به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران زاهدان، دادرحمن بامری ضمن اشاره به ظرفیت این محصول در فصل سرما و منفعت ریالی برای کشاورزان، گفت: در فصل سرما معمولاً بازار خالی از این محصول بوده چون شهر‌ها و مناطق سردسیر ناتوان از کشت گوجه هستند ولی در مناطق گرم و مرطوبی مانند چابهار محصول با کیفیت بالایی تولید و با ارزشی مناسب و مقرون به صرفه برای کشاورز، به بازار عرضه می‌شود.
وی سطح زیر کشت گوجه فرنگی خارج از فصل را در سطح شهرستان چابهار و طی سال‌جاری حدود هزار و 250 هکتار عنوان و افزود: امسال سطح زیر کشت گوجه فرنگی خارج از فصل در شهرستان چابهار حدود هزار و 250 هکتار بوده که علی‌رغم استقبال مردم برای کشت به سبب محدودیت‌های آبی و خشک شدن سد پیشین سطح زیر کشت این محصول حدود 30 درصد کاهش یافته است.عضو شورای اداری شهرستان چابهار در مورد متوسط میزان برداشت گوجه فرنگی در هر هکتار بیان کرد: میزان برداشت در چند فاز باید انجام شود که اپتیمم برداشت شهرستان 20 تا 30 تن و ماکسیمم برداشت در مزارعی که تمامی شرایط و پیش‌بینی‌های لازم را انجام داده باشند حدود 58 تن است البته فضای نمایشی ما تحقیقاتی نبوده و قطعات ما هکتاری و واقعی است.
بامری ادامه داد: متوسط برداشت گوجه فرنگی در هر هکتار 20 تن بوده و ظرفیت افزایش این مقدار نیز با توجه به در دسترس بودن منابع آبی وجود دارد.
محصول گوجه فرنگی علاوه بر مصرف داخلی به کشورهای دیگر هم صادر می‌شودیکی از کارشناسان زراعت مدیریت جهادکشاورزی چابهار با بیان اینکه چابهار گلخانه‌ای طبیعی‌است، گفت: یکی از مزیت‌های گوجه خارج از فصل، تولید آن در شرایطی است که 90 درصد کشور زیر برف و در سرما به سر برده و اینجا در نیمه بهمن به بازار وارد شده که عمدتاً عوامل سم و مبارزه با آفات در ابن فصل مصرف نشده و به لحاظ تغذیه و سلامت در جایگاه بالایی قرار دارد.حیدرضا میرزایی با اشاره به اینکه دمای لازم برای رشد و تولید گوجه 25 تا 30 درجه سانتی‌گراد است، افزود: گوجه فرنگی به دو روش خزانه و نشایی کشت می‌شود به طور معمول کشت خزانه در شهریور ماه با انتخاب نشا‌ها آغاز و پس از آن به مزارع منتقل می‌شوند در مورد کشت نشایی، بوته کوچک گوجه در محیط بسته‌ای که بیماری و عوامل ویروسی وجود نداشته، نگهداری و بعد از دو ماه به زمین اصلی منتقل می‌شود.
وی در مورد مزیت کشت نشایی بیان داشت: مزیت کشت نشایی در عرضه زودتر از یک ماه به نسبت کشت خزانه است، مراحل داشت و برداشت کوتاه‌تر شده و وقتی به زمین اصلی می‌رسد دو ماه از مرحله داشت را طی کرده است، این عوامل میل کشاورزان را برای انتخاب این نوع کشت بیشتر کرده که به این دلیل در سال گذشته حدود 6 میلیون نشا تولید کردیم و امسال هم برنامه ما با در نظر گرفتن محدودیت‌های آبی، همانگونه خواهد بود.این کارشناس در مورد ظرفیت صادرات گوجه خارج از فصل چابهار تصریح کرد: گوجه در صنایع تبدیلی بسیاری مانند رب، انواع سس و ... مورد استفاده قرار می‌گیرد، علاوه بر مصرف گوجه در داخل استان، تجار داخل و خارج از کشور مثل ترکیه و عراق به منطقه آمده و بخشی از تولید کشاورزان را می‌خرند حضور تجار خارجی تأثیری مثبت بر سبد ارزی کشاورز داشته چون بهای محصولات با ارز خارجی پرداخت می‌شود.میرزایی به تنوع گونه‌های گوجه فرنگی قابل کشت در چابهار اشاره کرد و در مورد «مینوز گوجه» گفت: متأسفانه در یکی دو سال اخیر مینوز گوجه فرنگی برخی از مناطق کشور را تحت تأثیر قرار داده که خوشبختانه این موضوع در چابهار مشاهده نشده البته در 6 ماه از آذربایجان به منطقه ما آمد ولی با تله‌هایی که همکاران حفظ نباتات در مزارع کار گذاشته‌اند، در صورت مشاهده اقدام جدی صورت خواهد گرفت البته مینوز به صورت موردی در تله‌ها گرفتار و دیده شده است.وی در مورد اثرات مخرب «مینوز گوجه» بیان داشت: مینوز گوجه تمام قسمت‌های بوته را تحت تأثیر قرار داده و پس از مدت کوتاهی بوته را کاملاً خشک می‌کند.کارشناس زراعت جهادکشاورزی چابهار در مورد کشورهای هدف صادرات گوجه فرنگی و میزان آن نیز گفت: معمولاً در فصل زمستان و زمان برداشت گوجه فرنگی، تاجران کشورهای ترکیه، عراق و کشورهای خلیج فارس به چابهار آمده و این محصول را خریداری می‌کنند بحث صادرات به شکل استاندارد ترسیم نشده و در سطح پایینی است، در سال‌هایی که سطح کشت وسیع باشد مقدار 500 تا هزار تن به کشورهای خارجی صادر می‌شود لازم به ذکر است که این رقم ادامه دار نبوده و اگر شرایط آبی مناسب باشد می‌توانیم این مقوله مهم را ساماندهی و به رشد برسانیم./س