به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران زاهدان، اگرچه از جزیره قشم در استان هرمزگان به عنوان خاستگاه اصلی جنگل های مانگرو در ایران یاد می شود ولی نوع آن در سیستان وبلوچستان بنا به اعلام برخی كارشناسان محیط زیست، از جمله ذخایر قابل توجه این نوع جنگل ها به شمار می آید اما ناشناخته مانده است.
جنگل مانگرو در خلیج 'گواتر' و در ١٥٠ كیلومتری شرق چابهار قرار دارد كه با كرانه های دریای عمان همجوار است و به جز اندك گردشگران حرفه ای، صیادان و مردم بومی منطقه كمتر كسی از وجود این جنگل در منطقه مذكور اطلاع دارد.
نوع درخت ها و پوشش گیاهی موجود در جنگل مانگرو چابهار از خاصیت ویژه ای برخوردار است به طوری كه در برابر شوری آب دریای عمان از خود مقاومت نشان داده و نمك موجود در آب را پس می دهد.
رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: مانگرو به نوعی اكوسیستم شامل زمین های مرطوب حد واسط مناطق جزر و مدی دریا همراه با مجموعه ای از گیاهان بی نظیر و جانواران خاص اطلاق می شود.
عبدالغنی رییسی افزود: گیاهان موجود در این اكوسیستم مجموعه ای از گیاهان هالوفیل و مقاوم به نمك دریاست.
وی بیان كرد: درختان دو زیست چندل و حرا كه در سواحل دریای عمان گستره سرسبز و تماشایی جنگل مانگرو را تشكیل می دهند در فهرست ذخایر ارزشمند ژنتیكی سازمان یونسكو قرار دارند.
وی اظهار داشت: از سوی دیگر دانشمندان گیاه شناس دانشگاه های قاره اروپا، جنگل مانگرو در جنوب ایران را به یاد تحقیقات ماندگار ابوعلی سینا فیلسوف، طبیب و شاخص طب سنتی جنگل های بوعلی سینا نام نهادند.
و ی افزود: از خصوصیات ویژه و بارز جنگل مانگرو كه آن را از سایر اكوسیستم های گیاهی مجزا می سازد تطبیق دادن رشد و حیات خود به شوری و غلظت بالای آب دریای عمان است .
وی بیان كرد: اولین خط دفاعی گیاهان مانگرو جلوگیری و ممانعت از ورود نمك به اندام مختلف این گیاهان است به گونه ای كه به علت خاصیت نیمه تراوایی ریشه مانگروها و جذب كردن انتخابی املاح موجود در آب دریای عمان به خوبی نمك را پس می زند.
رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری چابهار گفت: درختان چندل و حرا در بخش هایی از سطوح ساحلی دریای عمان كه به مرداب تبدیل شده است، دارای ریشه های تنفسی بوده و به صورت حلقوی، سینوسی و عصایی سر از مرداب به در آورده و اكسیژن می گیرند.
رییسی اظهار داشت: درختان حرا و چندل گرچه در برابر شوری و غلظت آب دریای عمان مقاومت ویژه نشان می دهند اما به جریان دایمی آب شیرین رودخانه ای نیاز مبرم دارند.
و ی اضافه كرد: بر خلاف اكوسیستم مناطق جنگلی در خشكی، درختان حرا و چندل گاهی پر تكاپو و ناآرام، زمانی در حال تغییر و دگرگونی و ساعتی از شبانه روز را نیز در پویایی و آرامش به سر می برند.
وی بیان كرد: مجموعه جنگل مانگرو از منطقه 'لافت' از توابع شهرستان جزیره ای قشم تا نقطه انتهایی ساحل دریای عمان در خلیج گواتر چابهار با سایر اكوسیستم های جنگلی تفاوت اساسی دارد، بدین گونه كه جنگل مانگرو در جنوب ایران نه به سطوح خشكی تعلق دارد و نه به دریا، بلكه هدیه تماشایی منابع طبیعی به آب و خاك است.
معاون اداره كل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان نیز در این رابطه گفت: جنگل مانگرو در چابهار از جاذبه‌های طبیعی استان و شایسته ثبت در میراث جهانی است.
مهدی ارباب نیا گفت: این معاونت در شورای ثبت ملی آثار، موفق به افزودن جنگل مانگرو به فهرست میراث ملی شد.
وی با بیان اینكه شماره ثبت این اثر ملی هنوز اعلام نشده است، افزود: پرونده پیشنهادی اثر طبیعی جنگل مانگرو چابهار برای ثبت در فهرست جهانی به دفتر ثبت آثار طبیعی و تاریخی ارسال شده است./ج