هان در حالی که قطار مرگ نزدیک میشود
انتشار
این عکس، باعث بحث و جدلهای زیادی در مورد اخلاقی بودن تصمیم «نیوریورک
پست» در انتشار این عکس شده است. این سؤال اساسی مطرح شده است که وقتی یک
عکاس با یک موقعیت تراژیک روبرو میشود، باید چه کند، آیا باید فرصت را از
دست ندهد و عکس بگیرد یا اینکه سعی کند مداخله کند؟
معمولا توصیه
حرفهای که به عکاسان میشود این است که در صدد تغییر دادن یا تحتتأثیر
قرار دادن حوادث و سوژههای پیش رویشان نباشند. اما این توصیه کلی است و
نمیتواند همیشه راهگشا باشد.
البته چندی پیش به صورت مشروح در مورد
عکس مشهور «نیک اوت» از یک دختر ویتنامی نوشته بودیم، در آن ماجرا «نیک
اوت» بعد از گرفتن عکس باعث نجات جان دختر و عکسش هم به یکی از
تأثیرگذارترین عکسهایی مبدل شد که زشتی جنگ و «بد بودن گلوله» را به
جهانیان نمایاند.
اما در مقابل ما مورد آقای «کوین کارتر» را هم
داشتیم، عکاسی که عکسی از یک دختر سودانی در حال مرگ به علت گرسنگی و قحطی
در کنار یک لاشخور گرفته بود، این عکاس به خاطر این عکس برنده جایزه پولتزر
شد، اما چندی بعد خودکشی کرد، عدهای بر این باورند که او به خاطر عذاب
وجدان ناشی از عدم مداخله در این عکس، خودکشی کرده است، البته گفته میشود
که عملا بعد از گرفته شدن این عکس بلایی سر دختر نیامده است، اما عکاس هم
عملا مداخلهای نکرده است.
در مورد اخیر، بیوه و دختر آقای هان، در
یک کنفرانس خبری اعلام کردهاند که در پی اعتراض به چاپ عکس در نیویورکپست
نیستند، از نظر آنها جلوی رخ دادن چیزی را که اتفاق افتاده، نمیتوان
گرفت، اما آنها از عدم واکنش سریع اطرفیان دلخور هستند.
البته
ویدئوی دوربین امنیتی ایستگاه به پلیس کمک کرده است که فرد مظنون را که یک
مرد بیخانمان است، دستگیر کند. در این فیلم او در حال بحث با «هان» دیده
میشود.
فاصله زمانی بین افتادن هان تا برخورد قطار کم نبود؛ ۲۲
ثانیه. اما گفته شده در این فاصله مردم اطراف به گرفتن عکس و ویدئو با
دوربینهای موبایلیشان بسنده کردهاند.