به گزارش گروه استان ههاي باشگاه خبرنگاران ، آتش سوزی در مدارس کشور و به خصوص در مدارس مناطق روستایی و دور افتاده از چند سال پیش به اتفاقی دردناک برای مردم و مسئولان تبدیل شده است.
در این حوادث شاید نه تنها اهالی یک منطقه و استان بلکه تمام ایران اسلامی داغدار از دست رفتن و نقص عضو کودکانی میشوند که دیگر به آینده خود امیدی نداشته و باید چشم به تاریکیهایی بدوزند که در انتظار آنها و بر سر راه کودکان این سرزمین نشستهاند.
آخرین مورد از این دست حوادث حدود ساعت هشت و پنج دقیقه صبح روز چهارشنبه 15 آذرماه در منطقهای اتفاق افتاد که شاید هرگز فکر این را نمیکردیم که روزی در میان مردم و مسئولان چنین آوازهای داشته باشد.
روستای شین آباد شهرستان پیرانشهر از توابع استان آذربایجان غربی که در میان غالب مردم کشور به استانی محروم شهرت یافته، اما در چند سال اخیر از هر نظر و به گفته هر مسئول و مدیر دارای رشد چشمگیری بوده است.
دانش آموزان مدرسه «انقلاب اسلامی» روستای «شین آباد» پیرانشهر که طبق معمول هر روز پس از بدرقه والدین خود عازم مدرسه شدند هیچگاه چنین فکری بر سر نداشتند که دیگر نمیتوانند چهره زیبای خود را برای پدر و مادرشان مظلوم نشان داده و راهی مدرسه شوند.
هنوز چند دقیقه از وقت قانونی آغاز مدرسه نگذشته که امید تعدادی دانش آموز آن هم از جنس دختر با انفجار بخاری نفتی گوشه کلاس به ناامیدی ابدی تبدیل میشود و خانوادههای این دانش آموزان دیگر یارای بردن نام کودکشان را نیز ندارند.
مردم سراسیمه آمدهاند تا به یاری کودکان مظلوم بشتابند، اما آیا میشود کمکی به صورت سوخته و در هم تنیده این دانش آموزان زیبارویی که صبح پس از جدایی از پدر و مادر و خانواده برای اندوختن علم به میعادگاه عالمان آمده بودند کرد؟
اهالی مناطق کرد نشین را همه مردم ایران میشناسند و به خصوصیات آنها واقفند. نرم خویی و متانت از جمله صفات بارز آنها و همیاری و تواضع از جمله مهمترین خصوصیات مردم مناطق کوهستانی است که خود به خود در خون مردمان این قبیله نفوذ کرده است.
دیدن چنین تصاویری برای هر فردی حتی دشمن انسان دردناک و زجرآور است، اما کمک به همنوع که دیگر درد و رنج نمیشناسد. به هر حال آمبولانس و تیمهای پزشکی از پیرانشهر، نقده، شهرستانهای همسایه و حتی ارومیه خود را به محل وقوع حادثه میرسانند و در قالب تیمهای پزشکی به همراه اتوبوس آمبولانس اعزامی از مرکز مدیریت حوادث آذربایجان غربی کودکان را برای مداوای بیشتر و به منظور کمک رسانی بهتر به ارومیه اعزام میکنند.
گفتههای اولیه تعداد مصدومان را 29 نفر اعلام میکند، اما بعد مشخص میشود که این تعداد تنها افراد داخل کلاس بودهاند و آمار اصلی 30 نفر را نشان میدهد که به دلیل خارج شدن معلم از کلاس به 29 نفر کاهش یافته و با مداوای سرپایی یکی از مصدومان حادثه باید بیمارستان امام خمینی ارومیه پذیرای 28 نفر از مصدومان باشد.
حال عمومی بیماران مناسب نیست و هر فردی از روی احساس خود پیامی میدهد. یکی استعفای مدیرکل را خواستار است، یکی مقصر اصلی را معلم میداند، یکی عقیده دارد دانش آموزان باید فرار میکردند، فرد دیگر میگوید سرایدار مدرسه باید دانش آموزان را راهنمایی میکرد و از این دست سخنان که در مواقع بحرانی آشنایی به آنها داریم.
