این مشکل طی سال های اخیر از گوشه و کنار ورزش بسیار شنیده می شد اما مدتی بود که ملموس تر از قبل در فدراسیون های ورزشی نمایان بود اما حالا دیگر کار خود را کرد و موجب دلواپسی هر چه بیشتر مسئولان این فدراسیون ها و چه بسا سایرین شد.
پس از اینکه المپیک تمام شد و گزارش ها و تحلیل های همه گواه از رویایی بودن این مسابقات می داد، خیلی از مسئولان ادعا کردند می خواهیم جایگاه خود را حفظ کنیم و در جهت بهتر شدن هم گام برداریم اما طبق معمول این سخنرانی ها و جلسات در حد همان شعارهای همیشگی باقی ماند و ورزش کشورمان در مسیرهایی که نباید گام برداشت، از تعلیق ها و تهدید به تعلیق گرفته تا نارضایتی برخی از مربیان و ورزشکاران و باز هم بی خیالی و شعار دادن همیشگی مسئولان و حالا هم لغو مسابقات لیگ شاید این لغو شدن لیگ رشته های مهمی مثل ژیمناستیک که ورزش مادر است، بوکس که یکی از افتخارآورترین رشته های رزمی است و جودوی بانوان که به تازگی داشت در مسیر پیشرفت قرار می گرفت زنگ خطری است برای کسانی که به خواب زمستانی فرو رفته اند و خیال بیدار شدن هم ندارند.
تا کنون که قدم اول با موفقیت پشت سر گذاشته شده اما راه حل این مشکل خیلی هم دور از ذهن نبود و از آنجایی که جذب اسپانسر به تنهایی یک هفت خوان رستم است بسیاری از فدراسیون ها خود، حمایت مالی مسابقات لیگ را بر عهده می گرفتند، از سوی دیگر خواسته اسپانسرها هم پخش تلوزیونی است که این هم کار سختی نیست.
اگر هم سخت بود، سخت تر از به خطر انداختن آینده ورزشکاران و دلواپسی آنها نیست.
به هر حال اگر ما دلخوش بودیم که می توانیم بعد از مسابقات آسیایی 2014 هم شادی مدال های المپیک 2012 را بکنیم حالا دیگر همراه عملکرد سایر فدراسیون ها در هاله ای از ابهام قرار گرفته ایم./مح