به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ؛ اسماعیل عباسی - مترجم کتاب فتوژورنالیسم - با بیان این‌که انتشار عکس‌های خشن دو واکنش را درپی دارد، توضیح داد: اولین واکنش این است که مردم نسبت به خشونت این عکس‌ها واکسینه می‌شوند و تندی و تیزی عکس‌ها برای‌شان عادی می‌شود. واکنش دیگر هم این است که اتفاقات و حوادث تلخ اجتماعی برای مخاطب عادی به‌نظر می‌رسد.
او با تأکید بر این‌که موافق انتشار چنین عکس‌هایی نیستم، اظهار کرد: در بعضی مواقع، زمانی که چنین عکس‌هایی به جامعه نشان داده نشده، غفلت ایجاد شده است. به‌طور مثال، در زمان جنگ عراق، عکسی از یک سرباز سوخته در مطبوعات غرب سانسور شد به این دلیل که می‌گفتند با انتشار این عکس، خشونت ایجاد می‌شود؛ اما قسمت واقعی ماجرا این بود که مردم نسبت به این عکس و علیه سردمداران این جنگ واکنش نشان می‌دادند.
وی با بیان این‌که چنین عکس‌هایی فرمول مشخصی برای منتشر شدن یا نشدن ندارند، گفت: اگر این عکس‌ها در مطبوعات غرب منتشر نشوند این برداشت می‌شود که نمی‌خواهند خشونت را رواج دهند، اما دلیل اصلی این است که نمی‌خواهند با واکنش مردم مواجه شوند.
عباسی درباره‌ی این‌که آیا قانون مشخصی برای چاپ این عکس‌ها وجود دارد؟ بیان کرد: ما در مطبوعات یک بحث اخلاق داریم و یک بحث قانون، قانون که صریح است و مواضع آن روشن است، اما اخلاق تابعی از مسائل فرهنگی است و الگوی روشنی ندارد. مثلا در انفجار یک قطار در اسپانیا می‌شد تفاوت برخورد مطبوعات را دید؛ در برخی مطبوعات عکس بدون روتوش دست و پای قطع‌شده چاپ شد و در برخی دیگر، عکس‌ها سانسور شدند.