به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران سنندج، گلیم سنه که در بافت آن از روش بافت چاکدار استفاده می شود، زبان گویای هنر مردم این شهر است و به وضوح می توان در آن هنر ایرانی را مشاهده کرد ولی هر روز که می گذرد از نام و اعتبار این هنر کاسته می شود و مردم نیز رغبتی برای ادامه آن ندارند.
گلیم که در کردی به آن (به ر) یا (به ره) می گویند یکی از انواع صنایع دستی زیراندازی و پوششی است که از ابریشم، موی بز، پشم گوسفند و یا دیگر چهارپایان اهلی بافته می شود.
این فرش در زبان های دیگر نام های مختلفی دارد و در افغانستان گیلیم، در اوکراین بداس، در قفقاز لیاط، در سوریه و لبنان چیلیم، در رومانی کیلیم و در ترکیه و لهستان و مجارستان و عربستان از نام های دیگر برای آن استفاده می شود.
مرکز اصلی گلیم سنه شهر سنندج است که با آموزش های معاونت صنایع دستی میراث فرهنگی استان با این شیوه بافت در اکثر شهرها و بسیاری از روستاهای استان بافته می شود.
با توجه به ساختار آن و روش کار احتمال می رود قبل از ابداع قالی بافی و بعد از حصیر بافی شکل گرفته باشد و البته بر اساس شواهد موجود به احتمال زیاد قدمت آن به بیش از چهار تا شش هزار سال قبل از میلاد باز می گردد.
گلیم بافته شده در این شهر از لحاظ مواد اولیه و نوع پشم و از لحاظ قطر و طول الیاف، میزان جعد پذیری، رنگ پذیری و سایش بهترین نقش و نگار و مواد اولیه را در دنیا دارا است و همچنین پشم گوسفندان مناطق کردستان و کرمانشاه و آذربایجان غربی برای گلیم بافی و قالی بافی بسیار مناسب است.
در نقوش آن بیشتر از نقوش کلاه فرنگ و لچک ترنج و سراسری و واگیره ای همچنین طرح های بوته ای نیز از دیگر طرح ها در گلیم سنندج است که از چند نوع بته جقه چارکی بافته می شود و طرح میناخانی، طرح محرمات سنه، گل وکیلی، سنگ رودخانه، گل چای، گل چینی و دیگر طرح های گلیم سنه است و اندازه بیشتر گلیم های بافت سنه از شش متر مربع کوچکتر است.
دستمزد کم بافندگان و مشکلات گمرکی از دیگر عواملی است که می توان در کاهش چشمگیر بافت گلیم سنه توسط بافندگان عنوان کرد و البته در کنار این مهم مدرن شدن زندگی و همچنین کاهش جمعیت روستاها نیز در کم رونق شدن استفاده از این هنر دستی در کردستان موثر است.حفظ و احیاء این هنر در استان کردستان لازمه انجام اقداماتی است که کاوش و بررسی وضعیت حال حاضر گلیم توسط افراد خبره، انتخاب متخصص یا کارشناس فرش در مسئولیت های دولتی مرتبط با فرش و اخذ تصمیمات کارشناسی، ترسیم پلان مدیریتی موضوع، طرح پژوهشی موضوع، تهیه پکیچ های آموزشی در زمینه بافت، چله کشی، رنگرزی، طراحی و نقشه کشی و کارهای تکمیلی گلیم سنندج، ایجاد موزه فرش، ایجاد و امکان کارشناسی و گمرک فرش در خود استان و ایجاد زمینه انتقال سریع سلیقه بازار مصرف به تولید کننده و بافنده مهمترین اقدامات در راستای حفظ این هنر و تقویت جنبه های اقتصادی برای بافندگان است./س