به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، در اين مقاله آمده است، غرب به منظور سرعت بخشیدن به فرايند سقوط نظام سوریه به گسترش آتش نا آرامي هاي داخلي سوريه سخاوتمندانه كمك مي كند.
اكنون چنين برداشت مي گردد كه مداخله نظامی نيز دور از انتظار نباشد. در هر صورت، ایالت متحده برنامه های ویژه ای را برای تحقق مداخله نظامی در پيش گرفته است،كه پيشتر از طريق كانال گروه هاي تروريستي و با حمايت غرب شاهد چنين تعاملي بوده ايم.
بنا به گفته دبیر کل ناتو، از سیستم های ضد موشکی مرزهاي شمال غربی سوریه می توان برای ایجاد یک منطقه پرواز ممنوع استفاده كرد، و با اجراي اين برنامه به نوعي آغاز مداخله نظامی در سناريوي سوريه استارت خواهد خورد. علاوه بر نصب سیستم هاي دفاع موشکی ناتو در منطقه، آلمان ارسال هواپیماهای شناسایی آواکس را براي آمادگي بيشتر در برابر تحولات آينده به منطقه فرستاده است. همچنین در اين اواخر شاهد اعزام نیروهای نظامي آمریکایی به عراق نيز بوده ايم كه همين جابجايي نيروهاي پياده به معني آمادگی برای عملیات زمینی تلقي خواهد شد... به عبارت دیگر اين اقدام، عدم تحقق وعده خروج نیروهای آمریکایی از عراق نيز قلمداد مي گردد. در واقع حقيقت اين است که آمریکا نمی خواهد عراق را هرگز ترك نمايد.
بر اساس شرايط كنوني و سیاسی منطقه ،برای تحقق مجدد مداخله نظامي مشابه سناریوی عراق، با لحاظ برخي تغييرات،اين بار در سوريه نيز ممكن خواهد بود.
اگر به ياد داشته باشيد ده سال پیش، "چنی" معاون رئیس جمهور آمریکا در سخنرانی خود در نشویل، اظهار داشت که تنها احمق ها یا ترسوها فکر می کنند که از مداخله نظامي مي توان اجتناب كرد.
هفته گذشته،پس از اتمام جلسه شورای ناتو، آندرس فوگ راسموسن به اين موضوع اشاره داشت كه:" ناتو نبايد در مورد رويداد هاي منطقه و تعاملات ان بي تفاوت باشد."
بیانیه اي هم از طرف ایالت متحده منتشر شد كه در آن آمريكا از قصد رژیم سوريه به استفاده از سلاح های کشتار جمعی اشاره شده است.
در مورد عراق، داده های اطلاعاتي ارائه شده توسط بازرسی هاي "هانس بلیکس" و تاكيد مكرر آمریکایی ها به قصد صدام به استفاده از سلاح های کشتار جمعی - شیمیایی، بیولوژیکی و هسته ای تداعي اين سناريو را در اذهان عمومي مجددا زنده مي كند.
در مورد سوریه آنها تنها به امكان كاربرد سلاح های شیمیایی از سوي دولت بشار اشاره شده است كه در ماه آگوست سال جاری اوباما به سوریه براي كاربرد سلاح هاي شيميايي هشدار داده بود.
سناريوي عراق هنوز فراموش نشده است و براي دفع کردن چنین اتهاماتی، دولت سوریه هر آنچه كه مي توانست انجام داده است، حتی رايزني هاي سياسي در شورای امنیت سازمان ملل متحد را نيز پيش گرفته بود.
با این حال، بعید است که اين نوع فعاليت هاي شفاف سازي كمكي به سوريه كند. فراموش نکنید که نه تنها مردم سوريه، حتي سازمان اطلاعات آلمان نيز به اين حقيقت اشاره داشته است كه: اسد هیچ برنامه ای برای استفاده از سلاح های شیمیایی عليه مردم خود ندارد.
اما پنتاگون و ویلیام هیگ وزیر امور خارجه انگلیس در اين مورد موضع ديگري دارند. در همین حال، با توجه به گزارش هاي رسانه ها، "جبهه النصره" وابسته به القاعده کنترل یک کارخانه تولید کلر را به دست گرفته است.
سوریه در شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره خطر كاربرد سلاح های شیمیایی از سوي تروريست ها هشدار داده بود، اما پس از اين تحولات،اينكه چه كسي از چه نوع سلاحي استفاده كند،از اهميت چنداني برخوردار نمي باشد بلكه مهم پياده سازي برنامه ها از پيش تعيين شده انها مي باشد.
اگر ما حمله آمریکا به عراق در سال 2003 را بازنگري كنيم، ایالت متحده آمریکا از جعل آشکار و سند سازي نه تنها ابايي نداشته بلكه بعدها هم آن را لاپوشانی کرده است و تنها پيشبرد برنامه ها مد نظر آنها بوده است.
"کالین پاول" وزیر امور خارجه وقت، زمانی که عراق را متهم به استفاده از سلاح هاي كشتار جمعي كرد، براي مستند ساختن ادعاي خود يك لوله حاوي عوامل سیاه زخم و تصاویر ماهواره ای از سايت هاي هسته اي عراق ارائه داد و وقتی معلوم شد که "شواهد" ساختگي و جعلي مي باشند، دیگر اهمیت نداشت چرا كه برنامه محقق شده بود.
