وقتي لحظه لحظه اتفاقات يک روز نقشه راهي است براي عالميان از ابتدا تا انتها، وقتي انسان بايد بداند که قيام تو نه براي زنده کردن دين بود؛ بلکه انسانيت را زنده کرد، انسانيتي که گاه گاهي فراموش مي شود، نه اينکه محرم آن سال گذشت، نه اينکه کربلا سرزميني بود و تمام شد؛ قانون معرفتي که تو کاشفش بودي، هنوز در کلاس درس اساتيد علوم بشري بايد تدريس شود.
کاش مي دانستند که تو از هستي ات گذشتي تا به هستي رسيدي، کاش کمي بزرگتر مي انديشيدند و اين حس قناعت در انديشه ها جاري نبود، کاش مي فهميدند حسين تشنه آب نبود، حسين در طلب تشنگان انديشه هايش بود.
کاش نمي گفتيم که اي کاش کربلا بوديم که اينجا و هرکجا کربلاست و هر روز عاشورا است.../ل