به گزارش گروه علمي باشگاه خبرنگاران به نقل از وب دا؛كارشناس اداره روان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ضمن بيان اين مطلب اظهار داشت: به طور کلی در بيشتر موارد، فرزندان اول خانواده و تک فرزندها با بزرگترها بیشتر همانند سازی می کنند و تمایل آنها در برقراری ارتباط با بزرگسالان بیش از همسالانشان است.
زهرا افسري با اشاره به اين كه فرزندان اول خانواده و تک فرزندها در برقراری ارتباط با همسالان و همکلاسی های خود بیشتر با مشکل مواجه می شوند، افزود: عموما والدین انتظارت و توقعات متنوعی از تنها فرزند و یا فرزند اول خود دارند و به دلیل همین انتظارات فوق العاده، اعمال فشارهای روانی از طرف والدین و آرمان خواهی های فراوان آنها و احساس ناتوانی این قبیل فرزندان زمینه اضطراب و کمرویی در شخصیت آنها رابيشتر نمایان مي كند.
وي با بيان اين كه، مدرسه به عنوان اولین جایگاه و تجربه اجتماعی کودکان، می تواند نقش تعیین کننده ای در تقویت کمرویی یا پرورش مهارت های اجتماعی آنان ایفا کند، ابراز داشت: متأسفانه در بسیاری از موارد، کمرویی کودکان در محیط مدرسه و فضای کلاس درس تقویت می شود و چنین رفتار ناخوشایندی در شخصیت کودک تثبیت می شود.
افسري افزود: در بيشتر موارد اولیای مدرسه رفتار انفعالی و آرام و سکوت مضطربانه کودک یا کودکان کمرو و ناتوان را به عنوان یک صفت پسندیده و ویژگی رفتاری مطلوب تلقی می كنند و در بعضي اوقات با تأیید و تشویق های خود، به طور مستقیم و غیرمستقیم سعی می کنند آن را تقویت كنند كه اين امر به تدریج او را به یک موجود کاملاً کمرو با شخصیتی انفعالی تبدیل مي كند./ع2