به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، این اقشار با توجه به اینکه بی بضاعت هستند چرا پول را پیدا و به صاحب آن برگردانده اند؟
این سوالی است که جوابی بسیار پیچیده را در پس خود نهفته دارد.
بارها شده که سوار تاکسی های مختلف با افکار و اخلاق های متفاوت شده ایم و در نهایت به اکثر آنها که می اندیشیم در می یابیم که شاید این ویژگی ها را قشر کمی دارا باشند.
سخن از افرادی است که علی رغم مشکل مالی برای خرید خانه، تاکسی نو یا حتی تعمیر خودروی روزی دهنده و دادن شارژ ماهیانه به سازمان که کمترین پول توجیبی خیلی از آدمای این شهر است با مشکل مواجه اند آن هم با تمام مشقاتی که در اتوبان و خیابان های فرسوده تهران می کشند با ترافیک همیشگی تهران.
کلاج و ترمزهای گاه و بیگاهی که در سر بالایی و سر پایینی های اتوبان های تهران متحمل می شوند.
دهنده یک هایی که گاه باید حرفه ای بود تا آن را به دو برد و آلودگی صوتی و هوای شهر از طرفی دیگر که در کوتاه مدت حتی نقش خود را به جان و روان رانندگان نشان می دهد.
گاهی اتفاق افتاده که هنگام سوار شدن به ماشین بعضی از این رانندگان چنانچه 50 تومان مسافر کمتر از کرایه خود بدهد ناراحت شده و به مسافر اعتراض می کنند.
اما این افراد با همه این مسائل اگر یک کیف پر از پول یا یک کیف حاوی طلا پیدا کنند از آن سر شهر می کوبند تا به سازمان تاکسیرانی رفته و نگرانی مسافری را که کیف خود را در تاکسی جا گذاشته بر برطرف کنند و خوشحالی را به جا گذاشته را برطرف کنند و خوشحالی را به دست های لرزان آن فرد بگردانند و تمام این کلمات چیزی به عنوان معرفت و مرام راننده تاکسی را به نمایش گذاشته اگر چه زندگی خودش ممکن است با این پول متحول شود یا آرزوهای خانواده اش را برآورده کند.
اما نان حلال و خشنودی خلق را به آرزوهای کوچک و نزدیک خانواده اش می بخشد شب تنها امیدش این است که اگر چه با خرجی ناچیزی که برای خانواده به دست آورده به خانه برود اما انسانیت را سرمشق زندگی خود قرار داده تا کودکانش چشم پاک و معرفت پدر را سر لوحه خود قرار دهند./ف
گزارشی از الهه طائمه