تيزهوش و كاردان بود و طرح‌ها و ابتكارهاي زيادي در تجهيز سيستم‌هاي راداري، پدافندي به اجرا گذاشت كه در طول جنگ تحميلي توان نيروي هوايي را در سرنگوني هواپيماهاي متجاوز دشمن دو چندان کرد.
* فرماندهي نيروي هوايي ارتشستاري به علت فعاليت‌هاي بيش از حدي كه در اجراي طرح‌هاي جنگي از خود نشان داد، درسال 1362 به سمت معاون عمليات فرماندهي پدافند نيروي هوايي منصوب شد.
طرح‌ها و برنامه‌هايي كه شهيد ستاري ارائه مي‌داد بسيار منطقي، عمل، كاربردي و مؤثر بود؛ از اين رو در سال 1364 به سمت معاونت طرح و برنامه نيروي هوايي برگزيده شد و به علت لياقت و كارداني و شايستگي كه از خود نشان داد، در بهمن ماه سال 1365 با درجه سرهنگي به سمت فرماندهي نيروي هوايي
ارتش جمهوري اسلامي ايران منصوب شد و تا هنگام شهادت عهده‌دار اين مسئوليت بود.
در عمليات خيبر وقتي در محاصره بمباران شيميايي، او ماسك خود را تقديم به پيرمردي كه راننده لودر بود كرد را همه به ياد دارند. براثر اين اقدام، تا زمان شهادتش از حس بويايي بي‌بهره شده بود و تا پايان عمر اين موضوع را مخفي مي‌كرد.
اقدامات شهيد ستاري بر چهار ركن اصلي استوار بود:
۱ـ طرح و برنامه صحيح از ابتداي فرماندهي همراه با آينده نگري هرچه ژرف‌تر.
۲ـ سازماندهي نيروي انساني متعهد، كارا، مستعد، مبتكر و بيش از همه خوداتكا و خودباور در پروژه‌هاي توسعه پيشرفت.
۳ـ تأمين وسايل و تجهيزات با بهره‌گيري حداكثري از منافع موجود داخلي و با تكيه بر اهداف خودكفايي كشور.
۴ـ اعمال مديريت پويا و متكي بر روابط انساني و ايجاد محيطي هرچه مناسب‌تر براي تشريك مساعي همگاني.
* اقدامات مهم و بنيادين شهيد ستاريـ تأسيس دانشكده پرواز (خلباني)؛ اين آرزوي ديرينه هر ايراني وطن پرست و پرسنل نيروي هوايي بود. اولين سري دانشجويان خلباني در مهرماه سال ۱۳۶۷ وارد دانشكده پرواز شدند.
- تأسيس دانشگاه هوافضا با ۸ گرايش تحصيلي و مبتني بر برنامه‌هاي آموزشي ـ مجموعه هاي كارشناسي و مصوبات وزارت فرهنگ و آموزش عالي.
ـ تأسيس دانشكده پرستاري و راه اندازي مركز تحقيقات و آموزش پزشكي (پاتولوژي) نيروي هوايي.
ـ توجه به آموزش كارا (حين خدمت) و آموزش پرسنل رده مياني.
ـ ايجاد هنرستان كارودانش ـ فني و حرفه‌اي در مركز آموزش‌هاي هوايي و اجراي برنامه‌هاي آموزش و پرورش براي افرادي كه حداكثر با سن 16 سال به استخدام نهاجا درآمده بودند تا بتوانند همانند دانش‌آموزان دبيرستان به تحصيل بپردازند و ديپلم رسمي كشور به آنها اعطاشود.
ـ ايجاد شبكه ديده‌باني به منظور تقويت سيستم پدافندي كشور ـ ايجاد شبكه ديده‌باني بصري ـ ايجاد موانع هوايي بر فراز دره‌ها، گذرگاه‌ها و ارتفاعات و... .
شهيد ستاري كه به واقع، معماري آينده‌نگر براي سيستم پدافند هوايي كشور بود، با راه‌اندازي تأسيسات و امكانات جديد تعمير و نگهداري و نيز اجراي پروژه‌هايي نظير پروژه اوج و نيز راه‌اندازي مركز پژوهش، تحقيقات و آموزش (پتا) توان نگهداري نيرو را تقويت و به چندين برابر قدرت قبلي ارتقاداد. اين مهم براي كشوري كه پايه‌هاي صنعتي‌اش تقريباً ضعيف بود، كاري شگرف است.
ايجاد مؤسسات فني و صنعتي پيشرفته براي آموزش پروازي مرحله مقدماتي دانشجويان خلباني با كمك مهندسين و متخصصان نهاجا با ساخت هواپيماي پرستو از ديگر اقدامات اين شهيد والامقام بود. اين هواپيما از نظر امكانات عملياتي تقريباً شبيه هواپيماي بونانزاي ساخت آمريكا است.
يكي از مهم‌ترين فعاليت‌هاي سرلشکر شهيد منصور ستاري طي سال‌هاي ۶۶ تا پايان جنگ تحميلي، اسكورت ناوگان تجاري كشتي‌هاي نفتكش ايران در خليج فارس و درياي عمان تا آنها به آب‌هاي آزاد بود. انجام عمليات اسكورت با توجه به حجم عمليات جنگي و حجم عمليات عادي و روزانه نهاجا كاري بسيار بزرگ بود.
نگهداري مجتمع پتروشيمي بندر امام، حفاظت از ميدان گازي كنگان و مواردي نظير اينها يادآور اقدامات و جانفشاني‌هاي عقابان تيزپرواز و پرسنل پدافندي نيروي هوايي تحت فرماندهي و مديريت اين شهيد بزرگوار است.
شهيدستاري منطقي ترين راه را براي كاهش اثرات محدوديت اعتباري و روبرويي با شرايط پس از جنگ انتخاب کرد و آن خودكفايي هرچه بيشتر نيروي هوايي بود. بدينوسيله علاوه بر آنكه از خروج اعتبارات نيروي هوايي جلوگيري مي‌كرد، توان توليدي و خدماتي را افزايش داده و درآمدهاي حاصل از اين قبيل فعاليت‌ها را همواره تحت كنترل و نظارت دقيق قرار داد كه به عنوان پشتوانه‌اي براي اجراي برنامه‌هاي سازندگي، مورد بهره‌برداري قرار گرفت.
وي با كمك فرماندهان و پرسنل عزيز نيروي هوايي پروژه هاي بلندمدت را طراحي کرد كه يكي پس از ديگري جامه عمل مي‌پوشد. يكي از اين پروژه‌ها بعد از شهادت ايشان، هواپيماي جنگي "آذرخش" بود كه طي مراسمي با حضور رهبر معظم انقلاب در سال ۱۳۷۶ به پرواز درآمد.
سرلشکر ستاري در پانزدهم دی ماه ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان، به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی به شهادت رسيد.
انتهاي پيام/