به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه نیویورک تایمز؛ با کاهش بودجه و تراکم بیش از حد جمعیت زندانهای پرتغال، زندگی در داخل زندانها غیرقابل تحمل شده، به طوری که زندانیان با کمبود مایحتاج اساسی و برخوردهای غير انساني مواجه مي شوند، با این حال عجیب آن است که بسیاری زندانیان می خواهند در زندان باقي بمانند.
جولیو ربلو رئیس یکی از اتحادیه های نگهبانان زندان، در اینباره می گوید: برنامه ریاضت اقتصادی اوضاع نابساماني ايجاد کرده است، به طوري که بسیاری زندانیان حتی درخواست نمی کنند زندان را ترک کنند، چون حداقل در داخل زندان هزینه غذایشان پرداخت می شود.
وی می گوید؛ اولین بار است که شاهد چنین وضعی است و حتی به نظر می رسد خانواده ها استطاعت لازم برای استقبال از بازگشت زندانیان به خانه را ندارند.
در واقع، شرایط هر چه حادتر داخل زندانهای پرتغال را می توان تاحدی به شرایط رو به وخامت بیرون نسبت داد. کاهش هزینه های دولتی و مشکلات اقتصادی فزاینده، فشار جدید خطرناکی را به شبکه زندانهای این کشور تحمیل می کند که به گفته نگهبانان و زندانیان، قبلا نیز مشکلات آن فراتر از حد معمول بود.
همچنين؛ در حالیکه رکود اقتصادی فراگیر به پنجمین سال خود نزدیک می شود، پرتغال مانند هر کشور دیگری تحت فشار قرار دارد، اما شاید این فشار در هیچ کجای دیگر شدیدتر از زندان های آن نیست.
از سوي دیگر، میزان ارتکاب جرم در پرتغال روند صعودی داشته و میزان سرقت در سه ماهه دوم، 14 درصد نسبت به سال قبل افزایش داشت، اما این فقط یک عامل تراکم هرچه بیشتر جمعیت زندانها است.
اين گزارش مي افزايد؛ پرتغالی ها دیگر قادر به پرداخت جریمه برای تخلفاتی مانند رانندگی توام با مستی یا تخلفات رانندگی نیستند و در عوض به سه تا شش ماه حبس محکوم می شوند.
در ضمن، با تلاش دولت پرتغال برای کاهش هزینه به منظور محقق شدن اهداف تعیین شده از سوی اعتبار دهندگان بین المللی اش، حتی بودجه کافی برای اداره زندانها وجود ندارد؛ چه برسد به افزایش ظرفیت آنها.
با اين حال، مقامات زندان به هیچ گزارشگر یا عکاسی اجازه بازدید از زندانها را نمی دهند.