به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران اصفهان حسین یزدانمهر با اعلام مطلب فوق افزود: بر اساس اعلام نظر و رای نهایی هیات داوران سازمان جهانی یونسکو در چهارمین آيين اعطاي نشان مرغوبيت صنايع دستي يونسكو كه در شهر تهران برگزار شد در راستای اعطا نشان کیفیت و برتری صنایع دستی،مهر اصالت یونسکو در مخمل نقش برجسته به هنرمندان کاشانی آقایان استاد سید خلیل یاالله با ارائه رومیزی مخمل و علی همتی با ارایه محصول کوسن تعلق گرفت.
وی اضافه کرد: در دوره سوم هم آقای جمشید خداداد با ارائه محصول رومیزی موفق شد مهر اصالت یونسکو را دریافت کند .
به گفته وی : نشان مرغوبیت صنایع دستی یونسکو به منظور ترغیب صنعتگران صنایع دستی کشورهای مختلف به بهره گیری خلاقانه مهارت ها، نقوش وموضوعات اصیل و سنتی و حفظ و معرفی هویت های فرهنگی هر کشور در ساخت و تولید صنایع دستی بوده است.
وی با اشاره به اهمیت مخمل و مخمل بافی این هنر را اوج هنر نساجی سنتی ایران دانست و افزود: بدون ترديد مخمل را بايد از نفيس‌ترين پارچه‌هاي دستباف ايران دانست. زيرا پيچيدگي در بافت،طرحهاي زيبا و پر نقش و نگار و مواد اوليه‌ي مرغوبي كه در توليد اين پارچه به كار مي‌رود، ويژگي خاص به آن بخشيده كه مخمل را از ساير دست بافته ها متمايز مي‌سازد.
وی گفت: مخمل نوعی پارچه نخی یا ابریشمی است که یک روی
آن صاف و روی دیگر آن دارای پرزهای لطیف و نزدیک به هم و پرزها به یک سو خوابیده است.براي توليد مخمل از ابريشم طبيعي
استفاده مي‌شود و نقش هاي اصيل و سنتي مخمل به روي اين پارچه حالت برجسته دارد كه اين امر
نشانه بارز تبحر و مهارت و در عين حال دشواري بافت آن است.
وی با اشاره به
تاریخچه مخمل و مخمل بافی افزود: آغاز پیدایش مخمل به قرون اولیه اسلامی برمی گردد که در دوران آل بویه و سلجوقی بعد از افت و رکود زری بافی،
بافندگان کاشانی جهت تجلید کتاب آسمانی قرآن در صدد برآمدند تا پارچه ای با
ارزش و در خور شان این کتاب، اختراع نمایند تا بوسیله آن قرآن را جلد و محفوظ دارند و
از آن زمان پارچه مخمل ایجاد گردید.قديمي‌ترين مخمل ايراني كه تاكنون شناخته شده مربوط
به قرن دوازدهم يا پانزدهم ميلادي است كه در موزه هنرهاي تزئيني پاريس نگهداري
مي‌شود. ضمن آنكه شهرهای بزرگ مخمل بافي درايران
در سده‌هاي گذشته ؛ كاشان يزد، تبريز، مشهدو هرات بوده و اين پارچه نفيس از قرن
شانزدهم از جمله صادرات مهم ايران به شمار می رفته است.
یزدانمهر ادامه داد: در زمان صفویان مخمل نیز در کنار دیگر صنایع نساجی بیش از پیش شکوفا گردید و پیشرفتهای چشمگیری در نوع بافت و رنگ آمیزی و طرح و نقشه آن بوجود آمد. از آنجایی که پارچه مخمل دارای انواع مختلف بوده و به لحاظ طرح و نقشه بسیار متنوع می باشد، لذا با گسترش این هنر در جامعه از مخمل جهت لباس عروس، روتختی، سجاده، کت و عبا، پرده و رویه مبل و صندلی ، رومیزی،کوسن و پرده استفاده گردید.
سرپرست اداره میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری در مورد مخمل نقش برجسته نیز گفت:مخمل نقش برجسته پارچه ایست با تار و پود ابریشم و رنگ آمیزی شده بوسیله رنگهای طبیعی که طریقه بافت آن ترکیبی از دستگاه های زری بافی و مخمل ساده می باشد که برای تولید روزانه این دستگاه همزمان 3 نفر نیروی انسانی مورد نیاز می باشد.
وی در پایان خاطر نشان کرد:با تاسیس شرکت مخمل و حریر در کاشان کارگاه های مخمل بافی یکی پس از دیگری تعطیل گردید و این هنر نیز با رکودی چند ساله مواجه گردید تا اینکه در سال 1371 یک دستگاه مخمل بافی به همت اداره میراث فرهنگی توسط استاد سید خلیل یالله راه اندازی شد و مخمل جانی دوباره گرفت.
در حال حاضر 2 دستگاه مخمل بافی یک دستگاه مخمل بافی ساده و یک دستگاه مخمل نقش برجسته در مرکز هنرهای سنتی، یک دستگاه در کارگاه آقای همتی و یک دستگاه هم در خانه تاریخی منوچهری مشغول به فعالیت می باشند./ع