به هر ترتیب هر فردی اعم از مسئول و غیر مسئول در کرسی کارشناس نشسته و نظرات خود را اعلام میدارد، اما در این میان تنها قضیهای که فراموش شده و شاید چندان به آن توجه نمیشود این است که دانش آموزان دختر با سن و سال حدود 10 سال و با ظاهری در هم ریخته چه آیندهای دارند؟
بیمارستان ارومیه هم توان نگهداری تمام این بیماران را ندارد چرا که به اذعان دکتر کورش ساکی رئیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی آذربایجان غربی این بیمارستان تنها برای مداوای بیماران و مصدومان جزئی بوده و حادثه دیدگان پیرانشهر باید عازم بیمارستان سینای تبریز شوند.
نبود تجهیزات پیشرفته برای محافظت از جان بیماران و برخوردار نبودن از بخش «آی سی یو» ویژه سوختگی در ارومیه دلایل اصلی اعزام دانش آموزان به تبریز است، اما تنها آمار قابل پذیرش در بیمارستان سینای تبریز نیز شش نفر است که بنا به تشخیص کادر پزشکی گزینش شده و اعزام میشوند.
به هر حال کادر پزشکی از همان لحظات اولیه اقدامات خود را آغاز کرده و اما پشت درهای بسته خبرهای دیگری است که ناشی از بیحوصلگی والدین برای دیدن فرزندان ناشناس خود و اصحاب رسانه برای جمعآوری اخبار داغ است.
عفونی بودن محل اجازه حضور هر فردی بر بالین کودکان را نمیدهد و باید منتظر اعلام پزشکان برای عیادت باشند. البته کادر خبری صدا و سیمای مرکز آذربایجان غربی در میان کادر پزشکی نمایان است که نمیتوان تشخیص داد بنا بر کدام مجوز وارد محیط عفونی شده بودند؟
چند ساعت از اقدامات درمانی گذشته و بالاخره نخستین اخبار خارج میشود و درصد سوختگی کودکان بین 5 تا 40 درصد تخمین زده میشود. البته هنوز رقم اصلی این درصد مشخص نیست.
سفرهای مسئولان هم آغاز شده و مدیران کشوری به سمت ارومیه و مدیران استانی به مقصد پیرانشهر عازم شدهاند، اما باز هم جای خالی کودکان در میان نیمکتهای نیم سوز و خانوادهها نمایان است.
انتظار خبرنگاران لبریز شده و با ورود معاون عمرانی وزیر آموزش و پرورش به ارومیه قضایا رنگ و بوی واقعی به خود میگیرد. هنوز برخی سایتهای خبری استانی استعفای مدیرکل آموزش و پرورش را خواهانند و سخنان تند و تحقیرآمیز نمایندگان استان در مجلس را به هر طریقی که شده انتقال میدهند.
روز اول بدون خبر جدی پایان میپذیرد و اهالی روستای شین آباد تنها اخبار در مورد تعداد دانش آموزان و درصد سوختگی را از رسانههای مختلف دریافت میکنند.
روز پنجشنبه از همان ابتدای کار معاون وزیر به تبریز رفته و سپس به ارومیه میآید، اما گویا این سفرها چندان نتیجهای نداشته و تنها اخبار این روز نیز حاکی از سخنان روز اول مسئولان است.
حوالی ظهر خبر انتقال پنج بیمار دیگر به تبریز شاید بتواند خبری جدید باشد، اما دلیل این امر مهمتر به نظر میرسد که شاید به دلیل وخیم شدن حال یا نبود توان برای مداوای بیشتر است.
نشست خبری عصر روز پنجشنبه و پس از گذشته حدود 84 ساعت از وقوع حادثه رئیس سازمان نوسازی مدارس کشور نیز نمیتواند خبرنگاران رسانهها را قانع کند، ولی قول مساعد وی در مورد سفر روز جمعه وزیر آموزش و پرورش به ارومیه تا حدودی دل اصحاب رسانه را خوش نگه میدارد.
پیام وزیر، رئیس مجلس و مسئولان استانی تنها اخبار مهم روز جمعه است و بالاخره خود وزیر نیز حوالی ظهر وارد ارومیه شده و بلافاصله راهی بیمارستان میشود، اما خبرنگاران حق همراهی وی را ندارند حتی عکاسان!
