عبدالجبار کاکایی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران رودهن اظهار داشت: شاعر شهیر ایرانی، ناصرخسرو قبادیانی با ناصری خواندن مخالفان قیام حسینی عملاً جان خود را در معرض خطر ناشی از سرودن اشعاری پیرامون ائمه اطهار(ع) انداخت.
وی ادامه داد: حتی منظور برخی شعرا در غزلیات عاشقانه خود به وصف «مژگان خون ریز معشوق» اشاره به خنجر شمر است.
کاکایی اضافه کرد: یا در بیت «ای دل به هر کجا رگ ابری نشان دهند/ در ماتم حسین (ع) و حسن (ع) گریه می کنند»، اگر رگ رعدی در آسمان مشاهده شد، باید آن را به مرثیه امامان حسنین (ع) تشبیه کرد.
این شاعر و ادیب برجسته افزود: به هر روی، چه به تصریح و ذکر مسلم و روشن و چه به تلویح، شخصیت حضرت سید الشهدا (ع) ادبیات فارسی را بالنده کرد.
وی، با اشاره به سخنان نویسنده، فیلسوف و منتقد ادبی مشهور غربی، «لوسین گلدمن» گفت: گلدمن گفته است که در خلق یک حماسه بزرگ و تاریخی، دو عنصر شاعر و قهرمان سرمنشأ اثر هستند.
کاکایی اضافه کرد: این منتقد ادبی مشهور غربی ادامه میدهد که «تأثیر این دو عنصر برابر با یکدیگر است؛ از این رو تأثیر آثاری گران قدر در تاریخ ادبیات فارسی نظیر «گنج الاسرار» اثر «عمان سامانی» بی شک از وجود حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) است.
این شاعر و ادیب برجسته بیان کرد: عموماً حوادث کربلا با تکیه بر اسناد و منابع تاریخی به قضا و قدر و جور فلک و روزگار نسبت داده می شد تا شعرا به نوعی از زیر بار هجمه معارضان در امان باشند./س