گفتنی است: AOS خودش به طور طبیعی کار می کند و مانند پروتز در چشم جاگذاری می شود و متشکل از 60 الکترود در سطح شبکیه چشم است.
بررسی ها نشان می دهد، این دوربین های ویدیویی اشیا و دیدگاه در مقابل چشم کاربر را از طریق سیگنال های ویدیویی به پالش های الکتریکی تبدیل می کند و به کاربران اجازه می دهد که شناسایی حروف خط بریل و رنگ و اشیا محیط را به راحتی تشخیص دهند.
الکترودها نوعی هوش مصنوعی هستند که هر الکترود به نمایندگی از یک برجستگی حروف بریل باعث می شود تا بخشی از یک کاراکتر خط بریل به جای لمس با انگشتان دست توسط شبکیه چشم حس شود.
دانشمندان بینایی امیدوارند در آینده نرم افزارهای بیشتری شامل دستگاه AOS (شبکیه چشم شود) و قابلیت های آن را افزایش دهد./ع2