سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

اعتماد بنفس یا توکل بر خدا...

اعتماد به نفس یا خودباوری یعنی تکیه بر استعدادها و توانایی هایی خود و نقطه ی مقابل آن یعنی اعتماد و وابستگی به انسان های دیگر.

به گزارش مجله شبانه  باشگاه خبرنگاران، وبلاگ مداحان شهرستان گرمه در آخرین نوشته خود آورده است:

اعتماد به نفس یا خودباوری یعنی تکیه بر استعدادها و توانایی هایی خود و نقطه ی مقابل آن یعنی اعتماد و وابستگی به انسان های دیگر. در فرهنگ قرآنی اعتماد به نفس به معنای عزت نفس است و آن یعنی بهره‌برداری از سرمایه های مادی و معنوی انسان و آگاهی و معرفت داشتن به کرامت انسانی و آلوده نکردن این گنجینه عظیم به گناهان و معاصی و نافرمانی ها.

خود محوری یا خدا محوری

انسان ها در این تقسیم بندی دو گروهند : گروهی در زندگی هیچ نقشی برای خود در نظر نمی گیرند و همه سرنوشت خود را در دست خدا می دانند و معتقدند که همه چیز را خدا برای انسان رقم می زند و سرنوشت انسان از قبل بروی پیشانی اش نوشته شده است پیامد این اعتقاد و باور این است که این اعتقتدات مانند غل و زنجیری دست و پای انسان را در در تلاش های اخروی و دنیوی می بندد.

گروه دوم معتقدند که همه سرنوشت ما به دست خود ماست و خداوند هیچ نقشی در زندگی ما ندارد آنان بنا بر آیات قرآنی خالقیت خدا را قبول دارند که منکر تدبیر و مدبر بودن خدا هستند اینان آن قدر به خود و توانایی های خود تکیه و اعتماد دارند که ضعف و فقر خود را فراموش می کنند و همه ی موفقیت های زندگی خود را مدیون تلاش خود می دانند پیامد این اعتقاد غرور و تکبر و در آخر زمین خوردن است زیرا تکیه بر افکار پوشالی و خالی و پوچ،‌ انسان را به زمین گرم می زند امتحان کنید.

 
تکیه بر نفس یا تکیه بر خدا

خداوند انسان را اشرف مخلوقات خلق کرد و او را به اسرار جهان هستی آگاه کرد و سپس به فرشتگان دستور داد به انسان سجده کنید . فرشتگان در برابر عزت و شکوه و اقتدار و اختیارات انسان سر تعظیم فرود آوردند زیرا خمیر مایه این موجود صرفا آب و خاک نبود بلکه عشق و معرفت و عقل و هوش و تفکر نیز ملح وجودی او قرار داده شده بود در این مواد اولیه روح الهی در او دمیده شده بود.

وَ إِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلاَئِکَةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً

چون پروردگار تو به فرشتگان گفت من در زمین جانشینى خواهم گماشت. (بقره/30)

خداوند انسان را اشرف مخلوقات خلق کرد و او را به اسرار جهان هستی آگاه کرد و سپس به فرشتگان دستور داد به انسان سجده کنیدفرشتگان در برابر عزت و شکوه و اقتدار و اختیارات انسان سر تعظیم فرود آوردند زیرا خمیر مایه این موجود صرفا آب و خاک نبود بلکه عشق و معرفت و عقل و هوش و تفکر نیز ملح وجودی او قرار داده شده بود در این مواد اولیه روح الهی در او دمیده شده بود

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.