بدين ترتيب و با اين فرافكني ها در مورد سلاح های شیمیایی سوریه،ناتو به اعزام سربازان،و استقرار موشک های نظامی در مرز ترکیه مبادرت كرده است.
آلمان، هلند و ایالت متحده در حال ارسال تجهیزات نظامي و نیروی انسانی به ترکیه هستند: دو مجموعه از موشک های پاتریوت و 400 سرباز!
به هر حال، با توجه به نظر سنجی انجام شده، 59 درصد از آلمانی ها از ارسال موشک های هوا به سطح به ترکیه حمايت نمي كنند، و در پارلمان آلمان، که به تایید دولت رسيده است، حزب چپ به شدت مخالف اين امر است.
در نهایت، راه حل نظامی از سوي غرب برای تغییر نظام سوریه، بهانه"مسئولیت محافظت از خود و شهروندان"،مي تواند باشد.
در اجلاس سران سازمان ملل متحد سال 2005 چنين تعيين شده است كه:"مسئولیت حقوقي برای حفاظت از خود و شهروندان"،كشورها را برای محافظت از جمعیت خود در برابر نسل کشی، جنایات جنگی، پاکسازی قومی و جنایت علیه بشریت ملزم مي كند.
فرض بر این قرار گرفته است که در شرايط ناتوانی یک کشور برای انجام این مسئولیت ها، جامعه بین المللی از طریق سازمان ملل متحد،حق استفاده از ابزار مناسب برای حفاظت از مردم آن كشور را دارا مي باشند.
تاکنون در سوریه افراد بيشتري در مقايسه با جنبش مردمي "بیداری اسلامی" توسط شورشیان کشته شده اند: 42،000 نفر (ميزان مرگ و میر در لیبی 30 هزار و 850 نفر در مصر و یمن، 200 در تونس، و 40 در بحرین).
وزیر دفاع آلمان، در مورد كاربرد سلاح های شیمیایی از سوي دولت سوريه و متعاقبا تغيير موضع روسیه و چین اشاره داشته و اين اطمينان را داده است كه اين دو كشور در چنين شرايطي ديگر از تصويب قطعنامه عليه سوريه و دخالت سازمان ملل در سوريه ممانعت نخواهند كرد.
نخست وزیر ترکیه نيز مي گويد:"با توجه به ناتوانی سازمان ملل متحد برای ارائه یک مبنای حقوقی برای یک تهاجم، نیاز به اصلاح ساختار سازمان ملل متحد بيش از پيش احساس مي گردد.
به نظر می رسد که امروز، تفاوت اصلی این وضعیت با خاور میانه 10 سال پیش، عدم تمایل غرب برای درگیر شدن و رویارویی فزاینده با جهان اسلام است. اما چگونگي رسیدن به این هدف استراتژیک اكنون مطرح مي باشد.
تونس در اکتبر 2011 -انتخابات کمیته مؤسسان ملی، ریاست جمهوری و انتخابات پارلمانی را برای ژوئن 2013 برنامه ریزی كرده است،اما هنوز هم تظاهرات را در اين كشور شاهد هستيم.
در سپتامبر سال گذشته، حادثه سفارت ایالت متحده و موجی از تظاهرات اجتماعی را شاهد بوده ايم. دولت مصر که در "بیداری اسلامی" شكل گرفته است، متعهد به ارائه یک قانون اساسی جدید گرديده بود كه اكنون شاهد گسترش درگيري هاي دورن حزبي و اجتماعي در مصر هستيم.
بار دیگر رسانه های جهان به تحولات میدان التحریر تمركز كرده اند.اكنون مردم خواستار سرنگونی رژیم مي باشند. در لیبی ، شرکت های غربی نفتي با تغییر رژیم شرايط خوبي را بدست آورده اند.
بنا به گزارش شرکت آلمانی وينترشل در سال 2013،اين شركت ساخت یک خط لوله جدید را براي جبران کمبود های موجود در بخش صادرات نفت ليبي در برنامه خود قرار داده است.
بنا به گفته رئیس شرکت آلمانی، "ظرفيت کنونی تولید نفت بیش از انتظارات ما است". در همین حال، در مالی شاهد ناآرامي ها هستيم،و اين در حالی ست که تحلیلگران و سیاستمداران غربی این واقعیت را ناديده مي گيرند که این ناآرامي ها نتیجه سرنگونی قذافی مي باشد.
با این حال، نقطه مشترک اين تحولات،انتقال از "حالت ثبات نسبی به شرايط مديريتي بسیار بد و عمدتا ساختار غير حکومتي" مي باشد. از طرفي نيز، غرب همچنان به افزایش عرضه سلاح خود به رژیم های منتخب عرب منطقه مي باشد.
به عنوان مثال، آلمانی ها قصد فروش تانک هي پيشرفته خود به عربستان سعودي مي باشد، صرف نظر از این واقعیت که تانک های آلمانی از سوي عربستان سعودی برای سرکوب ناآرامی هاي بحرین مورد استفاده قرار گرفته است.
ش
در پايان اينكه پيش بيني در مورد واكنش روسيه در منطقه و تعامل مسكو با ناتو بسيار سخت است. همانطور كه معاون وزير امور خارجه روسيه،سرگي ريابكوف اظهار داشته است: "اكنون زمان آن رسيده است كه در مورد آينده تحولات منطقه و نتايج احتمالي و تاثيرات آن بر جهان بيشتر فكر كنيم."