استاندار، معاونان استاندار، معاونان وزیر، مدیران کل دستگاههای مرتبط و رئیس دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی از جمله همراهی کنندگان وزیر آموزش و پرورش در مراحل کاری هستند.
به هر ترتیب نوبت به جلسه اضطراری در استانداری میرسد و اینجاست که تماس تلفنی با مدیرکل روابط عمومی استانداری حضور خبرنگاران را میسر میکند، ولی گویا مسئولان وزارت از این حضور ناراضی بوده و اجازه ورود نمیدهند.
مصاحبه خبری وزیر بلافاصله پس از جلسه آغاز میشود و به این ترتیب زوایای جدید از واقعه رخ مینمایاند. برای روشن شدن مقصر اصلی وقت بیشتر و کارهای کارشناسی زیادی مانده که باید اجازه دهید! این تنها پاسخ وزیر به سؤالات است.
حاجیبابایی درصد سوختگی کودکان را بیش از 40 درصد میداند، اما استاندار آذربایجان غربی به این سخنان اصلاحیه میزند و آن را حدود 36 درصد عنوان میکند تا به این ترتیب خبرنگاران در میان سخنان مسئولان به رقم کمتر بسنده کنند تا به این ترتیب بیشترین رقم سوختگی 36 درصد عنوان شود.
البته رئیس دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی نیز پس از این مصاحبه به میان خبرنگاران میآید و میگوید که رقم 36 درصد هنوز قطعی نیست و باید برای حصول نتیجه نهایی چند روز صبر کنیم تا اوضاع کودکان مشخص شود چرا که احتمال عمیقتر شدن یا بهبود سوختگی وجود دارد.
اکیپ همراهی کننده وزیر به سمت پیرانشهر عزیمت میکند، اما خبرنگاران باز هم گمنامان این عرصه هستند که از قافله جا مانده و باید منتظر بازگشت این کاروان به ارومیه و تشکیل نشست خبری وزیر برای بیان نقطه و نظرات مهم باشد؛ اما این انتظار پایانی ندارد و تماس با مسئولان همراه وی حاکی از این قضیه است که نشست خبری لغو شده و خبرهای کامل توسط مسئولان استانی اعلام میشود!
روز گذشته نیز به دلیل برگزاری همایش بینالمللی دریاچه ارومیه در ارومیه تمام نگاهها به این سو معطوف بود و هیچ فردی حتی شخص مدیرکل آموزش و پرورش آذربایجان غربی نیز به هنگام برگزاری این همایش یادی از کودکان بستری در تختهای بیمارستان نکرد تا به این ترتیب پرونده روز چهارم حادثه آتش سوزی مدرسه انقلاب اسلامی روستای شین آباد پیرانشهر بسته شود.
ممنوعالتصویر شدن کودکان مظلوم در بیمارستانهای ارومیه و تبریز نیز از سوی دیگر زخم بر دل اصحاب رسانه گذاشته تا به این ترتیب بیش از پیش جای خالی آنها در میان خانوادههایشان دیده شود و شاید دلی به حال این کودکان بی گناه بسوزد!
به هر حال هم اکنون بیش از 84 ساعت از این ماجرا سپری شده و متأسفانه مدیران تنها به بازدید از محل و عیادت از بیماران و دیدار با خانوادههای آن بسنده کرده و اعلام نتایج حتی اولیه در مورد مقصر، درصد سوختگی، نحوه وقوع حادثه و سایر جزئیات را به زمانهای دیگر موکول میکنند.
مردم منطقه آذربایجان غربی در سالهای گذشته و در پی حادثه سقوط هواپیما در ارومیه نیز چنین تجربیاتی را دارند و به خوبی به این مسائل پی بردهاند که سخن گفتن از آینده به معنای هرگز نیست، اما چنان آینده است که دیگر مشخص نیست در آن چه کسانی ناپدید میشوند.
امید که نتایج در همین روزهای آینده به درستی و بدون کم و کاست به اطلاع مردم و اصحاب رسانه برسد تا شاهد اطلاع رسانی صحیح و اصولی از اوضاع باشیم و راه برای فرصت طلبی عدهای معاند و معارض باز نشود که در این صورت عواقب این حادثه بزرگتر از این خواهد شد./ج1